کمالگرایی (تعریف عملیاتی)
تعریف عملیاتی عبارتند از امتیازی که فرد از پاسخ به پرسشنامه کمالگرایی بدست می آورد که یا مثبت یا منفی می باشد . برای اندازه گیری کمال گرایی از مقیاس هیل و همکاران ^[۳۵](۲۰۰۴) استفاده شد.این آزمون دارای ۵۸ آیتم است . هر آزمودنی به سولات از کاملاٌ مخالف ( =۱ )، مخالف ( =۲ )، موافق (=۳ ) و کاملا موافق ( =۴ ) پاسخ می دهد و شامل ۶ زیر مقیاس : حساسیت بین فردی (آیتم های ۳۹-۵۸-۲۵-۵۲-۵۶-۱۷-۴۵-۳۳-۳۸-۳۷-۴۷-۲-۹-۵-۱۵-۲۳-۲۹-۴۸-۳۱-۱۳)، استاندارد های بالا برای دیگران (آیتم های ۱۶-۸-۷-۱-۲۴-۴۰-۳۲) ، ادراک فشار از سوی والدین(آیتم های ۱۱-۲۷-۴۳-۵۵-۱۹-۳۵-۵۰)، هدفمندی (۵۱-۱۲-۵۴-۳۶-۴۴-۴-۲۰-۲۸) ، نظم و سازماندهی(۱۴-۲۲-۵۳-۵۷-۶-۴۶-۳۰) ، تلاش برای عالی بودن (۳-۴۱-۱۰-۲۱-۴۹-۳۴-۱۸-۲۶-۴۲) .
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اضطراب شناختی و جسمانی(تعریف عملیاتی)
تعریف عملیاتی اضطراب شناختی و جسمانی عبارتند از امتیازی که فرد از پاسخ به پرسشنامه اضطراب شناختی و جسمانی بدست می آورد .برای اندازه گیری اضطراب شناختی و جسمانی از مقیاس اسمیت^[۳۶](۱۹۹۰) استفاده شد.یک آزمون خود گزارشی چند بعدی است که به منظور سنجش اضطراب جسمانی و شناختی ساخته شده است . این آزمون دارای ۲۱ عبارت می باشد و هر آزمودنی به سولات از اصلاٌ ، کمی ، در حد متوسط ، بسیار زیاد پاسخ می دهد و برای سنجش ۳ زیر مقیاس است . این زیر مقیاس های عبارتنداز ؛ اضطراب جسمانی ( آیتم های ۱-۴-۸-۱۱-۱۲-۱۵-۱۷-۱۹-۲۱ ) ، نگرانی ( آیتم های ۳-۵-۹-۱۰-۱۳-۱۶-۱۸ ) و عدم تمرکز (آیتم های ۲-۶-۷-۱۴-۲۰) .
ورزشکاران رزمی (تعریف عملیاتی)
ورزشکاران رزمی در این تحقیق شامل جودو کاران ، کاراته کاران ، ووشو کاران و تکواندو کاران می باشند و امتیازی که از نتایج پرسشنامه ها حاصل می شود و در اختیار ورزشکاران رزمی آن رشته ها قرار می گیرد .
فصل دوم
مبانی نظری
و ادبیات نظری و پیشینه پژوهش
۲- ۱-مقدمه
انسان معمولاً آرزو دارد تمام فعالیتها و وظایف خویش را به طور کامل و بی عیب و نقص انجام دهد یکی ازنکات تربیتی که والدین در برخی فرهنگ ها به فرزندان خود آموزش می دهند آن است که برای انجام هر کاری، تمام نیرو و تلاش خود را به کار بگیرند و آن را بدون عیب و نقص انجام دهند. اصولاً گرایش به کمال و کمال گرایی در نهادهای انسان ها وجود دارد و در حکم خصیصه ای مثبت تلقی می شود. زیرا انرژی را پدید می آورد که منجر به پیشرفت و موفقیت فرد می شود. اصرار و مداومتی که هنرمندان بزرگ در خلق آثارشان به خرج می دهند و مداومتی که در این راه نشان می دهند ازکمال گرایی آنان نشأت می گیرد.اما روند دستیابی به کمال در همه ی انسانها به طورمثبت پیش نمیرود. میتوان گفت کمالگرایی تا زمانی به نفع فرد است که در ارتباط با خودش و به منظور به فعالیت درآوردن همه ظرفیتها واستعدادهایش صورت گیرد. هنگامی که گرایش به کمال، با رقابت و پیشی گرفتن از دیگران و صرفاً به منظور کسب تأیید و رضایت خاطر آنان صورت گیرد جنبه منفی و به عبارت دیگر نا بهنجار پیدا می کند (حسینی، ۱۳۸۹).
برخی از محققین مخصوصاً کسانی که با سازه کمال گرایی و تحقیق در این حوزه آشنایی ندارند به اشتباه کمال گرایی را معادل بیماری وسواس فکری عملی می دانند که با تفکرات غیر قابل کنترل و رفتار وسواسی همراه است. در این رابطه هولندر^[۳۷](۱۹۷۸) چنین نقل می کند : رفتار کمال گرایانه بر خلاف رفتار وسواسی، شامل انواع رفتارهایی که بارها و بارها تکرار می شوند نیست بلکه به حالتی اشاره می کند که در آن رفتاری انجام می شود، رفتار معمولاً مناسب است اما با افراط انجام می شود در مقابل رفتار وسواسی هدف محور است. فرد کمال گرا به این نکته توجه نمی کند که آنچه انجام دهد غیر منطقی است با این حال در برخی زمان ها آرزو می کند که کمتر سختگیر باشد. همچنین یک تمایز انگیزشی مهم بین رفتار کمال گرایی و رفتار وسواسی وجود دارد. ” رفتار وسواسی فرد برای حمایت از عدم تأیید انجام می شود اما رفتار کمال گرایی برای دستیابی به تأیید انجام می شود”.” بنابراین انگیزه نخستین در رفتار وسواسی حمایت از ارزیابی منفی برخی افراد مهم می باشد درحالی که انگیزه نخستین در رفتار کمال گرایانه به دست آوردن تأیید از افراد مهم زندگی است”(نقل از بیاس^[۳۸]، ۱۹۹۸).
الف) مبانی نظری
۲-۲-اضطراب
اضطراب یک احساس منتشر، نا خوشایند و مبهم دلواپسی است یک علامت هشدار دهنده و واکنشی در مقابل خطری نامعلوم، درونی و مبهم و معمول ترین پاسخ به محرک تنش زا است. اضطراب هیجانی است نا خوشایند که همه ما درجاتی از آن را در قالب دلشوره، تنش و ترس تجربه کرده ایم. آدمی غالبا در روبرو شدن با موقعیت های تهدید کننده یا تنش زا احساس اضطراب یا تنش می کند. این گونه احساسات واکنش های بهنجار در برابر فشار روانی به شمار می آید و زمانی اختلال محسوب می‌شود که در برابر موقعیت هایی رخ می دهد که اکثر مردم به راحتی آنها را حل و فصل می کنند. اختلالات اضطرابی شامل گروهی از اختلالات است که در آنها اضطراب یا نشانه اصلی است، مانند اختلال وحشت زدگی و اضطراب منتشر و یا زمانی تجربه می شود که فرد سعی دارد رفتارهای غیر انطباقی خاصی را مانند هراس و وسواس
فکری عملی کنترل کند (اتکینسون^[۳۹]،به نقل از محمدی، ۱۳۸۸).
اضطراب یکی از حالات ناخوش آیند هیجانی است که میزان اندک آن در دستیابی به موفقیت موثر و بیش از حد آن مخرب است (هامر^[۴۰]، ۱۹۹۵).
اضطراب در مقوله ی روانشناسی به احساس تشویش، ناراحتی، هیجان، فشار روحی یا وحشت اطلاق می شود (پورتون^[۴۱]، ۱۹۹۵ ).
اختلالات اضطرابی، اختلالاتی هستند که در آنها بی قراری حرکتی (از جا پریدن، لرزش، نا آرامی)، بیش فعالی (گیجی، تند زدن قلب و گاهی عرق کردن) و بیمناکی دیده می شود (سانتراک^[۴۲]، ۲۰۰۳).
اختلال اضطرابی هنگامی تشخیص داده می شود که تجربه ذهنی احساس اضطراب وجود داشته باشد.
احساس اضطراب شامل ۴ بخش است (به نقل از درویشی، ۱۳۸۸) :
علامت اضطراب : شامل افکار مخصوص، خاطره یا احساسی که بخش دوم را به وجود می‌آورد.
اثر اضطراب : به صورت فشار هیجانی که گاهی اوقات مشابه آن در حالت ترس می گردد، این حالت نامطبوع است و باید رفع گردد.
عکس العمل اولیه و اضطراب : که به صورت وسیله دفاع ی و یا کناره گیری فرد مضطرب ظاهر می شود.
عکس العمل سازشی اضطراب : که بندرت رخ می دهد و احتیاج به خود شناسی استوار و یا شجاعت قابل ملاحظه ای دارد و لازمه آن هوش انتزاعی است که بیشتر به صورت این سوال مطرح می‌شود که «چرا این طور احساس می کنم ؟»
ترس های مرزی در برگیرنده سطح فراوان ترس پیرامون برخی اشیاء یا موقعیت هاست به گونه‌ای که ترس به اندازه ای شدید می گردد که ممکن است از آن شی ء یا موقعیت اجتناب شود. مانند ترس یا فوبی اجتماعی که ترس از موقعیت های اجتماعی و مورد ارزیابی قرار گرفتن از سوی دیگران می باشد(آیزنک^[۴۳]، ۱۹۹۴) معتقد است که اشیاء و موقعیت های تشکیل دهنده اساس بیشتر ترسهای مرضی بوده به این چنین اشیاء و موقعیت ها حساس شده اند و در طی مسیر تکامل تدریجی تحت تاثیر قرار گرفته اند.
اضطراب بر تفکر، ادراک، یادگیری اثر می گذارد و این تغییرات با کاهش سطح تمرکز، کاهش فراخوانی خاطرات و ایجاد اختلال در تداعی معانی موجب اختلال در یادگیری می شود (حسینی، ۱۳۸۴).
اضطراب، تشویشی فراگیر، ناخوشایند که اغلب علائم دستگاه خودکار نظیر سردرد،تعریق، تپش قلب و احساس تنگی در قفسه سینه همراه است.
اضطراب هشداری است که فرد را گوش به زنگ می کند. یعنی به فرد هشدار می دهد که خطری در راه است و باعث می شود که فرد بتواند برای مقابله با خطر احتمالی اقداماتی به عمل آورد. ترس هم هشداری است که باید آن را با اضطراب افتراق داد، ترس در پاسخ به خطری معلوم و بیرونی ایجاد می‌شود. حال آنکه اضطراب در پاسخ تهدیدی نامعلوم، درونی است یا از تعارض منشاء گرفته است (کایلان و سادوک^[۴۴]، ۲۰۰۷، به نقل از گودرزی، ۱۳۸۸).
۲-۲-۱- اضطراب شناختی
اضطراب شناختی مولفه روانی اضطراب است و با انتظارات منفی و نگرانی های شناختی درباره خود و موقعیت و پیامدهای احتمالی (مثل احتمال شکست) مشخص می شود.اضطراب بدنی مولفه جسمانی اضطراب است و ادراک فرد از پاسخ های فیزیولوژیک و برانگیختگی منفی را نشان میدهد.(مارتنز^[۴۵]، ۱۹۹۰)
اضطراب شناختی به تفکرات همراه با اضطراب جسمی اشاره دارد. تفکر اضطرابی شامل نگرانی، دلواپسی، خود کم بینی و مطمئن نبودن به خود است (سواین و جونز، ۱۹۹۳).
۲-۲-۲- اضطراب جسمانی
هنگام اضطراب فرد دچار تغییرات جسمی انگیزشی می شود، از جمله افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون، ناراحتی های دستگاه گوارش، تنگی نفس، برافروختگی پوست و امثال آن. این علائم شبیه علائم هیجان است (البته کاملا همان تغییرات نیست). تغییرات جسمانی همراه با اضطراب را اضطراب جسمی گویند (مارتنز و همکاران ۱۹۹۰).
۲-۳- انواع اضطراب
اضطراب متعادل : این اضطراب معیاری مناسب برای کسب آگاهی افراد از حالت های مختلف خود است. برای ارزیابی اضطراب خود در برابر حوادث، باید به واکنش هایی که نشان می دهیم توجه کنیم. چنانچه این واکنش ها با میزان و شدت خطر متناسب باشد می توان گفت دارای اضطراب طبیعی هستیم. بنابراین، اضطراب متعادل برای داشتن یک شخصیت قوی ضروری است(هامر و بورتون^[۴۶]، ۱۹۹۵).
اضطراب شدید : به اعتقاد رولومی، برخلاف نوع متعادل، واکنشی است نامتناسب با خطری که انسان با آن روبرو است، و با سازوکارهای دفاعی، تعارض ها و علائم غیر طبیعی همراه است (پراپاوسیس^[۴۷]، ۱۹۹۶).
اضطراب حالتی : این اضطراب در طول زمان دگرگون می شود و اضطرابی است ناپایدار که فرد آن را دریک لحظه ی معین تجربه می کند (اسپیل برگر^[۴۸]، ۱۹۷۲).
اضطراب صفتی : این اضطراب یک ویژه گی شخصیتی ثابت است. افرادی که از این ویژه گی برخوردارند، در معرض شرایط و موقعیت ها، تهدید کننده ی بیشتری قرار دارند و پاسخ های فیزیولوژیکی شدید نشان می دهند (موریس، بال^[۴۹]، ۱۹۹۶).
اسپیل برگر (۱۹۹۶ ) میان اضطراب صفتی و حالتی تمایز قائل است. به گفت
ه کلانز^[۵۰] (۱۹۸۷) : اضطراب حالتی مانند انرژی جنبشی برای اضطراب صفتی، و اضطراب صفتی مانند انرژی پتانسیل با انرژی در دسترس برای عمل، هنگام رویارویی با یک محرک مناسب است (مارتنز، ۱۹۹۰).
۲-۴- نظریه های اضطراب
به طور کلی، ارتباط میان اضطراب و نحوه عملکرد ورزشکار توسط نظریه های سائق (تحریک ) و فرضیه U ی وارونه بیان می شود.
برپایه ی نظریه ی سائق که از کوشش های مشترک هال (۱۹۴۳) و اسپنس^[۵۱](۱۹۵۶) شکل گرفته، بین سطح اضطراب و اجرای ورزشی ارتباطی خطی وجود دارد. بدین معنا که با افزایش اضطراب سطح عملکرد متناسب با آن افزایش می یابد.
نظریه U ی وارونه که توسط یرکیس و دادسون ارائه شده به این معنا است که عملکرد، هم زمان با حالت برانگیختگی تسهیل می شود و تا سطح مطلوب ادامه می یابد (برد، ۱۹۹۵).
۲-۴-۱- نظریه اضطراب چند بعدی
نظریه اضطراب چند بعدی بر اساس تمایز بین اضطراب شناختی (Cognitive Anxiety) واضطراب جسمی (Somatic Anxiety) ارائه شده است.
بر اساس این نظریه:
بین اضطراب شناختی و عملکرد رابطه مستقیم و منفی وجود دارد.
بین اضطراب بدنی و عملکرد رابطه یو وارونه وجود دارد.
اضطراب بدنی با شروع رقابت کاهش می یابد اما اضطراب شناختی اگر اعتماد به نفس کم باشد همچنان بالا باقی می ماند.
۲-۴-۲- نظریه فاجعه (Catastrophe Theory):