• دانشمندان و متخصّصان؛

• سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی.^[۹۲]

ث: هویت^[۹۳] و سیاست خارجی
هویت دولتها دارای ابعاد مختلفی است و در این رابطه، ونت به هویت فردی، نوعی، جمعی و نقشی اشاره کرده است. بر طبق این تقسیمبندی، دولتها اغلب بر اساس بعد فردی و نوعی هویت، صاحب هویت ملی میشوند و هویت جمعی در واقع، همان موقعیت و جایگاه یک دولت را در درون مجموعه های بزرگتر (اعم از نظامهای بین المللی منطقهای و جهانی) نشان میدهد.^[۹۴] بهطور معمول هویت جمعی به صورت منفی تعریف میشود؛ یعنی یک فرد خود را دارای یک ملیّت میداند؛ به این دلیل که خود را از ملیّتهای دیگر محسوب نمیکند. هویت به مفهوم وضعیت شبیه بودن به برخی بازیگران و تفاوت داشتن از دیگران و شامل ایجاد مرزهایی است که خود را از دیگران جدا میکند. هویت یک ساختۀ ذهنی و روانی است که چگونگی فکر کردن، احساس کردن، سنجش و سرانجام رفتار در وضعیتهای مرتبط با دیگران را توضیح داده و تعیین مینماید. هویت ها هم در سیاست بین المللی و هم در جامعۀ داخلی برای تضمین سطوحی از قابلیت پیش بینی و نظم، امری ضروری به شمار میآیند.^[۹۵] زیرا انتظارهای پایدار میان دولتها مستلزم این است که هر دولت از دولت دیگر هویتی در ذهن خود تصور کند که از ثبات نسبی نیز برخوردار باشد و بتوان از آن طریق، الگوهای رفتاری آن را پیشبینی کرد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

عملکرد و رفتارهای هر دولت از منافع آن سرچشمه میگیرد و منافع هر دولت نیز از هویت آن شکل میگیرد. به همین دلیل دولتها هریک به تناسب نقش و موقعیتی که دارا هستند، منافع خود را تعریف نموده و با تغییر در آن موقعیت ممکن است دچار آشفتگی در هویت گردیده و منافع آنها نیز نامشخص و دچار سردرگمی شود. در واقع، زمانی که یک دولت به خاطر دگرگونیهای داخلی یا خارجی، هویت پیشین خود را از دست داده و دچار بحران هویت میشود، یکی از مهمترین عرصه هایی که این بحران در آن آشکار میشود، رفتارهای خارجی آن است.^[۹۶]
ج: سیاست خارجی منطقهای^[۹۷]
برای تحلیل و مقایسۀ سیاست خارجی کشورها در سطح یک منطقه، میتوان برخی شاخصهها را در نظر گرفت و بر اساس آن به بررسی سیاست خارجی پرداخت. این شاخصهها که از بررسی آنها در این پژوهش با عنوان «سیاست خارجی منطقهای» یاد شده است، در برخی موارد میتوانند بخشی از اهداف و یا ابزارهای سیاست خارجی باشند. در این پژوهش شاخصههایی که بر مبنای آن سیاست خارجی منطقهای تبیین میشود عبارتند از:

• کشورها چه برداشتی از کلّ منطقه دارند؟ این امر به معنی آن است که بدانیم کشورهای یک منطقه در مورد آن چه برداشتی دارند؟ در واقع این منطقه را دارای چه ویژگی بارزی میدانند و نقش خود را در آن چگونه میبینند؟ به عنوان مثال آیا معتقدند که ویژگی بارز منطقه ژئواستراتژیک بودن آن میباشد، یا آن را یک حوزۀ مهمّ تجاری- اقتصادی تلقی میکنند و یا اینکه آن را منطقهای برجسته از نظر فرهنگی و تمدّنی تلقی میکنند؟

• در حوزۀ منطقهای ممکن است نهادهای منطقهای و همکاریهای منطقهای ناشی از آن به نفعشان باشد و یا اینکه برعکس، از وجود تعارض در منطقه سود ببرند.

• تهدیدها، امکانات و آینده را چگونه میبینند؟ یکی از نکتههای مهم در بررسی سیاست خارجی منطقهای کشورها این است که بدانیم تهدیدها و فرصتهای فراروی منطقه را چگونه میبینند و از آن چه برداشتی دارند؟ زیرا به این ترتیب زمینه های همکاری یا برعکس تعارض در میان کشورهای یک منطقه شکل میگیرد.

• برای قدرتهای فرامنطقهای چه نقشی قائل هستند؟ بررسی این موضوع که آیا کشورهای یک منطقه مایل به حضور قدرتهای فرامنطقهای در آن منطقه میباشند یا نه، اهمیت زیادی دارد. به طور کلی بررسی نقشی که کشورهای یک منطقه برای حضور قدرتهای فرامنطقهای در آن قائل هستند، یکی از مسائل مهمی است که برای درک شرایط یک منطقه نیز ضروری است.

• کشورهای یک منطقه چه برداشتی از خود دارند؟ آخرین نکتهای که برای بررسی سیاست خارجی منطقهای کشورها مورد توجه قرار گرفته است، این است که ببینیم این کشورها چه برداشتی از خود در منطقه دارند و یا به عبارتی کنشگری خود را در آن منطقه بر چه اساس توجیه میکنند؟ آیا خود را یک قدرت جهانی میدانند و یا یک قدرت منطقهای؟ زیرا کشورها براساس برداشتی که از خود دارند، سیاست خارجی خود را تنظیم میکنند و دامنۀ عملکرد خود را محدود یا گسترده میکنند.

فصل دوم
سیاست خارجی ایران
مقدمه
همانگونه که در فصل گذشته اشاره شد، در این فصل به بررسی سیاست خارجی ایران بر طبق مدل تحلیلی این پژوهش میپردازیم. در این راستا ابتدا در قسمت اول این فصل نگاهی به اصول و اهداف کلی سیاست خارجی ایران میاندازیم و پس از آن با مطالعۀ دگرگونیهای سیاست خارجی ایران در دورۀ پس از انقلاب، به ساختارهای تأثیرگذار بر سیاست خارجی کشورمان اشاره خواهیم کرد. پس از آن نیز به بررسی نقش هویت ملی و نیز رابطۀ هویت ملی و منافع ملی در سیاست خارجی ایران خواهیم پرداخت. در قسمت دوم این فصل نیز سیاست خارجی ایران در آسیای مرکزی را در چارچوب شاخصهای یاد شده در بالا مورد مطالعه قرار میدهیم. به این ترتیب اهداف و منافع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران در آسیای مرکزی، ابزارهای مورد استفادۀ ایران در این منطقه، روابط ایران و سازمانهای منطقهای موجود در آسیای مرکزی و نگاه به روسیه در سیاست خارجی ایران از جمله مواردی هستند که بررسی خواهند شد. در قسمت نتیجهگیری نیز نتایج حاصل از مطالعۀ سیاست خارجی ایران بر مبنای شاخصهای اشاره شده، گردآوری و ارائه خواهد شد.

• اصول کلی سیاست خارجی ایران

  1. 1. اصول و اهداف سیاست خارجی ایران

محمود سریع القلم معتقد است که برخی اصول ثابت سیاست خارجی ایران عبارت است از:

• جغرافیای سیاسی ایران؛

• منابع عظیم انرژی ایران و قرابت جغرافیایی کشور با غنیترین منابع انرژی جهان در شمال و جنوب کشور؛

• حساسیت به استقلال و حاکمیت ملی.^[۹۸]

البته منظور وی از اصول این است که کشور و مردم ایران در نوع نگرش و تدوین استراتژی نسبت به محیط بیرونی منطقهای و بین المللی خود تحت تأثیر عوامل و متغیرهای ذکر شده هستند. منوچهر محمدی نیز معتقد است که عامل ایدئولوژیک بویژه برای کشورهایی مثل ایران که دارای اهداف و دیدگاه های مافوق ملی هستند نقش بسیار مهمی در تبیین اعمال سیاست خارجی آنها دارد، امری که در بسیاری از مدلهای پیشنهاد شده برای بررسی سیاست خارجی نادیده گرفته شده است.^[۹۹] همچنین با توجه به قانون اساسی و عملکرد ایران، اهداف کلان را میتوان در سه قسمت تقسیمبندی کرد:
الف – رشد و توسعۀ اقتصادی، حفظ تمامیّت ارضی و حاکمیت ملی؛
ب – دفاع از مسلمانان و نهضتهای آزادیبخش و تعارض با اسرائیل و غرب (بویژه آمریکا)؛
ج – استقرار یک جامعۀ اسلامی براساس مبانی شیعی؛^[۱۰۰]
امیر محمد حاجی یوسفی نیز سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را در حال حاضر دارای سه اولویت اساسی و عمده میداند. نخست؛ مسألۀ نوسازی و توسعۀ کشور، دوم؛ مسألۀ حفظ اسلام و منافع اسلامی و سوم؛ مخالفت با زورگویی وسلطه طلبی؛ به ویژه برتری طلبی آمریکا.^[۱۰۱] در سند چشمانداز بیست ساله ایران تا سال ۱۴۰۴ که در بهار ۱۳۸۳ توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام شد؛ دست یافتن به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) از جمله اهداف کشور (که البته در سطح منطقه میباشد) بیان شده است. سیاست خارجی ایران نیز با این عبارات تبیین شده و در واقع ایران باید در عرصه سیاست خارجی چنین باشد: “الهام بخش، فعال و مؤثر در جهان اسلام، تأثیرگذار بر همگرایی اسلامی و منطقهای، دارای تعامل سازنده و مؤثر با جهان بر اساس اصول عزّت، حکمت و مصلحت”.^[۱۰۲]

• 1. 1. ابزارهای اعمال سیاست خارجی ایران

از آنجایی که اغلب دولتها برای دستیابی به اهداف خود از همه ابزارهای موجود و پذیرفته شده در عرصۀ بین المللی استفاده میکنند، لذا بررسی ابزارها را در بخش «سیاست خارجی ایران در منطقه» و به طور جزئیتر انجام میدهیم.

• 1. 1. دگرگونیهای سیاست خارجی ایران

سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب به گونه های مختلفی تقسیم بندی شده است. در یک تقسیم بندی که برآیندی از همۀ آنها میباشد، سیاست خارجی ایران به سه دوره تقسیم شده است که دورۀ اول دولت موقّت را دربرمیگیرد. دورۀ دوم بعد از دولت موقّت تا سال ۱۳۶۸ عنوان شده است و دورۀ سوم از همین سال شروع شده و تاکنون ادامه دارد. از این دوره میتوان به عادی سازی رفتار خارجی دولت تعبیر کرد که در آن، ارتباط دولت ایران با دولتهای دیگر تغییر یافت. در این دوره آنگونه که به نظر میرسد، تصمیمگیرندگان سیاست خارجی ایران با شناسایی واقعیتها به این نتیجه میرسند که دولتهای دیگر هم میبایستی به عنوان نمایندۀ منافع عمومی ملّتهایشان تلقی شوند.^[۱۰۳] به اعتقاد روح الله رمضانی؛ بعد از جنگ تحمیلی در سیاست خارجی ایران تغییراتی صورت گرفت و ایران در رفتارهای سیاست خارجی خود مسالمت بیشتری در پیش گرفت. وی در این زمینه مینویسد:
“علی اکبر ولایتی وزیر خارجۀ وقت ایران در پاسخ به اعتراضاتی که در خصوص ارسال هیئتی به مراسم تشییع جنازۀ برژنف از سوی ایران صورت گرفت، گفت: هدف از شعار ]نه شرقی، نه غربی[ نفی سلطۀ بیگانه است؛ نه گسستن رشتۀ ارتباط با دیگر کشورها. امروز نفی مناسبات سیاسی با دیگر کشورها به معنی نفی هویت کشورهاست”.^[۱۰۴] وی معتقد است در این دوره، اصل صدور انقلاب هم دستخوش دگرگونی قرار گرفت: “واقع گرایان اصرار دارند که انقلاب اسلامی باید ابتدا در داخل یا آنچه خود، سنگر اسلام میخوانند؛ پا بگیرد. امروزه به گفتۀ حجت الاسلام رفسنجانی اصل اساسی سیاست خارجی ایران را ” احترام به تمامیّت ارضی و نیز ارزشهای اجتماعی و دینی دیگر مردمان تشکیل می دهد.”^[۱۰۵]

در ارتباط با انقباضات ایزومتریک، اولین گزارش متعلق به ساحلین^[۲۳] و همکارانش (۱۹۹۲) بود که هیچ تغییری در متغییرهای خونی و ماهیچه جز افزایش در گلوتاتیون تام خون گزارش ندادند(۷۷). برخلاف گزارش ساحلین و همکارانش، مطالعات دیگری افزایش پروکسید لیپید و مالوندیآلدئید را گزارشکردند. فقط در یک تحقیق اکسایش پروتئین بعد از تمرینات ایزومتریک اندازه گیری شد و مشخص شد که بلافاصله بعد از تمرین افزایش پروتئین کربونیل را خواهیم داشت و پس از گذشت ۱ ساعت از تمرین پروتئین کربونیل به مقدار پایه باز می‌گردد. تغییرات در بیومارکرهای استرس اکسایشی مانند پروتئین کربونیل بعد از انقباضات ایزومتریک، ناپایدار است. که احتمالا بعلت افزایش تقاضای متابولیکی، افزایش نیاز به ATP و تولید لاکتات می‌باشد. افزایش کوتاه مدت در بیومارکرهای استرس اکسایشی بعد از این نوع تمرینات در مطالعه رودریگ^[۲۴] و همکارانش (۲۰۰۳) به خوبی دیده شده است. در این مطالعه مالوندیآلدئید فورا و یک دقیقه بعد از تمرین ایزومتریک افزایش یافت ولی ۳ دقیقه بعد به حد پایه بازگشت (۷۵). هیچ مطالعهای به طور سیستماتیک این فاکتورها را در رابطه با تولید اکسندههای ناشی از تمرین ایزومتریک را بررسی نکرده است(۵۱).
۲-۳-۶ تمرینات پرشی، دو سرعت و پروتئین کربونیل
دو شکل نهایی تمرینات بیهوازی در رابطه با استرس اکسایشی و پروتئین کربونیل شامل پرش و دو سرعت می‌باشد. تنها یک مطالعه اثر پرشهای چندگانه را بر روی پروتئین کربونیل سنجیده که در آن هیچ تغییری در آن در خون و در ماهیچه دیده نشدو است (۶۷). دیگر مطالعات از دو سرعت (۶۰،۸۱،۹۱)، دوچرخه (۲۰،۴۴،۴۵) و شنای سرعت(۴۷) استفادهکردند. نتایج مطالعات دو سرعت بر روی بیومارکرهای استرس اکسایشی بسیار متناقضتر از نتایج مربوط به پرشها و شنای سرعت میباشند. افزایش در پروکسیدلیپید، اکسایش پروتئین و آسیب به DNA (25) و همچنین عدم تغییر در اکسایشلیپید (۲۳،۲۵)، پروتئین (۲۳) و DNA(5) مشخصشدهاست(۲۴).
در مطالعهای که توسط بلومر و همکاران (۲۰۰۷) و شیفل ^[۲۵]و همکاران (۱۹۹۷) صورت گرفت اکسایش DNA را بعد از تمرینات دو سرعت اندازه گیری کردند (۲۵،۹۴) که فقط مطالعهای که توسط شیفل انجام شده بود افزایش پروتئین کربونیل را گزارشداد. در این تحقیق نمونه‌ها دو سرعت خسته کنندهای را انجام دادند. نمونه‌های خونی قبلاز فعالیت و ۲ روز بعد از تمرین گرفته شده بود که در ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از تمرین از حد پایه بالاتر رفت(۹۴).
در کنار تحقیقاتی که برروی نمونه‌های انسانی صورت گرفته، چندین تحقیق نیز بر روی حیوانات انجام شده است. آلیسیو و گلدفارب^[۲۶] اولین افرادی بودند که در ماهیچه اسکلتی موش صحرایی افزایشی را در هیدروپروکسیدلیپید بعد از یک دقیقه دو سرعت گزارشکردند(۱۴). همچنین راداک^[۲۷] (۱۹۹۸) افزایش اکسایش پروتئین را درموشها گزارش داد(۷۱).
اکسایش پروتئین در دو مطالعه توسط بلومر و همکارانش (۲۰۰۶ ) و (۲۰۰۷) بعد از تمرینات دو سرعت اندازه گیری شد (۲۳) و فقط در یکی از این دو مطالعه افزایش اکسایش پروتئین و تشکیل پروتئین کربونیل گزارش شده است(۲۶).
بلومر و همکاران (۲۰۰۶) در تحقیقی در مردان تمرین کرده پاسخ استرس اکسایشی بدنبال تکرارهای حرکت اسکات و دو سرعت را بر روی مالوندیآلدئید و پروتئینکربونیل، به عنوان شاخص استرس اکسایشی بررسی کردند.۱۲ آزمودنی مرد تمرینکرده ۶ مرتبه دو سرعت۱۰ ثانیهای با ۳-۲ دقیقه استراحت بین هر ست و تمرین اسکات با ۱۰ تکرار ۵۰% یک تکرار بیشینه را انجام دادند. داده های بدست آمده هیچ تفاوتی را در پروتئین کربونیل قبل و بین جلسات فعالیت نشان ندادند. در واقع با انجام فعالیت اسکات و دو سرعت با این تعداد تکرار، افزایش معناداری در شاخصهای استرس اکسایشی دیده نشد(۲۳).
بر خلاف یافته های بالا در تحقیقی که توسط بلومر و همکاران(۲۰۰۷) تحت عنوان افزایش پروتئین کربونیل بدنبال یک جلسه فعالیت بیهوازی در مردان تمرینکرده صورت گرفته است پروتئینکربونیل بعد از تمرین اسکات و دو سرعت در ۱۳ نفر از مردانی که تمرین مقاومتی انجام میدادند مورد بررسی قرارگرفته است بعد از انجام آزمون وینگیت ۳۰ ثانیهای و آزمون اسکات با ۷۰% یک تکرار بیشینه نشان داده شده که اکسایش پروتئین بعد از تمرینات اسکات افزایش یافت، درحالیکه اکسایش DNA و چربی خیلیکم تحت تاثیر قرارگرفت و افزایش در پروتئین کربونیل بعد از هر دو تمرین مشاهدهشد (میانگین درصد تغییر از سطح استراحتی تا سطح بعد از تمرین برای پروتئینکربونیل در اسکات ۷۴% و برای دو سرعت ۱۱۱% گزارش شد) و مشخص نشد که بهدنبال این افزایش چه تغییر فیزیولوژیکی ایجاد میشود(۲۵). همچنین بلومر و همکاران (۲۰۰۶) در مطالعهای با عنوان پاسخ استرس اکسایشی به ورزشهای بی‌هوازی افزایش پروتئین کربونیل را گزارش کردند(۲۶).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در مطالعهای که توسط راداک (۱۹۹۸) تحت عنوان تاثیر دو سرعت بر روی محتوای پروتئین کربونیل در شش موشها بررسی شد گزارش شد که یک ساعت بعد از تمرین مقدار پروتئین کربونیل از سطح استراحتی گروه کنترل بالاتر رفت و آسیب اکسایشی پروتئین را نشانداد. در موشهاانجام دوی سرعت ۳۰ ثانیهای، سطح پروتئینکربونیل را در عضله اسکلتی و کبدآنهابه صورت معنیداری افزایشداد(۷۱).
در مطالعهای با عنوان تغییرات نشانه های پراکسیداسیون لیپد درخون و آنتی اکسیدانها بعد از یک جلسه فعالیت سرعتی فوق بیشینه (آزمون ۳۰ ثانیهای وینگیت)، گروسارد^[۲۸] و همکارانش(۲۰۰۳) نشان دادندکه در دوره برگشت به حالت اولیه، تولید گونه‌های اکسیژن فعال و سطح گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز اریتروسیتها افزایش معنیداری دارد. درنتیجه این نوع فعالیت باعث ایجاد فشار اکسایشی میشود (۴۳).
مارزاتیکو^[۲۹]و همکارانش (۱۹۹۷) در مطالعهای با عنوان رادیکالهای آزاد خون و اکسیداسیون چربی به دنبال ورزشهای شدید در ورزشکاران سرعتی، آزمودنیها ۶ بار دو سرعت ۱۵۰ متری را دویدند و افزایش درمالوندیآلدئیدپلاسما در ۶ تا ۴۸ ساعت بعد از آزمون و افزایش DNA توام با پلاسما را در ۶ ساعت پس از آزمون گزارش دادند(۶۰) .
تامسون^[۳۰] و همکارانش در مطالعهای تحت عنوان تعیین میزان آسیب عضله به دنبال تمرین سرعتی با شدت بالا در افراد ورزشکار تمرین کرده ۹۰ دقیقه راه رفتن، آهسته دویدن و دو سرعت متناوبی را بررسیکردند و افزایش در سطوح مالوندیآلدئید پلاسما را گزارش دادند (۸۶). در تمرین سرعتی با شدت بالا و کوتاه مدت، غلظت مالوندیآلدئید در عضله کند انقباض در مقایسه با گروه کنترل بدون تاثیر بود اما در عضله تند انقباض مالوندیآلدئید به صورت معنی‌داری، بالارفت. در تمرین سرعتی با شدت بالا و طولانی مدت، غلظت مالون‌دی‌آلدئید در عضله کند انقباض بدون تغییر و غلظت آن در عضله تند انقباض کاهش یافت که در واقع نشان‌‌دهنده کاهش پراکسیداسیون لیپید می‌باشد (۸۶).
در مطالعهای که بجما^[۳۱] (۱۹۹۹) تحت عنوان سالخوردگی و فعالیتهای شدید تولید رادیکالهای آزاد در عضله اسکلتی موش را افزایش میدهد گزارش داد اکسیداسیون پروتئین تحت تاثیر سن و ورزش قرار نمی‌گیرد(۲۱،۷۲).
۲-۳-۷ سازگاری‌های استرس اکسایشی ناشی از تمرین بی هوازی
در حالی که تمرین بیهوازی می‌تواند اکسایش درشت مولکولها را افزایش دهد که به طور بالقوه منجر به آسیب بافت میشود، تمرین شدید می‌تواند سازگاریهایی را ایجاد کند که استرس اکسایشی ناشی از تمرین را کم میکند. به هر حال همانطورکه شدت تمرین باید در مدت یک جلسه تمرین شدید به حدی باشد که استرس اکسایشی را ایجاد کند این موضوع برای تولید این سازگاریهای ورزشی نیز صحت دارد. تاثیر تحریک‌کنندهی تمرین فیزیکی بر روی تولید گونه‌های اکسیژن فعال به نظر میآید که پدیده مهمی‌در پروسه سازگاری ناشی از تمرین ورزشی باشد افزایش فعالیت آنزیم ضداکسایشی در واکنش به تمرین ظاهراً به دلیل نیاز سیستم به تولید ضداکسندهها به منظور کمککردن بهحفاظت در مقابل تولید گونه‌های اکسیژن فعال است(۲۶).
شاید تمرین با شدت خیلی کم نتواند سازگاریهایی را به وجود بیاورد به این دلیل که گونه‌های اکسیژن فعال تولید شده، به طور موثری توسط سیستم دفاع ضد اکسایشی از بین میرود. احتمالا، سازگاریها نتیجه تاثیرات جمعی تمرینات ورزشی مکرر با شدت و مدت کافی است بنابراین استرس اکسایشی ناشی شده از تمرین شدید ممکن است از افزایش سیستم دفاع ضداکسایشی به وجود آمده باشد. سطح آسیب اکسایشی بعد از تمرین ورزشی شدید ممکن است به طور کامل از بین نرود ولی نسبتا کاهش مییابد. همانطورکه راداک اشاره کرد این تغییر در دفاع حفاظتی اغلب با افزایش در محصول گونه‌های اکسیژن فعال بعد از تمرین، همزمان رخ میدهد. بدون افزایش کافی درسیستم دفاع ضداکسایشی، احتمال آسیب سلولی ناشی از فراوردههای گونه‌های اکسیژن فعال افزایش خواهد یافت. سازگاریها ممکن است شامل افزایش دفاع ضداکسایشی (تغییر آنزیمها)، جلوگیری از تولید رادیکالی و یا مارکرهای کاهش یافته استرس اکسایشی در طی و بعد از تمرین باشد(۲۶).
۲-۳-۸ تفاوتهای جنسی در استرس اکسایشی ناشی از تمرینات ورزشی
به نظر میرسد که استروژن در تعدیل و تنظیم ژنهای طول عمر نقش داشته باشد و خواص ضداکسایشی داشته باشد(۵۰)، بنابراین ممکن است که بر علیه تولید گونه‌های اکسیژن فعال عمل کند و حفاظی در برابر تولید آنها ایجاد کند در اینجا اشاره میشودکهزنان درمقایسه با مردان ممکن است استرس اکسایشی کمتری را تجربه کنند(۴۹،۸۷). به هرحال مطالعه بر روی نمونه‌های انسانی و حیوانی نتوانست این نظریه را ثابت کند. برای مثال یک جلسه تمرین شدید در موشهای نر و ماده منجر به استرس اکسایشی بافت به طور معناداری شد ولی در هر دو جنس به یک میزان بود(۸۸). کایکن^[۳۲] و همکارانش(۲۰۰۲) هیچ تفاوت جنسی در استرس اکسایشی در پاسخ به دو ۴۲ کیلومتر مشاهده نکردند(۴۸). بلومر و همکارانش(۲۰۰۸) اشاره کردند در حالی که زنان در مقایسه با مردان سطوح ویتامین E و گلوتاتیون خون بالاتری در زمان استراحت دارند، اکسایش گلوتاتیون، لیپید و پروتئین در زنان و مردان بعد از تمرین به یک میزان افزایش مییابد(۴۱). بهعلاوه بیان شده که زنان با سطوح بالاتر استروژن (آنهای که قرص ضد حاملگی مصرف میکنند) در مقایسه با زنانی که استروژن استفاده نمیکنند بعد از اجرای یک جلسه انقباضهای اسنتریک دیرتر به قدرت اولیه شان میرسند(۷۸). درحالیکه در این تحقیق بیومارکرهای استرس اکسایشی اندازه گیری نشد و یافته های بدست آمده نتوانست این فرضیه را ثابت کند که استروژن از آسیب ماهیچه‌های مرتبط با تولید گونه‌های اکسیژن فعال جلوگیری میکند(۵۱).
بنابراین طبق شواهد موجود به نظر میرسد با توجه به استرس اکسایشی ناشی از ورزش هیچ تفاوتی در بین جنسیت یا بین زنانی که قرص استروژن مصرف میکنند یا بر عکس وجود ندارد. علارغم این، چون این احتمال وجود دارد که استروژن خواص ضداکسایشی داشته باشد، در خیلی از مطالعات استرس اکسایشی منحصراً از مردان استفاده میشود. در ضمن بیشتر مقالات منتشر شده در ارتباط با تفاوتهای جنسی مطالعاتی استکه، بر روی حیوانات انجام شده است(۲۴).
۲-۳-۹ نتیجه‌گیری کلی:
یافته‌های گوناگون نشان داده‌اند که تغییرات آنزیم‌های آنتی اکسیدانی در اثر تمرینات مختلف از الگوی متفاوتی پیروی نمی‌کنند اما هنوز الگوی مشخصی برای این تغییرات شناخته نشده است. به طور کلی، نوع تمرین، مدت و شدت تمرین در نتایج پژوهش‌ها تأثیر فراوانی دارد(۷۴). اما از آنجا که اکثریت انواع تمرین باعث تولید رادیکال‌های آزاد می‌شوند، میزان فعالیت مناسب آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت کبد، توانایی لازم برای خنثی کردن واکنشهای زنجیره‌ای رادیکالی را دارا است، اما زمانی که تولید رادیکال‌های آزاد فراتر از ظرفیت اکسایشی رود، ایجاد رادیکال‌های آزاد سبب پراکسیداسیون پروتئین می‌شود و تشکیل پروتئین کربونیل را افزایش می‌دهد.
فصـل سوم
روش تحقیق
۳–۱ مقدمه
روش شامل مجموعه فعالیتهایی است که برای رسیدن به هدفی، انجام میشود و پژوهش به مجموعه فعالیت هایی اطلاق میشود که پژوهشگر با بهره گرفتن از آنها به واقعیت پی میبرد. روش های پژوهش، در واقع ابزارهای دستیابی به واقعیت به شمار میروند. در فصل دوم اطلاعاتی در مورد موضوع مورد پژوهش ارائه شد. در این فصل در مورد روش تحقیق، فرایند پژوهش، جامعه و نمونه آماری، نحوه انتخاب نمونه ها، وسایل مورد استفاده در جمعآوری اطلاعات، متغیرهای پژوهش و روش های آماری مورد استفاده بحث شدهاست.
۳- ۲ روش تحقیق:
با توجه به تعیین اثر (متغیر مستقل) یک جلسه تمرین بیهوازی بر میزان پروتئین کربونیل پلاسمای خون ورزشکاران(متغیر وابسته) ، این تحقیق تجربی است، ولی بهدلیل عدم کنترل تمام متغیر اثرگذار که خاص مطالعات انسانی است، در ردیف مطالعات نیمه تجربی قرار می‌گیرد.
۳-۳ فرایند تحقیق:
در ابتدا پس از انتخاب آزمودنیها و برگزاری جلسه آشنایی و هماهنگی، اجرای آزمون در ساعات ۸ الی ۹ صبح انجام شد. همچنین اجرای آزمون در باشگاه قهرمانی شیراز انجامگرفت. بدین منظور یک گروه ۲۰ نفراز بدمینتونکاران زن استان فارس در سال ۱۳۸۹ پس از تکمیل رضایت نامه و پرسشنامه توسط خود و والدین انتخابشدند. ۳ هفته قبل از اجرای آزمون با حضور کلیه آزمودنیها و ارائه توضیحاتکامل مبنی بر موضوع تحقیق، هدف اجرای تحقیق، مراحل اجرای آزمون و پاسخگویی و به سوالات آزمودنیها، شفافسازی و برطرف کردن ابهامات آزمون با همکاری خود آزمودنیها زیر نظر مربی و محقق در باشگاه قهرمانی شیراز انجام شد. سپس ورزشکاران به صورت تصادفی به دو گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند و به آنها جهت آمادگی برای شرکت در این تحقیق نکاتی توصیه شد و آزمودنیها موظف به رعایت آنها در طول اجرای تحقیق شدند.
نکات مورد توجه محقق شامل موارد زیر بود:
۱-رفتن به رختخواب وخوابیدن حداکثرتاساعت ۱۱ شب.
۲- خوردن صبحانه استاندارد در روز آزمون که شامل: ۲ قطعه نان به اندازه کف دست، پنیر به اندازه یک قوطی کبریت، ۲۰ گرم کره، ۲۰ گرم مربا و یک لیوان چایکمرنگ.
۳- عدم فعالیت ۳ روز قبل و ۲۴ ساعت بعدازخونگیری.
۴-گرفتن ضربان قلب استراحت، صبح قبل از برخاستن از تخت.
-۵ حضور به موقع در باشگاه و انجام آزمون در ساعت مشخص شده.
خون گیری در ۳ نوبت (قبل از آزمون، بلافاصله بعد از آزمون و ۲۴ ساعت بعد از آزمون)ودر ساعت ۸ صبح گرفته شد.در روز آزمون، برای اطمینان ازمساوی بودن سطح آب بدن، نیم ساعت قبل از نمونهگیری به همه شرکت کنندگان ۲۵۰میلیلیترآب داده شد، که به صورت تدریجی مصرف نمایند. همه آزمودنیها با رعایت نکات توصیه شده جهت انجام تحقیق آماده شدند. روز آزمون، ابتدا به دنبال ۱۰ دقیقه استراحت آرام از هر دو گروه کنترل و تجربی نمونه خونی گرفته شد.بعد از برنامه گرمکردن که شامل انجام حرکات کششی و استفاده از دوچرخه به مدت ۱۵ دقیقه بود،آزمون وینگیت را تنها گروه تجربی اجرا کرد و بلافاصله پس از انجام آزمون، نمونه خونی دیگری تنها از گروه تجربی گرفته شد. نمونه ها برای تعیین مقادیر پروتئین کربونیل به آزمایشگاه هورمون شناسی (دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز)در شیراز انتقال داده شد. ۲۴ساعت بعد ازآزمون، نیز نمونهخونی دیگری از هر دو گروه کنترل و تجربی گرفته شده و سپس نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
۳- ۴ جامعه آماری و نحوه انتخاب نمونه ها:
۳-۴-۱ جامعه آماری
جامعه آماری را بازیکنان زن تیم بدمینتون استان فارس در سال ۱۳۸۹ در دامنه سنی ۲۵-۱۵ سال تشکیل دادند.
۳-۴-۲ نمونه آماری
نمونه آماری شامل ۲۰ نفر از ورزشکاران زن ۲۵-۱۵سال شهر شیراز که عضو تیم بدمینتون استا ن فارس در سال ۱۳۸۹ بودند.
۳-۵ روش نمونه گیری و حجم نمونه:
از بین افراد داوطلب برای شرکت در تحقیق، ۲۰ نفر با حداقل سهسال سابقه عضویت در تیم استان فارس پس از تکمیل رضایتنامه (پیوست شماره یک) و پرسشنامه (پیوست شماره ۲) توسط خود و والدین انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (n=10) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. که ۴ نفر از آزمودنیها، یک نفر از گروه آزمایش و سه نفر از گروه کنترل از ادامه همکاری منصرف شدند. برای آگاهی از وضعیت تندرستی، مشخصات فردی آزمودنیها، کنترل تغذیه، خواب شبانه، مصرف دارو، بیماری درطول تحقیق ، پرسشنامه توسط آزمودنیها تکمیل شد. آزمودنیهای فعال قبل از شرکت در این تحقیق، فعالیت منظم داشتند.
۳-۶ ابزار و وسایل گردآوری اطلاعات:
۳-۶-۱ آزمون وینگیت:
دو نوع دوچرخه کارسنج برای انجام آزمون وینگیت وجود دارد، کارسنج فلیچ و کارسنج مونارک. میزان مقاومت در کارسنج فلیچ برابر با ۰۴۵/۰کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن می‌باشد و مقاومت در کارسنج مونارک برابر با ۰۷۵/۰ کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است مثلا فردی که ۷۰ کیلوگرم است فشار دستگاه برابر است با۵/۲۵ (۰/۰۷۵*۷۰). در این پژوهش از دوچرخه کارسنج مونارک استفاده شد.
۳-۶-۲ پرسشنامه سلامت(پیوست شماره ۲) :
از پرسشنامه سلامت به منظور تعیین آگاهی از وضعیت تندرستی، مشخصات فردی آزمودنیها،مصرف داروو بیماری در طول تحقیق استفادهشد.
۳-۶-۳ دستگاه قد سنج
از دستگاه قدسنج مدل seca ساخت کشور کره با ضریب خطای ۱/۰ سانتیمتر برای اندازه گیری قد آزمودنیها استفادهشد.
۳-۶-۴ ترازوی وزن کشی
ترازوی وزنکشی مدل seca ساخت کشور کره با ضریب خطای ۱/۰ کیلوگرم برای اندازه گیری میزان وزن آزمودنیها استفادهشد.
۳-۶-۵ دوچرخه وینگیت

افزون بر مشکلات ناشی از صلاحیت معمولی، صلاحیت در رسیدگیهای طاری بیانگر ویژگی های خاصی هستند. رسیدگیهای طاری عبارتند از: حمایت موقت، ایرادات مقدماتی، دعاوی متقابل، ورود ثالث و ارجاع خاص به دیوان. همه این موارد نیازمند یک دعوی اصلی هستند. مسأله صلاحیت در رابطه با تجویز اقدامات موقتی، که باید به منظور حقوق هر یک از طرفین اتخاذ شوند (ماده ۴۱)
مورد توجه خاصی قرار گرفته است. سوال اساسی همواره این بوده است که آیا مسأله صلاحیت باید به یک شیوه قطعی در همان ابتدا حل و فصل شود یا آیا دیوان باید از بررسی کامل و مقدماتی مسایل مربوط به صلاحیت خودداری نماید؟ اگر چه در این خصوص دیدگاه ها مختلف است اما می توان استدلال کرد که مساله صلاحیت دیوان بر مبنای یک بررسی علی الظاهر^[۲۰۹]حل می شود؛ به این صورت که در مورد اقدامات موقتی صلاحیت دیوان محرز است مگر این که عدم صلاحیت بارز و آشکار در ماهیت دعوا وجود داشته باشد. موضوع دیوان در قضیه صلاحیت ماهیگیری (۱۹۷۲) چنین بود، همین طور در قضیه آزمایشهای هسته ای و قضیه کارمندان دیپلماتیک و کنسولی آمریکا در تهران^[۲۱۰] و قضیه نیکاراگوئه. در تمام دیگر رسیدگی‌های طاری، معیار دیوان در احراز صلاحیت نسبت به مساله عملی صلاحیت در ماهیت، انعطاف پذیرتر است. دیوان در تفسیر صلاحیت خود را در رابطه با ورود ثالث بسیاردقیق بوده و آن را به طور مضیق تفسیر کرده است مانند درخواست ایتالیا در قضیه لیبی و مالت.
اگر چه منشور ملل متحد از دیوان بین المللی دادگستری به عنوان «رکن اصلی قضایی ملل متحد» (ماده ۹۲) نام می برد، لیکن اصل بنیادین آزادی انتخاب نیز در مورد آن اعمال می شود. هیچ دولتی به صرف عضویت در سازمان ملل متحد مشمول صلاحیت دیوان بین المللی دادگستری قرار نمی گیرد دولت باید به صورت داوطلبانه صلاحیت دیوان را بپذیرد تا مشمول صلاحیت دیوان قرار گیرد.
بر اساس بند ۱ ماده ۳۶ اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری، صلاحیت دیوان به تمام قضایایی تسری می یابد که طرفین اختلاف بوسیله یک توافق خاص به آن ارجاع داده اند و همچنین موضوعاتی که در قیود صلاحیتی هر معاهده دو یا چند جانبه، یعنی توافقات منعقده قبل از بروز عینی اختلاف مورد نظر، پیش بینی کرده اند. بعلاوه بند ۲ ماده ۳۶ نظامی را پیش بینی می کند که بر اساس آن دولت ها می توانند به طور یکجانبه صلاحیت دیوان را در قبال هر دولت دیگری که همین تعهد را بپذیرد، قبول نمایند. بنابراین ماده ۳۶ تجلی کامل اصل تساوی حاکمیت است . توسل به دیوان بین المللی دادگستری ، مانند هر روش مسالمت آمیز حل و فصل دیگری به رضایتی بستگی دارد که به نحو خاصی بیان می شود. شرط رضایت که هر طرف باید ابراز نماید حتی در مواردی که قواعد آمره یا عام الشمول مورد اختلاف هستند، نیز ضرورت دارد. آثار گسترده این قواعد در خارج رابطه دو جانبه بین دو طرف به حقی برای طرفهای ثالث به منظور طرح دعوا به عنوان یک راهکار فوق العاده، در تخطی از قواعد کلی راجع به احراز صلاحیت دیوان تعبیر نمی شود.^[۲۱۱]

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

از آنجا که دیوان بین المللی دادگستری همواره به عنوان یک ساز و کار حل و فصل اختلافات در دسترس نیست و قابلیت دسترسی به آن بیشتر یک استثناء است، چاره ای نبود جزاین که در صورت فقدان یک توافق خاص، دولت های خوانده مرتباً نه تنها به صلاحیت بلکه به قابلیت پذیرش دعوا اعتراض می کردند.^[۲۱۲]
بنابراین باید گفت قاعده بنیادین راجع به صلاحیت دیوان این است که صلاحیت مزبور مبتنی بر رضایت است، یعنی طرفین باید داوطلبانه به دیوان صلاحیت رسیدگی را اعطا نمایند. دولت خواهان با اقامه دعوا در نزد دیوان رضایت خود را اعلام کرده است، اما تا زمانی که خوانده رضایت خود را اعلام نکند، دیوان صلاحیت رسیدگی به دعوا را نخواهد داشت.
در نهایت همانطور که گفته شد، شیوه های اعطای صلاحیت تا حد زیادی در ماده ۳۶ اساسنامه
پیش بینی شده اند. به طور کل، چهار شیوه برای تفویض صلاحیت وجود دارد (البته روش پنجمی نیز وجود دارد به نام صلاحیت انتقال یافته که از اهمیت کمتری برخوردار است و نیز خارج از اهمیت این مبحث است).
دو شیوه قبل از بروز اختلاف، صلاحیت را تفویض می کنند، یعنی (الف) وقتی که معاهده یا کنوانسیون لازم الاجرای بین دولتهای طرف اختلاف این امر را پیش بینی نماید و (ب) وقتی که اعلامیه هایی بر اساس بند دوم ماده ۳۶ صادر شده باشد؛ و دو شیوه دیگر صلاحیت دیوان را بعد از بروز اختلاف پیش بینی می کنند، یعنی (ج) وقتی دولت مورد بحث به نحو خاصی توافق نماید که اختلاف را به دیوان ارجاع دهد و همچنین (د) به موجب دکترین صلاحیت ضمنی.^[۲۱۳]
۴-۳-۲- چگونگی ایجاد اصلاحیت دیوان برطبق ماده ۳۶
ماده ی ۳۶مواردی را مبنی بر اعطای صلاحیت به دیوان را نشان می دهد که عبارتند از:
-بند یک ماده ۳۶ اعلام می دارد که دولت ها دعاوی خود را ممکن است به دیوان ارجاع دهند
(به وسیله ی توافق نامه ی خاص یا معاهده دولت ها به دیوان صلاحیت می بخشد). این روش بر اساس اصل رضایت دولتها است چون دولت ها بیشتر متمایل هستند تا اختلافات بوسیله ی دیوان حل شوند.
-بند یک ماده ۳۶ همچنین اعلام می دارد که به وسیله توافق نامه ها و کنوانسیون ها نیز به دیوان صلاحیت بخشنده می شود. بیشتر توافق نامه های پیشرفته یک اصطلاح سازش یا قضاوت را مشخص خواهند کرد که مربوط به اختلافاتی هستند که به وسیله ی دیوان بین اللملی دادگستری حل خواهند شد. ولی با این وجود یک دولت ممکن است به قضاوت دیوان علاقه نداشته باشد^[۲۱۴]. برای مثال، در طول بحران گروگانگیری در ایران، ایران با توجه به کنوانسیون روابط دیپلماتیک وین که اصلاح سازش یا قضاوت توسط دیوان بین اللملی دادگستری، در آن ذکر شده بود را رد کرد و حل
و فصل این اختلاف با وجود اینکه امریکا به اصطلاح قضاوت توسط دیوان در کنوانسیون روابط دیپلماتیک وین پافشاری می کرد، توسط ایران رد شد.^[۲۱۵]
بند دو ماده ۳۶ اعلام می داد «شرط اختیاری پذیرفتن صلاحیت دیوان را دولت ها می توانند بپذیراند». اصلاح صلاحیت اجباری که بعضی اوقات در ماده ۳۶ بند ۲ خود را نشان می دهد حاکی از این است که دولت ها صلاحیت اجباری دیوان را به صورت داوطلبانه پیش از بروز اختلاف
می پذیرند. البته شرط اختیاری می تواند صلاحیت را محدود کند. تا فوریه ی ۲۰۱۱ حدود ۶۶ کشور به وسیله ی اعلامیه رضایت خود را در این باره اعلام کردند. البته از اعضای دائم شورای امنیت فقط انگلستان این اعلامیه را مورد پذیرش قرارداد (شرط اختیاری پذیرش صلاحیت دیوان پیش از بروز اختلاف). در سالهای اخیر در دیوان، بیشتر این اعلامیه ها به وسیله ی کشورهای صنعتی به وجود آمده اند. با این وجود کشورهای صنعتی اغلب اعلامیه ی خود را در ساله های بعد بی اثر
می کردند. از جمله این کشور های می توان به ایالات متحده امریکا و همچنین به استرلیا در سال ۲۰۰۲ اشاره نمود.
-بند ماده ی۳۶ اعلام می دارد، صلاحیت دیوان بین اللملی دادگستری بر اساس اعلامیه هایی که بر طبق اساسنامه ی دیوان دائمی بین المللی به وجود امده اند هنوز اثر دارد و به دیوان فعلی این صلاحیت انتقال می یابد. ماده ی ۳۷ اساسنامه نیز به انتقال صلاحیت از دیوان قبلی به دیوان فعلی که به وسیله ی اصطلاح قضاوت در یک توافق نامه که بر اساس دیوان دائمی بین المللی دادگستری ایجاد شده، اشاره دارد.^[۲۱۶]
-بر طبق ماده ی ۳۶ دیوان ممکن است در غیاب صلاحیت آشکار به وسیله رضایت ضمنی^[۲۱۷]، صلاحیت داشته باشد به شرط اینکه صلاحیت دیوان بین اللملی دادگستری به صورت ضمنی توسط طرفین اختلاف پذیرفته شده باشد.
۵-۳-۲-نکاتی چند در مورد وضعیت صلاحیت ترافعی دیوان
نظریه تسری صلاحیت عادی قاضی^[۲۱۸] ، تحت عنوان موافقتنامه اطراف دعوی ، در قضیه ای که در قواعد عادی پدیدار نمی شود( وقتی که دکترین موجل درموافقتنامه‌ی اطراف دعوا گنجانده نشده است). جایگاه خود را هنگام پذیرش صلاحیت دیوان که معمولا از بروز اختلاف (شرط اختیاری صلاحیت اجباری ) یا هنگامی که اختلاف بروز^[۲۱۹] نموده است، توسط دولت ها می باید موضع خود را از طرف دولت مدعی علیه تعیین می نماید ،پس مبادرت یک جانبه مدعی به رسیدگی مداخله
می نماید. اما جابجایی شفاف و ساده در حقوق بین الملل، اصول اعمال شده به طرز عمل موسسه در حقوق داخلی یا مشکلات حتمی مواجه است ، که منشاء اساسی آن در این نهفته است که صلاحیت قاضی بین المللی مبتنی بر رضایت دولت ها است ، و این دولت ها هستند که در کمال استقلال، در حقوق بین الملل تصمیم می گیرند که آیا یک قضیه ای ناگزیر باید به قاضی ارجاع شود ویا نه، در نتیجه، رضایت اطراف دعوی، بنابراین به طور معمول نمی تواند باعث بسط صلاحیت دیوان گردد زیرا تنها خود دیوان است که آن را تأسیس می نماید و او فقط از صلاحیت دیوان تبعیت می نماید در مورد یک دعوی مشخصه نمی تواند تسری یابد، به جز در وضعیت هائی که این صلاحیت تاسیس شده درمورد اطراف در این دعوی باشد، خواه از طریق بروز اختلاف خواه بر اثر شرط اختیاری صلاحیت اجباری ،چنین وضعی با آنچه که در نظام داخلی روی می دهد کاملا متفاوت است ، و تردیدات قاضی وینارسکی ^[۲۲۰]در پذیرش مشابهت، در موقعیت قابل درک است^[۲۲۱].
دردیوان بین المللی دادگستری همچون دیوان دائمی (رأی ۲۶ آوریل ۱۹۲۸)در قضیه اقلیت ها در سیلزی علیا ورأی ۱۳ سپتامبر۱۹۲۸ قضیه هاشاو^[۲۲۲] در لهستان قابلیت اعمال پیدا می کند ،رضایت دولت ها اجتناب ناپذیر است . لذا ابراز اراده فاقد ابهام کافی است (رای ۲۵ مارس ۱۹۴۸ قضیه تنگه کارفو،اما در جائی که این ابراز اراده تجلی نیابد ،دیوان اعمال اصل فوق الذکر را در کنار
می گذارد،مانند قضیه شرکت نفت ایران.^[۲۲۳]
۴-۲- ضمانت اجرای آراء ترافعی بعد از ابراز صلاحیت ترافعی دیوان بین المللی دادگستری
وقتی دیوان بین المللی دادگستری حکمی را صادرنمود ، وظیفه ای که برعهده داشته خاتمه می‌یابد هر آنچه مربوط به اجرای یک حکم است مربوط به طرفین دعوی و تعهدات آنها بر اساس منشور ملل متحد می باشد یعنی «اجرای آراء یک مسأله برای دیوان نیست بلکه طرفین اختلاف هستند که بر اساس بند ۱ ماده ۹۴ منشور متعهد به اجرای آن می باشند^[۲۲۴]» حال که دیوان در این مورد نقشی بر عهده ندارد باید دید که یک حکم چگونه به اجرا در می آید و ضمانت اجرای آن چیست.
دراساسنامه دیوان مقرره‌ای در رابطه با اجرای آراء آن نهاد وجود ندارد، ولی چون بر اساس ماده ۹۲ منشور، اساسنامه جزء لاینفک منشور می باشد و بر اساس ماده ۹۳ تمام اعضای ملل متحد به خودی خود قبول کنندگان اساسنامه دیوان می باشند. لذا ماده ۹۴ منشور ملل متحد به اجراء احکام دیوان اختصاص یافته است.
با دقت نظر در بند دوم ماده ۹۴ این نتیجه به دست می آید که اولاً محکوم له ملزم به رجوع به شورای امنیت نیست زیرا در متن ماده عبارت «ممکن است رجوع کنند»^[۲۲۵] آمده و ثانیاً شورای امنیت هم الزامی برای به اجرا درآوردن رأی دیوان ندارد چون دنباله ماده عبارت «ممکن است، اگر ضروری تشخیص دهد توصیه نماید یا …»^[۲۲۶] آمده است با توجه به این امر معلوم می گردد برای طرفین دعوی غیر از مراجعه شورای امنیت راه های دیگری نیز وجود دارد.
۱-۴-۲- نقش شورای امنیت در اجرای احکام دیوان بین المللی دادگستری
همانگونه که ذکر شد بر اساس بند دوم ماده ۹۴ منشور اگر محکم علیه ازانجام تعهدات ناشی از رأی دیوان امتناع نماید، محکومه له می تواند به شورای امنیت رجوع نماید و شورا هم ممکن است اگر ضروری تشخیص دهد توصیه هایی نموده و یا برای اجرای رأی دیوان تصمیم به اقداماتی بگیرد.
وقتی یک محکوم له به دیوان رجوع می کند دو حالت ممکن است برای او رخ دهد. نخست اینکه طرف مقابل او از اعضایی است که در شورا حق وتو ندارد ودوم اینکه آن طرف محکوم علیه صاحب حق وتو است که در هر کدام از اینها نقش و عملکرد دیوان متفاوت می شود.
۱-۱-۴-۲-شورای امنیت و ضمانت اجرای احکام دیوان «بدون در نظر گرفتن حق وتو برای محکوم علیه»:
بند دوم ماده ۹۴ دو وظیفه برای دیوان در نظر گرفته است که یکی توصیه^[۲۲۷] ودیگری تصمیم به «اقدامات»^[۲۲۸] می باشد. اینکه منشور برای اجرای حکم، دیوان شورای امنیت را صالح تشخیص داده، به خاطر ماهیت مسأله می باشد. زیرا یک حکم اگرچه حقوقی است ولی همین که اجرا نشد ومتعاقب آن موجب تیرگی روابط طرفین دعوی شد؛ تبدیل به یک مسأله سیاسی می گردد که در حیطه اختیارات شورای امنیت می باشد که وفق ماده ۲۴ منشور مسئولیت اولیه حفظ صلح و امنیت
بین المللی را عهده دار است. در این موارد می توان به قضیه‌ی آزمایشهای هسته‌ای دولت فرانسه اشاره کرد.^[۲۲۹]
قرینه دیگر بر این ادعا که حکم دیوان بعد از صدور وعدم اجرا رنگ سیاسی به خود می گیرد و مآلاً موضوع متوجه شورای امنیت می گردد، این است که طبق ماده ۶۰ اساسنامه احکام دیوان قطعی ^[۲۳۰] وغیرقابل استیناف^[۲۳۱] هستند و چون بر اساس ماده ۵۹ که مکمل این ماده است، احکام فقط درباره طرفین اختلاف و در موردی که موضوع حکم بوده الزام آور است، در نتیجه حکمی قطعی بدون استیناف و الزام آور برای طرفین موجود است که به محض اجرا نشدن مستمسکی برای محکوم علیه از نظر حقوقی نمی ماند که با این استدلال معلوم می گردد که چرا منشور مستقیما سراغ شورای امنیت رفته است.^[۲۳۲]
۲-۱-۴-۲-رابطه حق وتو^[۲۳۳] و ضمانت اجرای احکام دیوان
مباحثی که تاکنون ارائه شد بدون در نظر گرفتن این فرض بود که اگر دولتی که حکم علیه او صادر شده یکی از اعضای دائمی شورای امنیت یعنی دارنده حق وتو باشد. در این مبحث به بررسی این موضوع پرداخته خواهد شد که آیا بعداز اینکه محکوم له به شورای امنیت مراجعه کرده در توصیه هایی که آن نهاد انجام می دهد و یا تصمیمی که برای اقدامات اخذ می کند محکوم علیه یعنی یکی از دارندگان حق وتو (ایالات متحده، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین) مجاز به استفاده از این حق هستند یا خیر؟
۱-۲-۱-۴-۲- بررسی ماهیت حق وتو در پرتو ماده ۲۷ منشور ملل متحد.
ماده ۲۷ مقرر می دارد که:
۱-هر عضو شورای امنیت دارای یک رأی می باشد.
۲- تصمیمات شورای امنیت راجع به مسایل مربوط به آیین کار با رأی نه (۹) عضو اتخاذ می شود.
۳- تصمیمات شورای امنیت راجع به سایر مسایل رأی مثبت نه (۹) عضو که شامل آرای تمام اعضاء دائم باشد اتخاذ می گردد با این قید که در مورد تصمیماتی که به موجب مندرجات فصل ششم و بند سوم از ماده ۵۲ اتخاذ می شود طرف دعوا از دادن رأی خودداری خواهد کرد.
تجزیه و تحلیل ماده فوق در چند قسمت بیان می گردد؛
الف- تعریف حق وتو: هرچند کلمه وتو در منشور صراحتاً ذکر نشده ولی همین که بند سوم آراء تمام اعضاء دائم را برای یک مسأله لازم می داند، اگر یک عضو دائم رأی منفی داد خودبه خود این رأی یک وتو محسوب می گردد. پس حق وتو، حقی است که منشور به هر یک از اعضاء دائم شورای امنیت داده است که بتوانند در مورد یک مسأله غیر آیین کاری یا ثبت یک رأی منفی مانع اتخاذ تصمیمی گردند.
ب – تمایز بین مسایل مربوط به آیین کار و دیگر مسایل
بند دوم و سوم ماده ۲۷ تنها فرقی که بین مسایل مربوط به آیین کار و دیگر مسایل ایجاد کرده این است که برای اولی گفته نه رأی مثبت از کل آراء ملاک است یعنی اکثریت ساده و برای دومی همان نه رأی را با این قید که مخالفی از طرف اعضاء دائمی نباشد معیار قرار داده است یعنی اکثریت مشروط^[۲۳۴]. اما اینکه چه مسایلی جزء دسته اول و چه مسایلی جزء دسته دوم هستند هیچ معیاری را ارائه نداده است بر خلاف مجمع عمومی که بند دوم از ماده ۱۸ منشور مسایل مهم را که رأی اکثریت دوسوم از اعضای حاضر و رأی دهنده در آن ملاک است، مشخص کرده است.^[۲۳۵]
ج ) امتناع^[۲۳۶]
ذیل بند سوم از ماده ۲۷ دو مورد را برای امتناع از دادن رأی معین کرده که یکی در جایی است که بر اساس فصل ششم بخواهد تصمیمی اتخاذ گردد و در همان مورد یکی از اعضای دائم طرف اختلاف باشد. مورد دوم بند سوم از ماده ۵۲ است که مقرر می دارد «شورای امنیت توسعه حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات محلی را از طریق چنین قراردادها یا نهادهای منطقه ای چه به ابتکار کشورهای ذینفع و چه با ارجاع از طرف شورای امنیت تشویق می نماید».
نسبت به امتناع اجباری بحث چندانی وجود ندارد اما خارج از مقررات ماده ۲۷ نوع دیگری از امتناع متد اول گشته که مورد بررسی قرار می گیرد.
امتناع اختیاری^[۲۳۷]
در ۲۹ آوریل ۱۹۴۶ دولت شوروی در مورد طرح قطعنامه ای درباره مسأله اسپانیا به صورت اختیاری از دادن رأی خودداری کرد اما اصرار می کرد که این امر نباید یک سابقه تلقی گردد.
دولت امریکا در مورد قطعنامه راجع به مسأله یونان در ۱۸ آوریل ۱۹۴۸ رأی ممتنع داد. این امرتداوم یافت تا جایی که تا اواخر سال ۱۹۶۶ اعضای دائمی حداقل ۲۶۴ بار در تمام یا پاره ای از تصمیمات ماهوی رأی ممتنع دارند.^[۲۳۸]

که ، فاصله‌ی بین مولکول‌های و ، و پتانسیل دو- گونه‌ای و سه‌- گونه‌ای را نشان می‌دهند.

(۱-۱۲۴)

(۱-۱۲۵)

در صورت ناچیز بودن تصحیحات سه- گونه‎ای، و جمله‌ی غیرافزایشی صفر می‎شود [۳۸].
پس به‌طور کلی گاهی اوقات می‌توان یک سیستم را به زیرسیستم‌های مربوطه تفکیک نمود، اما در سیستم‌هایی که اثرات جمع‌پذیری درآن‌ها چشم‌گیر است، فقط انرژی کل سامانه می‌تواند درنظر گرفته شود و تفکیک به زیرسیستم‌ها چندان امکان‌پذیر نیست.
۱-۱۲) دانستنی­هایی درباره فلوئور
فلوئور عنصری گازی شکل به رنگ زرد کم‌رنگ با بخار مایل به سفید است که در سال ۱۸۸۶ توسط هنری ‌موسیان^[۷۲] شیمی‌دان فرانسوی کشف گردید. این عنصر در طبیعت از کانی‌هایی مانند فلوریت، کریولیت، فلوئورآپاتیت، توپاز به‌دست می‌آید.
فلوئور در گروه ۱۷ جدول تناوبی قرار دارد که به سری هالوژن معروف است . بیشترین الکترونگاتیوی را در بین عناصر دیگر دارد . فلوئور گازی خورنده است که با اجسام آلی و غیر‌آلی واکنش می‌دهد. در پروژه‌های بمب اتمی وانرژی هسته‌ای هنگامی‌که اورانیوم از گاز UF₆جدا می‌شود، به‌مقدار زیاد تولید می‌شود . در حال حاضر ایمنی‌های مناسبی برای فلوئور ارائه می‌شود که می‌توان فلوئور را به‌صورت مایع و در مقدار تن حمل کرد. ترکیباتی از فلوئور با گازهای نجیب از قبیل گزنون، رادون و کریپتون به‌دست می‌آید. عنصر فلوئور و یون فلورید بسیار سمی هستند.

فلوئور واکنش‌‌پذیرترین و الکترونگاتیویته‌ترین عنصر در بین تمام عناصر است. این عنصر به رنگ زرد کم‌رنگ و گاز خورنده با خاصیت واکنش‌پذیری با بیشتر مواد آلی و غیر‌آلی است. همه‌ی فلزات، شیشه، سرامیک، کربن و حتی آب در فلوئور با شعله روشن می‌سوزند. در پروژه‌های بمب اتمی و انرژی هسته‌ای این عنصر کاربرد دارد.
فلوئور و ترکیبات آن، برای تولید اورانیوم و بیش از ۱۰۰ ترکیب شیمیایی فلوئوردار شامل بیشتر پلاستیک‌های حرارت بالا کاربرد دارد. اسید هیدروفلوریک برای روشنایی چراغ‌ها و لامپ‌ها استفاده می‌شود. فلوئور هیدروکربن‌ها استفاده گسترده‌ای در تهویه‌‌ی هوا و صنایع برودتی دارد. فلوئور قابلیت حلالیت در آب را دارد. از این عنصر در خمیردندان‌ها برای پایداری و استحکام دندان استفاده می‌شود و همین‌طور برای دندان‌سازی نیز کاربرد دارد. از این عنصر برای مطالعه سوخت‌های هسته ای نیز استفاده می‌شود.
فلوئور می‌تواند جانشین هیدروژن در ترکیبات آلی شود و ترکیبات فلوئوری بی‌شماری ایجاد کند. ترکیبات فلوئور نیز با گازهای نادر مثل گزنون و رادون و کریپتون تأیید شده است.
عنصر فلوئور و یون آن بسیار سمی هستند . این عنصر به حالت آزاد در طبیعت وجود دارد دارای بوی بد و تیز است حتی با عیار پایین در طبیعت قابل کشف است.
۱-۱۲-۱) تاریخچه‌ فلوئور
آگریکلا^[۷۳] در سال ۱۵۲۹ فلوئور را (از واژه لاتین fluere به‌معنی روانی و شارش یا دگرگونی پیاپی) به‌شکل فلورسپار و به‌خاطر کاربرد آن به‌عنوان یک گدازآور (ماده‌ای که برای بهبود جوشکاری فلزات یا کانی‌ها به‌کار می‌رود) شناسایی کرد. اسکوانهرد^[۷۴] در سال ۱۶۷۰ متوجه شد سطح شیشه در صورتی‌که در معرض فلورسپار همراه با اسید قرار گیرد نقش‌هایی حک می‌گردد. اسکیل‌کارل^[۷۵] و بسیاری از محققان بعد از او از جمله گیلوساگ^[۷۶] همگی با اسید هیدروفلوئوریک به آزمایش پرداختند که بعضی از آزمایش‌ها به یک فاجعه ختم شد. این عنصر سال‌های زیادی بعد از آن به‌دست نیامد چون هنگامی‌که آن‌را از یکی از ترکیباتش جدا می‌کردند، فوراً به مواد باقی‌مانده‌ی آن ترکیب حمله می‌کرد. سرانجام بعد از تقریباً ۷۴ سال تلاش مداوم، ‌هنری‌ مویسون^[۷۷] در سال ۱۸۸۶ موفق به تهیه‌‌ی فلوئور شد. . جایزه­ی نوبل شیمی در سال ۱۹۰۶ به هنری مویسون به‌خاطر قدردانی از زحمات او در زمینه­ تحقـیقات روی عنصر فلوئور اهدا شد [۴۰].
اولین تولید تجاری فلوئور در پروژه بمب اتمی پروژه مانهاتان^[۷۸] در جنگ جهانی دوم بود. اورانیوم هگزافلورید که مستقیماً با فلوئوردارکردن اورانیوم اکسید یا اورانیوم تترافلورید به‌دست
. می‌آید، در جداسازی ایزوتوپ­های اورانیوم کاربرد دارد [۱۷].
۱-۱۲-۲) کاربرد­های فلوئور
فلوئور در تولید پلاستیک‌های کم اصطکاک از قبیل تفلون و نیز در کلروفلوئورکربن‌ها مانند فریون کاربرد دارد. سایر کاربردهای آن عبارتند از:
هیدروفلوریک اسید با فرمول شیمیایی HF برای حکاکی روی شیشه در لامپ و محصولات دیگر به‌کار می‌رود.
از فلوئور تک اتمی در تولید نیمه‌هادی استفاده می‌گردد.
فلوئور به همراه ترکیباتش در تولید اورانیوم (ازهگزا فلوئوراید) و بیش از صد نوع ماده شیمیایی فلوئوردار تجاری از جمله تعداد زیادی از پلاستیک‌های مقاوم در برابر گرما، کاربرد دارد.
کلروفلوئوروکربن‌ها در تهویه و در سردسازی کاربرد وسیعی دارند. استفاده از کلروفلوئوروکربن‌ها در این موارد ممنوع شده چون آن‌ها مشکوک به نازک کردن لایه‌ی اوزون می‌باشند. هگزافلوئورید گوگرد گازی بسیار راکد و غیرسمی است. این گروه از ترکیبات گازهای گلخانه‌ای قوی هستند.
آلومینیات پتاسیم هگزافلوئورید که اصطلاحاً کریولیت یا یخسنگ نامیده می‌شود، در الکترولیز آلومینیوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از سدیم فلوئورید به‌عنوان یک حشره کش به‌ خصوص برعلیه سوسک‌ها استفاده می‌شود.
بعضی دیگر از فلوئوریدها برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به خمیر دندان و به منابع آب شهری افزوده می‌شود. در دندان‌پزشکی ترکیبات حاوی فلوراید به‌صورت دهان‌شویه یا وارنیش به‌کار می‌رود. فلوراید به دو طریق از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری می‌کند: فلوراید در استخوان‌ها و دندان‌های در حال رشد کودکان تجمع می‌کند و به سفت شدن مینای دندان‌ها قبل از پیدایش آ‌ن‌ها کمک می کند. هم‌چنین در سفت شدن مینای دندان بزرگسالان مؤثر است.
بعضی از محققین امکان استفاده از گاز فلوئور خالص را به‌عنوان سوخت موشک بررسی کرده‌اند، چون این گاز دارای ضربه مخصوص بالائی می‌باشد[۴۱] .
۱-۱۲-۳) خواص فیزیکی فلوئور
فلوئور گاز زرد کمرنگ می‌باشد که در حدود ˚C188- به مایع نارنجی متمایل به زرد متراکم می‌شود و در حدود ˚C220- به جامد زرد رنگ تبدیل می‌شود و در ˚C228- در یک انتقال فاز به رنگ سفید تغییر رنگ می‌دهد. این ماده در طبیعت به‌صورت آزاد وجود ندارد اما به‌صورت ترکیب با عناصر دیگر دیده شده است و ۰۶۵/۰ درصد از پوسته زمین را تشکیل می‌دهد. از نظر فراوانی فلوئور سیزدهمین عنصر طبیعت می‌باشد. مهم‌ترین منبع طبیعی فلوئور، کانی فلدسپار CaF₂ می‌باشد که حاوی حدود ۴۹ درصد فلوئور می‌باشد. مهم‌ترین کانی‌های فلوئور، کریولیت Na₃AlF₆، فلوئورآپاتیت Ca₅(PO₄)₃F، توپاز، سلاییت MgF₂ و ویلیااومیت NaF می‌باشند. فلوئور دارای بوی شدید می‌باشد به‌طوری‌که به‌راحتی در غلظت‌های حدود ppb20 قابل تشخیص است. بوی آن مشابه بقیه هالوژن‌ها است و با بوی ازن قابل مقایسه است. به‌دلیل مشکلات زیاد در نگهداری فلوئور، بررسی خواص آن مورد توجه می‌باشد و خواص فیزیکی، ترمودینامیکی، انتقالی و الکترومغناطیسی گزارش‌شده توسط محققین مختلف برای این عنصر، دارای انحرافی بیشتر از انحراف معمول در نتایج آزمایشگاهی مربوط به مواد دیگر می‌باشد. برخی از این خواص در جدول (۱-۱) آورده شده است.

جدول (۱-۱) خواص فیزیکی فلوئور

نقطه ذوب

-۲۱۹٫۶۱ ˚C

در پاسخ به گویه: کارکرد شبکه‌های مجازی اجتماعی بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. حدود ۴۰ درصد معتقدند که کارکرد شبکه‌های مجازی اجتماعی بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد.در این میان مخالفان نیز حدود ۱۹ درصد هستند، ولی حدود ۳۸ درصد از افراد در این مورد بی نظر هستند‌.
در پاسخ به گویه: کارکرد تبلیغات محیطی وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. اکثریت افراد (حدود ۴۰ درصد) درباره این گزینه نظری ندارند، در حالی که حدود ۳۸ درصد با آن موافقند. مخالفان حدود ۱۹ درصد هستند.
در پاسخ به گویه: کارکرد رادیو بر نا امنی اجتماعی موثر ‌می‌باشد. حدود ۸۳ درصد از افراد مورد مطالعه معتقدند که کارکرد رادیو بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. این گویه قبلا نیز به طور غیر مستقیم و از طریق گویه‌هایی جزئی تر بررسی شده و تقریبا نتایج همسانی به دست آمده بود.
در پاسخ به گویه: کارکرد اینترنت بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد.۷۵ درصد افراد مورد مطالعه در این خصوص نظر مثبتی داشته وموافقان تنها ۱۲ درصد هستند‌.
در پاسخ به گویه: کارکرد مطبوعات بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. از منظر حدود ۸۳ درصد از افراد مورد مطالعه، کارکرد مطبوعات بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد.
در پاسخ به گویه: میزان تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. همان گونه که انتظار ‌می‌رفت، اکثریت افراد با این نگاه که میزان تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد، موافق هستند. با این حال با توجه به آن که این گویه به طور کلی عنوان شده است، تعداد بی نظرها افزایش یافته است.
گویه: نوع تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. با مخالفت هیچیک از افراد مورد مطالعه مواجه نگشت و حدود ۹۷ درصد با آن موافقت دارند.
در پاسخ به گویه: سطح تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. تنها ۶ درصد با این نگاه مخالفند و حدود ۸۸ درصد از افراد مورد مطالعه با این گزینه موافقند؛ یعنی در واقع تاکید ‌می‌کنند که این ارتباط وجود دارد و سطح تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد.
در پاسخ به گویه: رشته تحصیلی اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. اکثر کسانی که پاسخ داده اند، این نظر را داشته اند.
در پاسخ به گویه: مکان تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. در این گویه به طور مستقیم و به شکلی کلی، نظر افراد در خصوص ارتباط مکان تحصیلات اﻓﺮاد و احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران خواسته شده است. در این خصوص هیچ مخالفی وجود ندارد. با این حال به دلیل گستردگی این بحث، حدود ۱۸ درصد از افراد مورد مطالعه در این خصوص در زمره «بی نظر»‌ها جای گرفته اند.
در پاسخ به گویه: زمان تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد. اکثریت افراد حدود ۸۷ درصد افراد بیان کرده اند که زمان تحصیلات اﻓﺮاد بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران موثر ‌می‌باشد.

۵-۴- پیشنهادات به محققین آتی

شناسایی عوامل تکنولوژیکی موثر بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
شناسایی عوامل فرهنگی موثر بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
شناسایی عوامل اجتماعی موثر بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
شناسایی عوامل اقتصادی موثر بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
شناسایی عوامل سیاسی موثر در تولید ناامنی اجتماعی زنان ساکن درمنطقه ۱ شهر تهران
بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
بررسی تاثیر تماشای تلویزیون ماهواره ای بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
نقش بکارگیری اینترنت بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
نقش نهاد‌های مرد‌می‌در کاهش امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
نقش شیوه‌های رهبری ( سبک‌های رهبری ) مدیران سیاسی کشور بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
بررسی نقش شیوه‌های رهبری ( سبک‌های رهبری ) مدیران انتظا‌می‌کشور بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران
شناسایی آسیب‌های فرهنگی بکارگیری تکنولوژی‌های نوین ارتباطی بر احساس امنیت اجتماعی زنان منطقه ۱ شهر تهران

۵-۵- محدودیت‌های پژوهش:

این پژوهش برای اجرا با محدودیتهایی مواجه بود که برخی از آنها در اختیار محقق و برخی خارج از محدودۀ محقق می‌باشد. بعضی از محدودیتهایی که تا حدی در حیطۀ محقق قرار می‌گیرند عبارت هستند از: نحوۀ طراحی و نوع سئوالات پرسشنامه ( به دلیل تفاوت‌های فرهنگی )، میزان روایی و اعتبار سئوالات که با آزمون مقدماتی این اشکالات تا حدود زیادی مرتفع می‌گردد. بخش اعظم این مشکلات ناشی از ماهیت روش تحقیق پیمایشی می‌باشد که پاسخهای دریافتی در این نوع روش تحقیق عمدتاً واکنشی می‌باشند که شاید ناشی از اثرات محیط اجتماعی پاسخگو باشد. البته می‌توان با آموزش پژوهشگران و دقت در طراحی و تدوین پرسشنامه تا حدودی از این محدودیتها کاست.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بخش دیگری از محدودیتهای این تحقیق ناشی از این واقعیت است که این تحقیق در منطقه ۱ شهر تهران انجام گرفته که شاید به دلیل محدودیت زمانی و مکانی به سایر منطقه شهر تهران قابل تعمیم نباشد. از منظری دیگر چون این تحقیق با توجه به خاستگاه آکادمیک و دانش پژوهشی محقق طراحی شده، از این رو ‌می‌بایست برای بهره گیری از نتایج این تحقیق، نتایج حاصله را در کنار سایر نتایج قرار داد تا راهکار عملی و عل‌می‌بهتری برای گمانه زنی در باب رفتار و فعالیتهای افراد ارائه داد.
از محدودیتهای دیگر این تحقیق می‌توان به امتناع ورزیدن بعضی از پاسخگویان از پر کردن پرسشنامه ها به دلیل شرایط سیاسی موجود اشاره داشت.
کمبود منابع تحقیقی از جمله منابع تحقیقات پیشین در این زمینه از دیگر محدودیتها برای بررسی این موضوع بوده است.
حجم بالای پرسشنامه (۴۰۰ پرسشنامه و ۴۰ گویه) از مهمترین محدودیت‌هایی بود که روند جمعآوری داده ها را با مشکل کمبود زمان مواجه کرده بود و بر روند پیشرفتِ کار تأثیرگذار بود.

فهرست منابع

الف) منابع فارسی:

1. 1. اتکینسون، دیوید و مارک رابوی رادیو- تلویزیون خدمت عمومی(چالش قرن بیست ویکم)، ترجمه مرتضی ثاقب فر،تهران:انتشارات سروش (۱۳۸۴)

1. 1. افتخاری، اصغر: حوزه ناامنی و مبانی فرهنگی مدیریت استراتژیک و امنیت داخلی در ایران، انتشارات مطالعات راهبردی، بهار۱۳۷۸،ص۱۳

1. 1. برژینسکى، زیبگنیو: در جست وجوى امنیت ملى. ترجمه ابراهیم خلیلى. تهران. سفیر.( ۱۳۶۸)

1. 1. بورن، اد بعد فرهنگی ارتباطات برای توسعه،ترجمه مهرسیما فلسفی،تهران: مرکز تحقیقات،مطالعات و سنجش برنامه ایی صدا و سیمای ج.ا.ا. (۱۳۷۹)

1. 1. پهلوان، چنگیز: فرهنگ شناسی، چاپ اول، تهران: پیام امروز(۱۳۷۸)

1. 1. پورحسینی، ابوالقاسم ترجمه؛ برن. ژان، فلسفه اپیکور، تهران؛ امیرکبیر، (۱۳۵۷)

1. 1. چلبی، مسعود: جامعه‌شناسی نظم، تهران: نشر نی، ۱۳۸۲

1. 1. چلبی، مسعود، ۱۳۷۲، وفاق اجتماعی، نامه علوم اجتماعی، جلد دوم، شماره ۳، ص۲۸-۱۵٫

1. 1. چلبی، مسعود، جامعه شناسی نظم، تشریح و تحلیل نظری نظم اجتماعی، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۵٫

1. 1. ﺣﺒﻴﺐزاده، ﺻﺤﺎب، ﺑﺮرﺳﻲﻧﻘﺶدوﮔﺎﻧﻪرﺳﺎﻧﻪﻫﺎیﺟﻤﻌﻲ در ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی و وﻗﻮع ﺟﺮاﻳﻢ، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلا‌می‌(۱۳۸۸)

1. 1. خانیکی، ‌هادی رسانه‌های جمعی و امنیت ملی انتشارات وزارت کشور، چاپ اول جلد دوم تهران ۱۲۷۶

1. 1. خجسته، حسن: رسانه‌های مدرن و کارکرد آن‌ ها، به نقل از سایت اجلاس حکمت سازمان ملی جوانان ( ۱۳۸۶ )

1. 1. دادگران، سید محمد: مبانی ارتباطات جمعی، تهران: انتشارات فیروزه، چاپ دوم (۱۳۷۷)

1. 1. رشیدپور علی: بررسی شیوه‌های مدیریتی موجود در مراکز فرهنگی تابعه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی‌استان لرستان. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت فرهنگی‌. دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد علوم و تحقیقات تهران. (۱۳۸۱)

1. 1. ژیرار، آگوستین: توسعه فرهنگی، تجارب و خط مشی‌ها، گروه مترجمان، تهران: مرکز پژوهشهای بنیادی،چاپ اول (۱۳۷۲)

1. ساروخانی، باقر، نقش وسایل ارتباط جمعی در پیشگیری از وقوع بزهکاری وزارت کشور، تهران ۱۳۸۱