وابسته به ورزش

_

در فصل مسابقات

متوسط تا زیاد

_

تنها در برگشت به حالت اولیه

_

فصل مسابقات قهرمانی

۲-۴-۶- شدت تمرین
شدت، به میزان سختی کار و اغلب به معنی بیشترین مقدار کاری که فرد توانایی انجام آن را دارد گفته
می­ شود (۲۷). سطح شدت به طور مستقیم متناسب با بلندی یا درازی یک تمرین می­باشد. شدت کلی یک برنامه بوسیله مهارت ­ها و تمرین­های انتخاب شده تعیین می­گردد (۹).از طرف دیگر شدت برای تمرینات چرخه­ی کشش- کوتاه شدن به دو طریق حائز اهمیت می­باشد، یکی مقدار نیروی اعمال شده و دیگری میزان تلاش فرد به هنگام اجرای تمرینات می­باشد. پس از مرحله مقدماتی و گرم کردن، سرعت اجرا همراه با حداکثر تلاش و پیش ­بینی زمان استراحت کافی بین نوبت­های متوالی حرکات برای کسب آثار مطلوب تمرین ضروری است. همچنین سرعت کشش عضله با ارزش­تر از بزرگی کشش می­باشد. تمرین­های پلایومتریکی با شدّت بالا دارای تنش­ها و بکارگیری واحدهای عصبی ماهیچه­ای^[۶۱] بیشتری به جهت اجرای عمل و مقاومت در برابر کشش­های نیروی زمین است (۳۵). علاوه بر عواملی همچون نوع حرکت و ارتفاع اجرا عوامل دیگری نیز در تعیین میزان شدت تمرین مؤثر می­باشند که در جدول (۲-۳) (۱۴) ذکر شده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول(۲-۳). عوامل تأثیرگذار بر شدت تمرینات پلایومتریک (۱۴)

عامل

اثر

نقاط تماس

نیروی جاذبه زمین هنگام اجرای مهارت­ های پلایومتریک نسبت به دو پا فشار بیشتری را بر روی عضلات بافت همبند^۳ و مفاصل^۴ وارد می­ کند.

سرعت

سرعت بالاتر، باعث افزایش فشار مهارت می­ شود.

ارتفاع مهارت

با بالاتر رفتن ارتفاع مرکز ثقل بدن، میزان نیرو در زمان فرود افزایش می­یابد.

وزن ورزشکار

با افزایش وزن بدن ورزشکار، فشار بیشتری بر روی عضلات، بافت همبند و مفاصل وارد می­ شود، که این کار را می­توان از طریق جلیقه­های وزنه، وزنه­های مچ دست و مچ پا اعمال کرد.

تمرینات پلایومتریک را براساس بازتاب درجه فشار تمرین بر روی سیستم عصبی- ماهیچه ای به دو دسته تمرینات با شدت پایین و تمرینات با شدت بالا تقسیم می­شوند: