معادله ۲٫۱ مدل نظری۱
برنارد (۲۰۱۰) در مقاله­ عواملی که باعث افزایش استفاده از واسطه ها در صادرات می شوند را بررسی کرده و اثرات حجم تجارت را نیز مورد بررسی قرار داد. واسطه های صادراتی مانند عمده فروشان بازارهای متفاوت و محصولات متفاوتی نسبت به تولید کنندگان صادراتی را پوشش می دهند. خصوصا هزینه های ثابت بالای مخصوص بازار صادرات، فقدان کیفیت محیط قراردادی عمومی و عوامل مختص کالا نقش مهمی در تشریح واسطه های صادراتی موجود بازی می کنند. تفاوت های اساسی بین صادرکنندگان مستقیم و واسطه ای به نتایج مهمی برای جریان تجارت منجر می شود. توانایی واسطه های صادراتی در غلبه بر هزینه های ثابت محصول و کشور این معنی را می دهد که واسطه ها آسان تر می توانند به حاشیه زیاد به شوک های خارجی عکس العمل نشان دهند. در این تحقیق این نتیجه گرفته شده واسطه­ها و صادرکنندگان مستقیم به نوسانات نرخ ارز، هم بر حسب ارزش کلی محموله و هم تعداد محصولات صادر شده، به اندازه قیمت ها و مقادیر به گونه متفاوت واکنش نشان می دهند. صادرات انبوه به کشورهای مقصد با سهم بالای صادرات غیر مستقیم کمتر به تغییرات نرخ ارز واقعی عکس العمل نشان می دهد تا صادرات مستقیم. مدل نظری تحقیق مورد نظر به صورت زیر می باشد. که در آن =fc هزینه ثابت صادراتی همه متغیر ها در کشور صادراتی ، =fj هزینه ثابت صادراتی همه متغیرها در صنعت و = fkc هزینه ثابت صادراتی مختص متغیر و کشور.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

معادله ۲٫۲ مدل نظری۲
کماکم(۲۰۱۰) در تحقیق خود عواملی را که بر انتخاب روش های ورود صادراتی تأثیر گذار است، مورد بررسی قرار داد. این عوامل به ۳ دسته عوامل مربوط به محصول، شرکت و بازار تقسیم بندی شدند. خود این عوامل دارای مؤلفه هایی هستند. که برای ویژگی های محصول ۵ مؤلفه پیچیدگی محصول، نیاز خدماتی، فعالیت های ترویجی، انطباق محصول و میزان آگاهی از محصول و برند، برای ویژگی شرکت مؤلفه های اهداف رشد فروش و سود، انتظارات مدیریت درباره سهم بازار خارجی و تعهد مدیریتی و برای ویژگی های بازار مؤلفه های تقاضای بازار و رقابت بازار در نظر گرفته شده است.
شکل ۲٫۱ مدل مفهومی انتخاب روش ورود
ندیم[۸۲] و همکاران(۲۰۱۲) در تحقیق خود عوامل مؤثر بر صادرات را در دوره ۱۹۸۱-۲۰۱۱ در کشور پاکستان مورد بررسی قرار داد. در تحقیق وی عوامل مؤثر به صورت یک فرمول در آورده شده که در زیر آمده است. این عوامل شامل: X صادرات WY درآمد جهانی، GDP تولید ناخالص داخلی، FDI سرمایه گذاری مستقیم خارجی، NER نرخ ارز اسمی، INDT مالیات غیر رسمی ، INVD ارزش افزوده صنعت، GNS پس انداز ناخالص ملی. نتایج نشان دادند که درآمد جهانی، ارزش افزوده صنعت، مالیات غیر مستقیم، نرخ ارز و پس انداز بر صادرات اثر گذار است.
X=β۰ + β۱ FDI+ β۲ WY+ β۳ NER+ β۴GDP+ β۵INDT+ β۶INVD+ β۷GNS + μ
مور[۸۳] (۲۰۰۲) در تحقیقی تحت عنوان عوامل مؤثر بر تصمیم صادراتی، به این نتیجه می رسد که اندازه، عمر، تجربه صادراتی قبلی، وضعیت مالکیت، یارانه های دولتی، رقابت بازار عوامل مؤثر در تصمیم صادرات هستند. در واقع هرچه اندازه و عمر شرکت، تجربه صادراتی قبلی، رقابت بیشتر باشد گرایش به بین المللی شدن و صادرات بیشتر است. همچنین شرکت هایی که به صورت تک مالکیت اداره می شوند تمایل کمتری برای صادرات دارند تا شرکت هایی که دارای بیش از یک مالک هستند. هم چنین این نتیجه نیز بدست آمد که یارانه ها اثر مثبتی بر فعالیت های صادراتی دارند.
در سال ۱۹۹۴روت[۸۴] طی مطالعات خود به این سؤال رسید که یک شرکت چگونه نسبت به عوامل خارجی(عدم اطمینان محیطی، عوامل کشور مبدأ و شکاف فرهنگی بین کشور مقصد و مبدأ) مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای بین المللی با توجه به عوامل تأثیر گذار داخلی(اندازه بازار و محصول) پاسخ می دهد. وی در کتاب خود عوامل مؤثر بر انتخاب روش ورود را به دو دسته خارجی و داخلی تقسیم بندی کرد. عوامل خارجی شامل: عوامل بازار کشور هدف، عوامل تولیدی کشور هدف، عوامل محیطی کشور هدف، عوامل کشور مادر می باشند. عوامل داخلی شامل عوامل محصول، عوامل تعهد منبع، می باشد.
شکل ۲٫۲ مدل عوامل داخلی و خارجی مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای خارجی روت
در تحقیق دیگری کوچ[۸۵] عوامل مؤثر بربازار و انتخاب روش ورود را مورد بررسی قرار داد. وی عوامل مؤثر را به سه دسته عوامل داخلی، خارجی و ترکیبی تقسیم کرد که در مدل زیر قابل مشاهده می باشد.
شکل۲٫۳٫مدل عوامل داخلی؛ خارجی و ترکیبی

۲٫۲٫۹٫ پیشینه تحقیق

هر یک از مطالعات در حوزه انتخاب استراتژی­ های ورود به بازار خارجی، متغیرهای متفاوتی را بررسی کرده وگاها به نتایج ناسازگاری دست یافته اند، به طوری­که برخی از مطالعات اثر یک متغیر را بر انتخاب یک روش ، مثبت، و برخی اثر همان متغیر را منفی نشان داده اند .برخی نیز هیچ ارتباطی میان آن متغیر با انتخاب استراتژی نیافته اند و دیگران اثر غیرخطی به دست آورده اند که در ذیل به آنها اشاره می شود.
۲٫۲٫۹٫۱٫ مطالعات انجام شده در خارج
زریهون (۲۰۱۱) در مقاله­ خود تصمیمات گسسته شرکت برای صادرات با بهره گرفتن از کانال های مستقیم و غیر مستقیم را مورد تجزیه تحلیل قرار داد. در این تحقیق مدل به صورت فرمولی تهیه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عواملی مانند اندازه شرکت، شرکت فرعی یک شرکت چند بخشی بودن، دسترسی به فناوری اطلاعات تأثیر مثبت بر انتخاب روش مستقیم وآگاهی شرکت از موانع به عملیات فعلی به صورت عدم دسترسی مالی و فساد انتخاب شرکت احتمال صادرات غیر مستقیم را کاهش می دهد.
در سال ۲۰۱۱ درمقاله ای[۸۶] که یک تحقیق مروری است عوامل مؤثر بر انتخاب روش ورود به عوامل اقتصادی، ریسک سیاسی، تکنولوژیکی، قانونی، موانع ورود اعم از تعرفه ای و غیر تعرفه ای،پتانسیل بازار و اندازه بازار، فرهنگ، دسته بندی شده است. در پایان این تحقیق نویسنده بر اساس تحقیقات انجام شده قبلی پیشنهاداتی با توجه به عوامل مختلف در زمینه اروش ورود بیان کرده.است؛ مانند: شرایط اقتصادی کلان ثابت کشور میزبان رابطه مثبت با انتخاب روش ورود به بازار خارجی دارد.و…
در سال ۱۹۹۴روت[۸۷] طی مطالعات خود به این سؤال رسید که یک شرکت چگونه نسبت به عوامل خارجی(عدم اطمینان محیطی، عوامل کشور مبدأ و شکاف فرهنگی بین کشور مقصد و مبدأ) مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای بین المللی با توجه به عوامل تأثیر گذار داخلی(اندازه بازار و محصول) پاسخ می دهد. وی در کتاب خود عوامل مؤثر بر انتخاب روش ورود را به دو دسته خارجی و داخلی تقسیم بندی کرد. عوامل خارجی شامل: عوامل بازار کشور هدف، عوامل تولیدی کشور هدف، عوامل محیطی کشور هدف، عوامل کشور مادر می باشند. عوامل داخلی شامل عوامل محصول، عوامل تعهد منبع، می باشد.
برنارد (۲۰۱۰) در مقاله­ عواملی که باعث افزایش استفاده از واسطه ها در صادرات می شوند را بررسی کرده و اثرات حجم تجارت را نیز مورد بررسی قرار داد. واسطه های صادراتی مانند عمده فروشان بازارهای متفاوت و محصولات متفاوتی نسبت به تولید کنندگان صادراتی را پوشش می دهند. خصوصا هزینه های ثابت بالای مخصوص بازار صادرات، فقدان کیفیت محیط قراردادی عمومی و عوامل مختص کالا نقش مهمی در تشریح واسطه های صادراتی موجود بازی می کنند. تفاوت های اساسی بین صادرکنندگان مستقیم و واسطه ای به نتایج مهمی برای جریان تجارت منجر می شود. توانایی واسطه های صادراتی در غلبه بر هزینه های ثابت محصول و کشور این معنی را می دهد که واسطه ها آسان تر می توانند به حاشیه زیاد به شوک های خارجی عکس العمل نشان دهند. در این تحقیق این نتیجه گرفته شده واسطه­ها و صادرکنندگان مستقیم به نوسانات نرخ ارز، هم بر حسب ارزش کلی محموله و هم تعداد محصولات صادر شده، به اندازه قیمت ها و مقادیر به گونه متفاوت واکنش نشان می دهند. صادرات انبوه به کشورهای مقصد با سهم بالای صادرات غیر مستقیم کمتر به تغییرات نرخ ارز واقعی عکس العمل نشان می دهد تا صادرات مستقیم.
کماکم(۲۰۱۰) در تحقیق خود عواملی را که بر انتخاب روش های ورود صادراتی تأثیر گذار است، مورد بررسی قرار داد. این عوامل به ۳ دسته عوامل مربوط به محصول، شرکت و بازار تقسیم بندی شدند. خود این عوامل دارای مؤلفه هایی هستند. که برای ویژگی های محصول ۵ مؤلفه پیچیدگی محصول، نیاز خدماتی، فعالیت های ترویجی، انطباق محصول و میزان آگاهی از محصول و برند، برای ویژگی شرکت مؤلفه های اهداف رشد فروش و سود، انتظارات مدیریت درباره سهم بازار خارجی و تعهد مدیریتی و برای ویژگی های بازار مؤلفه های تقاضای بازار و رقابت بازار در نظر گرفته شده است.
مور[۸۸] (۲۰۰۲) در تحقیقی تحت عنوان عوامل مؤثر بر تصمیم صادراتی، به این نتیجه می رسد که اندازه، عمر، تجربه صادراتی قبلی، وضعیت مالکیت، یارانه های دولتی، رقابت بازار عوامل مؤثر در تصمیم صادرات هستند. در واقع هرچه اندازه و عمر شرکت، تجربه صادراتی قبلی، رقابت بیشتر باشد گرایش به بین المللی شدن و صادرات بیشتر است. همچنین شرکت هایی که به صورت تک مالکیت اداره می شوند تمایل کمتری برای صادرات دارند تا شرکت هایی که دارای بیش از یک مالک هستند. هم چنین این نتیجه نیز بدست آمد که یارانه ها اثر مثبتی بر فعالیت های صادراتی دارند.
ندیم[۸۹] و همکاران(۲۰۱۲) در تحقیق خود عوامل مؤثر بر صادرات را در دوره ۱۹۸۱-۲۰۱۱ در کشور پاکستان مورد بررسی قرار داد. در تحقیق وی عوامل مؤثر به صورت یک فرمول در آورده شده که در زیر آمده است. این عوامل شامل: X صادرات WY درآمد جهانی، GDP تولید ناخالص داخلی، FDI سرمایه گذاری مستقیم خارجی، NER نرخ ارز اسمی، INDT مالیات غیر رسمی ، INVD ارزش افزوده صنعت، GNS پس انداز ناخالص ملی. نتایج نشان دادند که درآمد جهانی، ارزش افزوده صنعت، مالیات غیر مستقیم، نرخ ارز و پس انداز بر صادرات اثر گذار است.
در سال ۲۰۰۹ تحقیق دیگری[۹۰] انجام گرفت که بر اساس مدل مفهومی این تحقیق زمان ورود به بازار خارجی یکی از متغیر های مستقل و اثرگذار بر انتخاب روش ورود به بازارهای خارجی دارد که در آخر براساس زمان ورود ودوری و نزدیکی بازار، به ماتریسی دست یافت که اگر زمان ورود سریع باشد و مکان نزدیک، روش تحت لیسانس، اگر زمان سریع و مکان دور باشد، استراتژی صادراتی، اگر زمان ورود کند باشد و مکان نزدیک روش شرکت فرعی، اگر زمان کند و مکان دور از روش سرمایه گذاری مشترک و اگر زمان ورود عادی و مکان مورد نظر نه خیلی و نه خیلی نزدیک باشد ازروش دفتر فروش استفاده می کنیم.
شکل ۲٫۴ رابطه بین انتخاب روش ورود، زمان بندی و انتخاب بازاریابی بین المللی
شکل ۲٫۵ رابطه بین زمان بندی بین المللی سازی و روش ورود
در سال ۱۹۹۴روت طی مطالعات خود به این سؤال رسید که یک شرکت چگونه نسبت به عوامل خارجی(عدم اطمینان محیطی، عوامل کشور مبدأ و شکاف فرهنگی بین کشور مقصد و مبدأ) مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای بین المللی با توجه به عوامل تأثیر گذار داخلی(اندازه بازار و محصول) پاسخ می دهد.
۲٫۲٫۹٫۲٫ مطالعات انجام شده در داخل
در تحقیقی که توسط روستا بین شرکت­های تولید کننده ماشین الات و تجهیزات انجام گرفت شرکت­هایی که دست به صادرات زدند (۱/۷۶درصد از این شرکت ها) انگیزه اصلی این شرکتها برای صادرات به ترتیب تأمین ارز مورد نیاز، سودآوری و کسب درآمد بازارشناسی و بازاریابی بوده و قریب به ۷۰ درصد این شرکت ها برای ورود به بازارها خودشان به طور مستقیم عمل کرده اند و بهره گیری از واسطه های داخلی و نمایندگی در اولویت های بعدی قرار دارد.
در سال ۱۳۸۶انتظاری در پایان نامه کارشناسی ارشد خود، عوامل مؤثر بر انتخاب روش های ورود به بازارهای بین المللی ایران خودرو را شناسایی و اولویت بندی کرد. در مدل مفهومی این پایان نامه این عوامل به ۴ دسته عوامل مرتبط با کشور هدف، مرتبط با محصول، مرتبط با شرکت و مرتبط با کشور مادر تقسیم شده است، که برای هر کدام از این عوامل زیر عامل تعیین شده است. این عوامل در قالب پرسشنامه بین مدیران و کارشناسان شرکت ایران خوردرو بررسی شد و بر اساس این عوامل استراتژی مناسب برای ایران خوردرو تعیین شد. با توجه به نتیجه گیری این محقق، شرکت زمانی که هزینه اندکی برای ورود در نظر گرفته است، منابع اندکی برای ورود دارد، شرکت درصدد است در زمان کوتاه­تری وارد بازارشود و تجربه بین المللی کمی دارد بهتر است از روش های اعطای حق امتیاز و صادرات استفاده کند. هم چنین اگر شرکت تمایل دارد کنترل زیادی بر فعالیت های خود در بازار هدف داشته­باشد، هنگامی­که شرکت افق بلند مدتی را از حضوردر بازار هدف تعقیب می­ کند، هنگامی که بازار هدف بازار بسته­ای است و موانع مالیاتی و تعرفه­ای مانعی جدی برای استفاده از سایر روش ها در بازار بشمارمی­رود، بهتر است از روش های سرمایه ­گذاری کامل یا تملیک استفاده کند. و اگر شرکت به دنبال ترکیبی متعادل و حد متوسط از اهداف و انگیزه هاست، روش سرمایه ­گذاری مشترک مناسب بنظر می رسد.
شکل۲٫۶ عوامل مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای خارجی
در سال ۱۳۸۸نیز حقیقی خواه در پایان نامه کارشناسی ارشد خود عوامل مؤثر بر انتخاب روش ورود به بازارهای خارجی را در بین شرکت های کوچک و متوسط صنایع غذایی بررسی کرد . این پژوهش مدل روت را مورد بررسی قرار داد در مدل مفهومی این پایان نامه این عوامل به دو دسته عوامل داخلی و خارجی تقسیم شدند. عوامل داخلی شامل: عوامل مرتبط با منابع و تعهدات شرکت، عوامل مرتبط با تولیدات شرکت و عوامل خارجی شامل: عوامل مربوط به کشور مبدأ، عوامل بازار کشور مقصد، عوامل محیطی کشور مقصد، عوامل تولیدی کشور مقصد. پرسشنامه های این پژوهش بین مدیران و کارشناسان صادرات و بازرگانی شرکت های تولید کننده مواد غذایی مستقر در استان تهران که خود صادر کننده بودند، پخش شد. در بخش نتیجه گیری این تحقیق چنین بیان شد که اکثر شرکت های ایرانی از صادرات به تنهایی یا در کنار روش های دیگر استفاده می کنند.در واقع شرکت ها به دنبال استفاده از روش های پر ریسک نیستند. از نظر اهمیت هر یک از عوامل ذکر شده، عوامل مرتبط با کشور مبدأ، تعهدات و تمایل شرکت برای درگیر کردن منابع در فعالیت های بین المللی، عوامل محیطی مانند قوانین و رویه های تجاری، اقتصادی سیاسی فاصله حغرافیایی، عوامل تولیدی کشور مقصد، عوامل نربوط به بازارهدف به ترتیب از اهمیت برخوردار هستند. یافته ها و نتایج تحقیق نشان مداد که تمامی عوامل ذکر شده در مدل روت در انتخاب روش ورود به بازارهای خارجی مؤثر هستند که در بین آن ها عوامل مرتبط با کشور مبدأ از بیشترین اهمیت و عوامل مربوط به کشور مقصد از کمترین اهمیت برخوردارند.
در سال ۱۳۹۰ رضوانی و گل علیزاده در مقاله ای با عنوان ارزیابی و تحلیل استراتژیهای ورود محصولات غذایی به بازارهای خارجی، عوامل را بر اساس نقاط مرجع استراتژیک بررسی کردند. در مدل مفهومی تحقیق مورد نظراین عوامل بر اساس دو نقطه مرجع استراتژیک کانون توجه مدیریت و تمایل به کنترل عملیات بین المللی تقسیم بندی شدند. یافته های این تحقیق نشان داد که از نظرصادرکنندگان محصولات غذایی در استان مازندران جذابیت مکان، عدم قطعیت کشور مقصد، عدم قطعیت رقابتی، عدم قطعیت بازار محصول، عدم قطعیت در رفتار شرکای احتمالی، شدت رقابت صنعت، میزان سرمایه گذاری کل، ماهیت فعالیت، دانش فنی، مهارت بازاریابی و تجربه بین المللی عوامل مؤثری در انتخاب استراتژی ورود به بازار خارجی هستند. همچنین از نظر آنها تفاوت زبانی، اندازه شرکت مادر و مرتبط بودن مرتبط بودن فعالیت خارجی با فعالیت اصلی شرکت عوامل مؤثری در انتخاب استراتژی ورود به بازار خارجی نبوده است.
شکل ۲٫۷ عوامل مؤثر بر انتخاب استراتژی های ورود به بازار خارجی

۲٫۳ جمع بندی و مدل مفهومی:

صادرات در سیستم مبادلات جهانی اهمیت دارد. این روش در ورود به بازارهای خارجی شرکت های تولید کننده کالا به خصوص در سطوح اولیه بین المللی سازی به طور گسترده ای استفاده می شود. مدیرانی که به دنبال بازاریابی صادراتی هستند در ابتدا با تصمیماتی برای توسعه خارجیشان درگیر هستند. آن ها برای ورود به بازارهای خارجی و انتخاب استراتژی صادراتی باید عوامل مرتبط با محصول، بازار و شرکت را مدنظر قرار دهند(کماکم،۲۰۱۰).
یکی از انواع روش های ورود صادرات است که اکثر شرکت ها از این روش برای ورود به بازار بین المللی استفاده می کنند و یا حداقل برای ورود اولیه به بازارهای جهانی از صادرات و روش­های آن استفاده می شود.. مطالعات فراوانی برای بررسی تصمیم صادراتی انجام گرفته است، و تحقیقات اندکی در مورد انتخاب بین صادرات مستقیم و غیرمستقیم انجام گرفته شده است. انتخاب نوع و ماهیت فعالیت صادراتی به اندازه فهمیدن رفتار شرکت موضوع مهمی است.
وقتی یک شرکت به صادرات متوسل می شود، هم می تواند از روش­های مستقیم در تجارت بین الملل استفاده کند و هم از روش­های غیر مستقیم(زریهون،۲۰۱۱). برای اینکه شرکت بتواند به طور مفید از صادرات استفاده کند باید از عواملی که بر صادرات تأثیر می گذارد اگاهی پیدا کند یا اینکه با توجه به عوامل در نظر گرفته شده چه نوع روشی را برگزیند، به طور مستقیم صادرات کند و درگیر فعالیت های بین المللی شود و یا به طور مستقیم درگیر نشود و از واسطه ها برای صادرات استفاده کند. تصمیم برای صادر کننده بودن یک تصمیم ساده و بی اهمیت نیست. صادر کنندگان باید جوانب و عوامل مختلفی را برای ورود به بازارهای خارجی مد نظر قرار دهند.
با توجه مباحثی که ذکرشد و ازآنجایی که صنعت مواد غذایی تا حدودی یک صنعت سرمایه بر است، شرکت­ها به انتخاب روش­های پرهزینه برای ورود به بازارهای خارجی(سرمایه ­گذاری مشترک، سرمایه گذاری مستقیم و…) چندان تمایل نشان نمی­دهند. هم چنین بسیاری از شرکت­ها ایرانی چندان تجربه بین المللی ندارند از روش­های کم ریسک­تر مانند صادرات مستقیم و غیر مستقیم استفاده می­ کنند.
لذا به نظر می رسد بررسی عواملی که بر انتخاب روش مناسب صادراتی برای ورود به بازارها و ارائه محصولات تولیدی تأثیر گذارند، ضروری می باشد. بنابراین در این تحقیق، عواملی که یک شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد تا روش صادرات مستقیم یا صادرات غیر مستقیم را انتخاب کند، را مورد بررسی قرار می دهیم.
در این فصل تلاش شده است که مفاهیم بین المللی سازی، روش های ورود به بازارهای خارجی، صادرات و روش های آن و عوامل مؤثر بر انتخاب استراتژی های صادراتی مرور و مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی و مطالعه مقالات مختلف، و از آنجایی که مطالعه جدی در مورد این موضوع انجام نگرفته (بجز مقاله کماکم)، از نظر نویسنده مدلی که در مقاله کماکم بیان شده است با توجه متغیرهای در نظر گرفته که ملموس تر و تا حدودی کامل­تر بنظر می رسند، مدل مناسبی است. بنابراین در این پژوهش عوامل مؤثر برانتخاب استراتژی های صادراتی به دو دسته عوامل داخلی و خارجی تقسیم می­شوند. عوامل داخلی شامل متغیرهای مرتبط با محصول و شرکت و عوامل خارجی شامل متغیرهای مرتبط با بازار (کماکم،۲۰۱۰) می­باشد. متغیرهای ویژگی محصول، شرکت و بازار، متغیرهای مستقل و استراتژی­ های صادراتی متعیرهای وابسته می­باشند. با توجه به این توضیحات مدل مفهومی تحقیق به صورت زیر ترسیم می­ شود.
شکل۲٫۸ مدل مفهومی تحقیق اقتباس شده از مقاله
Khemakhem, Romdhane. (2010). Explaining the entry mode choice among Tunisian exporting firms: Development and test of an integrated model. European Journal of Marketing, Vol. 44 Iss: 1 pp. 223 – ۲۴۴٫
فصل۳
روش شناسی تحقیق

۳٫۱٫مقدمه

بی تردید توسعه کمی و کیفی جوامع، همگی مرهون تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های مبتنی بر تحقیقات علمی است. تحقیق عبارت است از یک عمل منظم که در نتیجه آن پاسخ هایی برای سؤال های مورد نظر و مطرح شده پیرامون موضوع تحقیق بدست می آید. در واقع تحقیق فرایندی است که از طریق آن می توان درباره ناشناخته به جستجو پرداخت و نسبت به ان شناخت لازم را کسب کرد. در این فرایند از چگونگی گردآوری شواهد و تبدیل آن ها به یافته ها، تحت عنوان روش شناسی یاد می شود(خاکی، ۱۳۷۸٫ص۱۸۵).
در مدیریت، به طور معمول پژوهش به منظور حل موضوعات مشکل زا در حوزه های حسابداری، مالی، بازاریابی و اداره امور انجام می‌شود. پژوهش علمی در این حوزه هدفش، مشکل گشایی است و شیوه‌ای دقیق، سازماندهی شده، منطقی و گام به گام، برای تعیین مسایل، جمع آوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل آنها و استخراج نتایج معتبر بر مبنای آنها است (کیوی و کامپنهود، ۱۳۸۵، ص۵).
در ادامه در این فصل، روش تحقیق و نحوه اجرای آن، جامعه آماری و نمونه آماری، روش نمونه گیری، ابزار گرد آوری داده ها، روایی و پایایی داده ها و آزمون های آماری به تفصیل بیان می شود.

۳٫۲٫روش تحقیق:

روش، شیوه پیش رفتن به سوی یک هدف است، بنابراین، شرح دادن روش علمی عبارتست از شرح اصول اساسی که در هر کار تحققی به اجرا گذاشته می‌شود.
همانطور که روشن است پایه هر علمی، روش شناخت آن است و اعتبار و ارزش قوانین هر علمی به روش شناختی مبتنی است که در آن علم به کار می رود. از اصطلاح روش تحقیق معانی و تعابیر خاص و متمایزی در متون علمی استنباط می شود. برای مثال روش تحقیق مجموعه ای از قواعد، ابزار و راه های معتبر و قابل اطمینان و نظام یافته برای بررسی واقعیت ها، کشف مجهولات و دستیابی به راه حل مشکلات است.
به طور کلی روش های تحقیق در علوم رفتاری را می توان با توجه به دو ملاک: الف) هدف تحقیق و ب) نحوه گردآوری داده ها تقسیم کرد.

۳٫۲٫۱دسته بندی تحقیقات بر حسب هدف

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...