• کیمیا، محمد. “کلمات مخالف: نگاهی به نکات دستوری در کتاب‌های فارسی دوره ابتدایی” اطلاعات. ش۲۰۳۷۶. ۳ دی ۱۳۷۳، ص۹.

سه شیوه آموزش کلمه‌های مخالف در کتاب‌های ابتدایی؛ معانی “تضاد” در دستور زبان‌ها و تناقض آن با واژه “مخالف”.

• ــــــ . “مفاهیم جمله‌های غیرواقعی: نگاهی به نکات دستوری کتاب‌های فارسی” اطلاعات. ش۲۰۳۸۱. ۸ دی ۱۳۷۳، ص۹؛ ش۲۰۳۸۶. ۱۵ دی ۱۳۷۳، ص۹.

تعریف جمله در کتاب‌های درسی؛ رابطه ساخت نحوی و ساخت معنایی در زبان/ نقش استعاره و تشخیص در جمله‌های غیرواقعی؛ تفاوت دستور زبان کودکان و بزرگسالان.

• کیوان، مصطفی. “پیوستگی زبان کردی با زبان‌های پهلوی و اوستایی”. یغما. س۱۹. ش۵. پیاپی ۲۱۷. مرداد ۱۳۴۵، ص۲۳۶ـ۲۴۰.

رابطه دستوری زبان کردی با زبان‌های قدیم ایران و فارسی کنونی؛ چند واژه مشترک میان این زبان ‌ها.

• ــــــ . “پیوستگی زبان‌های کردی و فارسی”. یغما. س۱۹. ش۸ . پیاپی ۲۲۰. آبان ۱۳۴۵، ص ۴۶۵ـ۴۷۱.

بررسی سه دسته از اصطلاحات و امثال فارسی و کردی؛ نتایج مهمی درباره واژه‌های اصیل.

• ــــــ . “وجه مصدری فعل یا سکه‌ای ناروا در زبان فارسی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (تهران، ۳۰ مردادـ ۵ شهریورماه ۱۳۵۵)، مجموعه سخنرانی‌های هفتمین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش محمد رسول دریاگشت. تهران: انتشارات دانشگاه ملی ایران، [۱۳۵۵]، ج۲، ص۳۷۹ـ۳۹۰.

فعل‌های شایست، شاید، باید، بایست و … در آثار گذشتگان؛ تعبیر نادرست “وجه مصدری فعل”؛ بررسی وضع دستوری این افعال در جمله؛ مفعول شدن مصدر.

• گاروین، پل. “تقطیع واژی و آسانی و دشواری آن در زبان‌های مختلف”، ترجمه فریدون بدره‌ای. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. س۱۷. ش۱. پیاپی ۷۱. مهر ۱۳۴۸، ص ۲۰۰ـ۲۱۸.

۱ـ تقطیع کردن به واژک‌ها ۲ـ نسبت دادن واژک‌ها به واژه‌ها ۳ـ معلوم ساختن توزیع واژه‌ها و تبیین طبقات واژی ۴ـ جامعیت فهرست لازم واژه‌ها و طبقات واژه‌ها.

• گازرانی، منیژه. “بررسی توصیفی ـ تطبیقی سه فرهنگ عمومی فارسی” [درباره فرهنگ فارسی معین، فرهنگ فارسی امروز اثر غلام‌حسین صدری افشار، فرهنگ الفبایی ـ قیاسی زبان فارسی اثر مهشید مشیری]. زبان شناسی. دوره جدید. س۱۴. ش۱ـ۲. پیاپی ۲۷ـ۲۸. ۱۳۷۸، ص۳۷ـ۶۴.

• ــــــ . “ترکیبات فعلی در فرهنگ‌های عمومی یک‌زبانه”. زبان شناسی. س۱۳. ش۱ـ۲. پیاپی ۲۵ـ۲۶. ۱۳۷۵ (تاریخ انتشار: آذر ۱۳۷۷)، ص۵۰ـ۶۹.

تعریف چند واژه اصلی؛ روش مدخل‌بندی ترکیبات فعلی و الگوهای تعریف آن‌ها؛ تعیین نشان‌های دستوری برای افعال؛ سخنی چند درباره افعال معکوس.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

• گل‌بستان، حسین. “نگاهی در زمانی ـ هم‌زمانی به مقوله جنس در فارسی”، در همایش ملی ایران‌شناسی (مکان، زمان؟)، خلاصه مقالات نخستین همایش ملی ایران‌شناسی. تهران: دایره سبز، ۱۳۸۱، ص۲۲۹ـ۲۳۰.*

• گلشنی، عبدالکریم. “گیلکی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (شیراز، ۱۱ـ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۳)، مجموعه مقالات چهارمین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش محمدعلی صادقیان و محمد حسین اسکندری. شیراز: دانشگاه پهلوی، ۱۳۵۴، ج۳، ص۱۳۱ـ۱۵۲.

مقدمه؛ ضمایر؛ افعال.

• گل‌فام، ارسلان. “پدیده جانداری در زبان فارسی”، ارائه شده در نخستین هم‌اندیشی دستور زبان فارسی (تهران، ۲۸ـ۲۹ بهمن‌ماه ۱۳۸۲).*

• گنجلی، علی؛ داوودی، حسین. “کتاب‌های آموزش فارسی در عثمانی”، در: نامواره دکتر محمود افشار. به کوشش ایرج افشار، با همکاری کریم اصفهانیان. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی، ۱۳۶۴، ج۱، ص۵۸۸ـ۶۰۴.

فهرست نود و پنج کتاب قواعد فارسی به زبان ترکی.

• لازار، ژیلبر (Lazard, Gilbert). “پسوند «ای» در زبان فارسی”، ترجمه خسرو فرشیدورد. گوهر. س۱. ش۹. مهر ۱۳۵۲، ص۸۳۸ـ۸۴۴؛ ش۱۱ـ۱۲. آذر ـ دی ۱۳۵۲، ص۱۱۱۲ـ۱۱۲۷.

“ی” از نظر شکل؛ اتصال “ای” و “ایَذ” به فعل/ ماضی + “ای” یا “ایذ”؛ “ای” یا “ایذ” با مضارع؛ فعل پسوندی “بودن” + “ای” یا “ایذ”؛ شکل‌های کامل فعل + “ای” یا “ایذ”.

• ــــــ . “خنثی شدن برخی واج‌ها در فارسی”، ترجمه رضا زمردیان. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. س۱۲. ش۱. پیاپی ۴۵. بهار ۱۳۵۵، ص۹۶ـ۱۰۴.

تقسیم‌بندی بست واج‌های (صامت‌های انسدادی) فارسی؛ بررسی تجربی درباره پایداری صفت واک‌بری؛ دو مورد از خنثی شدن تقابل در کلمه.

• ــــــ . “درباره قواعد جمع اسمیه‌های فارسی در قرن چهار و پنج هجری”، ترجمه خسرو فرشیدورد. گوهر. س۴. ش۲. پیاپی ۳۸. اردیبهشت ۲۵۳۵=۱۳۵۵، ص۱۵۷ـ۱۶۱.

پسوند “ان” ـ “اگان” و “اکان”؛ “اآن”؛ چند مورد استعمال قابل توجه در جمع اسم؛ جمع صفات و قیودی که اسم شده‌اند.

• ــــــ . “لهجه‌شناسی زبان فارسی از روی متون سده دهم و یازدهم میلادی”، ترجمه منوچهر مرتضوی. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س۱۳. ش۲. تابستان ۱۳۴۰، ص۱۲۹ـ۱۴۵؛ ش۴، ص ۲۴۱ـ۲۵۸.*