۶۰%موافق

۴۰%موافق

۲۰%موافق

کل کشاورزان

۲۷%

۲۰%

۲۶%

۸%

۱۹۵

کشاورزان کم زمین

۲۴%

۱۵%

۳۲%

۹%

۲۰%

بر اساس این طرح بیش از ۷۰% کشاورزان به این طرح نمره قبولی داده­اند و درعین­حال ۶۱%کشاورزان کم­زمین (کمتر از یک هکتار) نیز این موضوع را تأئید نموده ­اند.
همچنین سبحانی­پور، توسلی و تشکری (۱۳۸۱)، هریک به­ طور جداگانه تأثیر تجهیز و نوسازی را در کاهش هزینه­ های تولید در گیلان و مازندران مورد بررسی قرار داده و نتیجه گرفتند که این عملیات موجب کاهش هزینه تولید و افزایش درآمد برای زارعین گردیده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

نبوی (۱۳۸۱)، قانونمند شدن یکپارچه سازی و بعد اجتماعی آن، حفاظت خاک، رعایت معیارهای طراحی و توجه به زه­کشی ناحیه­ای را پیش­نیاز توسعه کمی و کیفی تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری دانست.
حسنی­مقدم (۱۳۸۱)، تغییرات هزینه از نظر نفرروز، مصرف نهاده­ها و هزینه آبیاری و درآمد حاصله از نظر افزایش عملکرد در شهرستان­های آمل، بابل، بابلسر، ساری و بهشهر در ۱۲ دهستان و ۱۶۷ پرسشنامه در اراضی تجهیز شده و مزرعه سنتی در همان منطقه را مورد بررسی قرار داد و نتیجه گرفت که هزینه تولید ۴/۲۶ درصد کاهش و درآمد نیز ۱۹۶۵۳۰۰ ریال افزایش داشته است.
عبدلی (۱۳۸۷)، مشکلات اساسی اجرای طرح را چنین بیان می­ کند.
حیطه اصلی یکپارچه سازی، تنها در اصلاح ساختار زمین­های کشاورزی خلاصه شده است.
دولت حامی آن است و سایر ذینفع­ها هنوز به طور بایسته وارد میدان نشده­اند.
نهادسازی­های مناسب انجام نشده است.
ارزیابی­های جامع و تحلیل کافی در این زمینه در کشور صورت نگرفته.
ادبیات علمی و فنی در این زمینه هنوز بسیار ضعیف است.
دانشگاه­ های کشور به تدریس و توجه به یکپارچه سازی نپرداخته­اند.
نبود نظام حقوقی زمین­داری و نظام ثبتی و نقشه­ها و اسناد مالکیت غالب اوقات موجب اختلاف می­ شود.
مشکلات ناشی از کوچک بودن مالکیت­ها و نبود مکانیزم­ های خاص برای بزرگ­تر کردن آن.
عدم اتکای برنامه یکپارچه سازی به مطالعات حوزه آبی و اقلیمی.
فقدان تناسب منابع و ظرفیت ماشین­آلات موجود با هدف­های کمی سالانه برنامه .
نبود نظام پایشی و ارزیابی و وجود نواقص در طراحی و متعاقب آن در اجراء.
نبود برنامه ­های تکمیلی (برنامه­ی مکانیزاسیون، برنامه­ی تولید کشت دوم، برنامه­ی توسعه تشکل­های کشاورزان).
نتایج تحقیقات محمدزاده (۱۳۸۸)، پیشنهادات ذیل را شامل می­گردد.
توصیه کودی مناسب، حداقل در سال­های اولیه بعد از اجرای طرح ضروری است.
طراحی حتی­الامکان متمرکز و منطقه­ای کردن طرح­ها.
استفاده از ماشین­آلات مناسب تسطیح اراضی شالیزاری.
زمان­بندی صحیح در اجرای طرح.
آموزش به کشاورزان.
تداوم نظارت و حمایت از طرح پس از پایان آن.
اصلاح روش­ها و نظارت در مرحله طراحی.
دقت و نظارت بیشتر در مرحله اجراء.
تهیه­ برنامه توزیع آب به­عنوان ضمیمه هر طرح.
۲-۱۰- چارچوب نظری تحقیق
در جدول (۲-۱۰) خلاصه­ای از تحقیقات صورت گرفته ارا‍‍­ئه شده است.