– دعاوی مهم مطروحه له یا علیۀ ناشر، ورود در دعاوی مهم یا جلب دعاوی مهم یا ارجاع اختلافات مهم به داوری و نیز اعلام نتیجۀ آرای قطعی دادگاهها و مراجع قانونی دیگر و نیز اعمال و وقایع مهم حقوقی که بر قیمت اوراق بهادار ناشر اثرگذار باشد.
– کشف ذخایر و منابع طبیعی یا کشف منابع قابل توجه توسط شرکتهای تأمین کننده مواد اولیۀ ناشر.
– تولید محصولات جدید، ارائۀ خدمات جدید، دستیابی به منابع اولیه، فناوری، بازار فروش یا مشتریان جدید.
– تأیید، تعلیق یا لغو مجوز فعالیت و امتیاز تجاری و انتقال، تحصیل، تغییر یا ابطال اسم یا علامت تجاری.
– مشخصات طرحهای سرمایه گذاری و هرگونه تغییر با اهمیت در آن.
– توقف فعالیت مشتریان یا عرضه کنندگان عمده ناشر یا تغییر مشتریان یا عرضه کنندگان عمده ناشر.
– عدم توانایی در اجرای تعهدات و قراردادهای ناشر، اعلام ورشکستگی ناشر یا شرکت مادر آن.
– اعلام میزان سپرده بابت خسارات احتمالی طرح دعاوی یا جلوگیری از اجرای احکام.
– تصمیمات مجامع عمومی ناشر.
ب) تصمیمات و شرایط مؤثر بر ساختار سرمایه و تأمین منابع مالی ناشر از قبیل
– افزایش یا کاهش سرمایۀ ناشر یا شرکتهای تحت کنترل.
– انتشار اوراق بهادار جدید.
– تغییر در سیاست تقسیم سود ناشر.
– عوامل تأثیرگذار در سایر اجزای ساختار سرمایه از قبیل قراردادهای لیزینگ، تضمین یا ارائۀ ضمانتنامه های بانکی با اهمیت و تأمین مالی خارج از ترازنامه.
– استقراض یا باز پرداخت مبالغ قابل توجه در مقایسه با گردش عملیات مالی ناشر
ج) تغییر در ساختار مالکیت ناشر از قبیل
– تغییر عمده در ساختار مالکیت ناشر به نحوی که کنترل شرکت تغییر یابد.
– تغییر در ساختار ناشر مانند ادغام، تحصیل و ترکیب.
د) سایر اطلاعات مهم مؤثر بر قیمت اوراق بهادار ناشر و تصمیم سرمایه گذاران از قبیل
– انتقال یا واگذاری ماشین آلات و تجهیزات به منظور تغییر ساختار ناشر.
– خرید یا فروش با اهمیت دارایی های ناشر.
– توثیق یا فک رهن بخش قابل توجهی از دارایی های ناشر.
– ایجاد یا منتفی شدن بدهیهای احتمالی با اهمیت.
– تغییر با اهمیت در پیش بینی عملکرد ناشر یا برنامه های آتی مدیریت، به همراه دلایل مربوطه.
– افزایش یا کاهش با اهمیت درآمدها و هزینه های ناشر در آینده قابل پیش بینی به همراه دلایل مربوطه.
– ورود خسارت با اهمیت ناشی از رویدادهای طبیعی (آتش سوزی، سیل، زلزله و…) یا ورود خسارت به واسطۀ انجام فعالیت های عملیاتی و غیرعملیاتی ناشر.
– تعدیلات سنواتی با اهمیت.
– درخواست برای خروج از فهرست شرکتهای پذیرفته شده در بورس و دلایل آن.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

– هرگونه رویداد و یا تغییر در شرکت های تحت کنترل که اثر با اهمیتی بر فعالیت، وضعیت مالی و نتایج عملکرد شرکت مادر (اصلی) دارد.
تبصره ناشر موظف است تغییر با اهمیت در پیش بینی عملکرد شرکت یا برنامه های آتی مدیریت را به همراه دلایل مربوطه، بلافاصله افشای اطلاعات و گزارش مربوط را در فرمهای تعیین شده حداکثر ظرف ۲ روز کاری بعد به سازمان ارائه نماید(دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت های ثبت شده نزد سازمان بورس اوراق بهادار مصوب ۱۳۸۶).
ب) افشای اطلاعات اختیاری
مدل اصلی شرکت، ارتباطی را پیش بینی می کند که اساسا بین واحد تجاری، مدیران و مالکان وجود دارد. تمایز بین مالکان و مدیران منجر به برخی تنش ها می شود اما این موضوع حداقل نمی تواند به عنوان بخشی از گزارشگری مالی بیان شده و جزء الزامات حسابرسی مستقل قرار گیرد. به هر حال، در سراسر نیمه دوم قرن بیستم، این مدل به طور فزاینده ای از مد افتاد. اگر چه برخی از نویسندگان این موضوع، ادامه دادند که واحد تجاری صرفا مسئول افزایش ثروت سهامداران است، اما این موضوع به این سو هدایت شد که واحد تجاری، ذینفعانی دارند که دامنه بسیار گسترده تری از افراد ذینفع را در بر گرفته و این واحدها، مسئولیت های زیادی را در مقابل این ذینفعان به عهده دارند (رحیمیان نظام الدین، تجزیه و تحلیل صورت های مالی، ۱۳۸۸).
گزارشگری موضوعات غیر مالی، مفهوم جدیدی نیست. نظریه پردازان حسابداری برای سال های متمادی نقش گزارشهای مالی را زیر سوال برده اند. این گزارش ها به طور سنتی به ارائه اطلاعات مالی می پردازند که ناشی از معاملات(بیان شده بر حسب ارزش های پولی) توسط واحد تجاری است. چنین معاملاتی در ابتدا به تغییر کالا و خدمات مربوط می شود و آنها شامل شناخت سرمایه های انسانی و اثرات واحد اقتصادی روی محیط طبیعی و اجتماعی نمی شود. اجتماع را می توان به عنوان مجموعه ای از سیستم های فرعی دانست که با واحد تجاری به تعامل می پردازند. همواره تعامل با سیستم های فرعی اقتصادی کاملا مطلوب گزارش می شود(رحیمیان نظام الدین، تجزیه و تحلیل صورت های مالی، ۱۳۸۸)
حسابداری و گزارشگری اجتماعی شامل هر دو جنبه گزارشگری مالی و غیر مالی است و به طور بالقوه دامنه گسترده ای را پوشش می دهد و ممکن است با موضوعاتی به شرح زیر همراه شود.

• • گزارشگری در زمینه تاثیرات محیطی خط مشی های واحد تجاری

• • اندازه گیری و گزارشگری ارزش مورد انتظار تعهدات آتی مربوط به اصلاح سارت های محیطی

• • اندازه گیری و گزارشگری ارزش منابع انسانی در واحد تجاری

• • گزارشگری خط مشی ها و اندازه گیری های مربوط به نیروی کار

• • گزارشگری درباره سرمایه فکری و معنوی واحد تجاری

• • گزارشگری درباره خط مشی های واحد جاری درباره موضوعات آیین رفتار حرفه ای و …

گزارشهای مالی
محصول نهایی فرایند حسابداری مالی، ارائه اطلاعات مالی به استفاده کنندگان مختلف، اعم از استفاده کنندگان داخلی و استفاده کنندگان خارج از واحد تجاری، در قالب گزارشهای حسابداری است. آن گروه از گزارشهای حسابداری که با هدف تامین نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان خارج از واحد تجاری تهیه و ارائه می شود، در حیطه عمل گزارشگری مالی قرار می گیرد (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
بر اساس نظریه قراردادها، هر واحد تجاری را می توان مجموعه ای از قراردادها میان سهامداران، مدیران، کارکنان، فروشندگان، مشتریان، دولت، اعتبار دهندگان و حسابرسان فرض نمود . هر یک از گروه ها، قراردادی جدا با واحد تجاری دارند. سهامداران و اعتبار دهندگان منابع مالی مورد نیاز واحد تجاری را تأمین می کنند و در عوض بازده مورد انتظار خود را می خواهند. مدیران، کارکنان و حسابرسان، خدمات و مهارت خود را به واحد تجاری و مالکان آن عرضه می کنند و انتظار جبران آن را از طریق پاداش، حقوق و حق الزحمه دارند . مشتریان در ازای خرید کالا و یا خدمات، به واحدهای تجاری وجه نقد پرداخت و یا تعهد پرداخت آن را تقبل می کنند . همچنین فروشندگان در ازای دریافت وجوه نقد، مواد و کالا را به شرکت ارائه می نمایند. دولت نیز در ازای فراهم آوردن خدمات عمومی از شرکت مالیات دریافت می نماید. در این میان، مدیران وظیفه اداره واحد تجاری را در راستای تداوم فعالیت واحد تجاری و حفظ افراد طرف قرارداد، نظارت و کنترل بر دریافت ها و پرداخت های هر یک از مشارکت کنندگان قرارداد و در نهایت انتشار اطلاعات برای جذب مشارکت کنندگان جدید در فرایند قرارداد را به عهده دارد. مدیران واحد تجاری با انتشار اطلاعات میان گروه های مختلف، حداقلی از سطح دانش و آگاهی درباره وضعیت مالی، عملکرد و انعطاف پذیری را فراهم می آورند (Sunder, 1997).
هدف صورت های مالی
هدف‌ صورتهای‌ مالی، ارائـه‌ اطلاعاتی‌ تلخیص‌ و طبقه‌بندی‌ شده‌ درباره‌ وضعیت‌ مالی‌، عملکرد مالی‌ و انعطاف‌پذیری‌ مالی‌ واحد تجاری‌ است‌ که‌ برای‌ طیفی‌ گسترده‌ از استفاده‌ کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌ در اتخاذ تصمیمات‌ اقتصادی‌ مفید واقع‌ گردد (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
صورتهای‌ مالی‌ همچنین‌ نتایج‌ وظیفه‌ مباشرت‌ مدیریت‌ یا حسابدهی‌ آنها را در قبال‌ منابعی‌ منعکس‌ می‌کند که‌ دراختیارشان‌ قرار گرفته است‌. استفاده‌ کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌، برای‌ اتخاذ تصمیمات‌ اقتصادی‌، غالباً خواهان‌ ارزیابی‌ وظیفه‌ مباشرت‌ یا حسابدهی‌ مدیریت‌ می‌باشند. تصمیمات‌ اقتصادی‌ مزبور به‌ عنوان‌ نمونه‌ شامل‌ مواردی‌ از قبیل‌ فروش‌ یا حفظ‌ سرمایه‌گذاری‌ در واحد تجاری‌ و انتخاب‌ مجدد یا جایگزینی‌ مدیران‌ می‌باشد.