۸۶۴/۰

سؤال ۴

۸۶۲/۰

سؤال ۱۵

۸۷۰/۰

سؤال ۵

۸۶۱/۰

سؤال ۱۶

۸۶۱/۰

سؤال ۶

۸۶۶/۰

سؤال ۱۷

۸۶۴/۰

سؤال ۷

۸۶۲/۰

سؤال ۱۸

۸۶۵/۰

سؤال ۸

۸۵۸/۰

سؤال ۱۹

۸۶۱/۰

سؤال ۹

۸۵۸/۰

سؤال ۱۰

۳ ـ ۹ روش ها و ابزار تجزیه و تحلیل داده ها
۳ ـ ۹ ـ ۱ روش های آماری
روش توصیفی: عمدتاً از روش های محاسبه ی میانگین (نسبت)، واریانس و استفاده از جداول تلخیص و طبقه بندی نمودارهای گرافیکی (نمودارهای میله ای، دایره ای و … ) استفاده شده است.
۳ ـ ۹ ـ ۲ سایر روش ها
رتبه بندی عوامل با بهره گرفتن از تحلیل سلسله مراتبی (AHP)
فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) یکی از معروف ترین فنون تصمیم گیری چند منظوره است که اولین بار توسط توماس. ال. ساعتی عراقی الاصل در دهه ۱۹۷۰ ابداع گردید. این روش در هنگامی که عمل تصمیم گیری با چند گزینه رقیب و معیار تصمیم گیری روبرو است می تواند استفاده گردد. معیارهای مطرح شده می توانند کمی و کیفی باشند. اساس این روش تصمیم گیری بر مقایسات زوجی نهفته است. تصمیم گیرنده با فراهم آوردن درخت سلسله مراتب تصمیم، آغاز می کند. درخت سلسله مراتب تصمیم، عوامل مورد مقایسه و گزینه های رقیب مورد ارزیابی در تصمیم را نشان می دهد. سپس یک سری مقایسات زوجی انجام می گیرد. این مقایسات وزن هر یک از فاکتورها را در راستای گزینه های رقیب مشخص می سازد. در نهایت منطق AHP به گونه ای ماتریس های حاصل از مقایسات زوجی را با همدیگر تلفیق می سازد که تصمیم بهینه حاصل آید (آذر ع، معماریانی ع. ۱۳۷۴، ۲۲). هم اکنون کاربرد AHP بیشتر در تصمیم گیری سیستم های اقتصادی- اجتماعی از تخصیص منابع، ارزیابی عملکرد، تعیین توالی کار و سایر موارد می باشد.
تکنیک AHP گروهی
ملاحظه شد که مقایسات زوجی به ازای هر تابلو توسط تصمیم گیرنده (DM)^[31] انجام می پذیرد، لیکن ممکن است در یک تصمیم گیری به جای یک DM دارای چندین DM باشیم، در چنین حالتی تمامی نظرها می باید در هر تابلو ملحوظ گردد. در این موارد از تصمیم گیری گروهی می توان از میانگین هندسی برای عناصر ماتریس طبق رابطه (۳ ـ ۲) استفاده نمود:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(۳ ـ ۲)
چنانچه هر DM با توجه به تخصص و مسولیتش لازم باشد تا تأثیر بیشتری بر آراء داشته باشد، وزن (wl) به نظرات وی اختصاص داده می شود، که نتیجتاً از رابطه (۳ ـ ۳) استفاده می گردد:
(۳ ـ ۳)
نظرات DM های مختلف بهتر است زمانی وارد محاسبات گروهی گردد که نرخ سازگاری نظرات هر DM کمتر از ۰٫۱ باشد. از طرف دیگر، تلاش از طریق مباحثات گروهی باید در جهت نزدیک ساختن نظرات DM های مختلف به یکدیگر بوده، بدان مفهوم که باید از عدم توافقات زیاد در بین نظرات مختلف جلوگیری شود. در غیر این صورت بهتر است ساختار رده ای موجود از مسأله عمیق تر شده و به منظور درک بهتر جزئیات رده های مختلف نیز بیشتر شکافته شوند، در غیر این صورت ادغام نظرات DM ها با تعارضات زیاد خالی از اشکال نخواهد بود (اصغر پور، ۱۳۷۷، ۳۰۸ – ۳۰۶).