۱۹۸۲

پلاستیک­ها در ساخت قلب مصنوعی به کار گرفته شدند.

۱۹۸۵

یک کارخانه ژاپنی ماشین تمام الکتریکی قالبگیری خود را معرفی کرد.

۱۹۸۸

بازیافت پلاستیک­ها مورد توجه قرارگرفت.

۱۹۹۰

قالب آلومینیومی برای تولیدانبوه در ماشین قالبگیری معرفی شد.

۱۹۹۴

شرکت سینسیناتی- میلاکرون٢ اولین ماشین قالبگیری تمام الکتریکی را در آمریکا ارائه کرد.

اصولاً قالبگیری تزریقی فرآیندی است که طی آن، ماده­ گرمانرمی به شکل خاکه یا دانه­گونه از طریق قیف تغذیه به محفظه­ی اکسترودر هدایت و در آنجا حرارت دیده، نرم و ذوب می­ شود و سپس با عبور از افشانک با فشار به داخل قالب نسبتاً سردی رانده شده که هر دو نیمه­اش کاملاً به یکدیگر جفت شده ­اند. پس از گذشت زمان لازم برای سرد و جامد شدن پلاستیک، قالب باز شده و قطعه از آن خارج می­ شود.
این فرایند به کمک دستگاه تزریق انجام می‌گیرد که شماتیکی از این دستگاه در ‏شکل ۱-۸ نشان داده شده است.
شماتیکی از یک دستگاه تزریق [۱۷]

۱–۶–۳-۲- جزئیات فرایند قالبگیری تزریقی

مراحلی که حین قالبگیری تزریقی یک قطعه پلاستیکی انجام می­گیرد به شرح زیر است:
پس از بسته شدن قالب، ماردون بدون حرکت چرخشی جلو آمده مذاب را به داخل قالب سرد تزریق می­ کند. هوای داخل قالب از منافذ کوچکی که در زیر جریان مذاب تعبیه شده، به خارج رانده می­ شود.
هنگامی که حفره­ی قالب پر شد، ماردون همچنان به جلو رانده می­ شود تا فشار نگهدارنده­ای را اعمال کرده باشد. این عمل موجب فشردگی هرچه بیشتر مذاب به داخل حفره­ی قالب برای جبران آبرفتگی پلاستیک در حین سرد شدن می­ شود.
به محض منجمد شدن دریچه دیگر هیچ مذابی امکان ورود به قالب را ندارد و بازگشت به عقب ماردون شروع می­ شود. ماردون شروع به چرخش کرده مواد پلاستیکی جدید از قیف می­گیرد. این مواد به جلوی ماردون هدایت می­ شود، ولی چون حفره­ی قالب از مواد پلاستیک پر است، موجب بازگشت ماردون به عقب می­ شود. به این ترتیب با تجمع مقدار مورد نیاز پلاستیک در جلوی ماردون، امکان تزریق بعدی فراهم می­ شود. برای مدت از پیش تعیین شده­ای ماردون از چرخش باز می­ایستد و دستگاه به انتظار انجماد کامل قطعه و راهگاه ها باقی می­ماند.
هنگامی که قطعه به طور کامل سرد و منجمد شد، قالب باز شده و قطعه به خارج پرانده می­ شود. پس از آن قالب دوباره بسته شده و سیکل کاری تکرار می­ شود.
بخش بزرگی ازسیکل­کاری را از لحاظ زمانی، عمل سردشدن قطعه داخل حفره می­گیرد. زمان کلی یک سیکل کاری به این صورت محاسبه می­ شود:

(۱-۱)

در این رابطه زمان بسته شدن، و زمان خروج می­باشد.
کامپوزیت چوب پلاستیک عموما با روش اکستروژن تولید و شکل‌دهی می‌شود در حالی که شکل‌دهی این کامپوزیت به روش قالب‌گیری تزریقی به نسبت جدیدتر و خیلی کمتر است[۱۹].
از جمله دیگر مسائلی که در تکنولوژی تولید کامپوزیت چوب پلاستیک جای کار دارند، می توان به مواردی از قبیل: قالبگیری چرخشی^[۱۸]، قالبگیری بادی^[۱۹]، کشش رانی^[۲۰]، قالبگیری فشاری^[۲۱] و شکل دهی حرارتی ورقها^[۲۲]اشاره نمود.
یکی از دلایل استفاده از روش قالبگیری تزریقی، توسعه بازار و توسعه تنوع محصولات چوب- پلاستیکی به صورت همزمان است.
در بعضی مواقع، چگونگی فرمولاسیون چوب پلاستیک برای پر کردن کامل حفره قالب، مشکل اساسی تولید کننده می‌باشد. برای حل این معضل با کم کردن پرکننده چوب، غلظت مذاب را افزایش می‌دهند. با توجه به اینکه دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد، بالاترین دمای محدوده عملی فراوری کامپوزیت‌های چوب پلاستیک است، امکان استفاده از رزین‌هایی که درجه حرارت مذاب‌شان بالاتر از این حد قرار دارد میسر نیست. به عنوان مثال استفاده از^[۲۳] PET در کامپوزیت‌های چوب پلاستیک مقدور نمی‌باشد.
پیش از استفاده از چوب باید رطوبت آن گرفته شود. طرز عمل خشک کن‌ها به گونه‌ای است که کمتر از ۱% تا ۲% رطوبت را نگه می‌دارند.

۱-۷-روش های تولید