۴-۳-۳-۱. داده‌های استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در زمان‎های مختلف روز
مقادیر استراحتی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) به ترتیب برابر با ۴۷/۱±۵۲/۱۱، ۲۸/۱±۰۱/۱۲، ۴۵/۱±۶۶/۱۱ و ۵۴/۱±۹۳/۱۱ فمتولیتر و مقادیر پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در زمان‌های مذکور به ترتیب برابر با ۴۹/۱± ۶۸/۱۱، ۴۹/۱±۹۲/۱۱، ۵۴/۱±۷۶/۱۱ و ۳۳/۱±۶۸/۱۱ فمتولیتر بدست آمد (نمودار ۴-۱۵). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که تفاوت مقادیر استراحتی در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰<P).

نمودار ۴-۱۵. میانگین (± انحراف معیار) سطوح استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی PDW در زمان‌های مختلف روز
تفاضل مقادیر استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) به ترتیب برابر با ۶۵/۰± ۱۶/۰، ۸۲/۰±۰۹/۰-، ۴۸/۰±۱۰/۰ و ۷۴/۰±۲۵/۰- فمتولیتر بود (نمودار ۴-۱۴). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که که یک جلسه فعالیت هوازی باعث عدم تغییر PDW شده که این عدم تغییرات در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰P>).

نمودار ۴-۱۶. میانگین (± انحراف معیار) تغییرات PDW در زمان‌های مختلف روز
۴-۴. فشار خون
۴-۴-۱. فشار خون سیستولی
۴-۴-۱-۱. داده‌های استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در زمان‌های مختلف روز
مقادیر استراحتی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) به ترتیب برابر با ۰۹/۱±۰۵/۱۲، ۸۳/۰±۰۳/۱۲، ۷۹/۰±۰۰/۱۲ و ۳۴/۱±۵۹/۱۲ میلی‌متر جیوه و مقادیر پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در زمان‌های مذکور به ترتیب برابر با ۹۷/۱±۱۴/۱۳، ۲۴/۱±۵۵/۱۲، ۳۴/۳±۲۴/۱۲ و ۶۱/۱±۲۷/۱۳ میلی‌متر جیوه بدست آمد (نمودار۴-۱۷). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که تفاوت مقادیر استراحتی در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰<P).

نمودار ۴-۱۷. میانگین (± انحراف معیار) سطوح استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی فشار خون سیستولی در زمان‌های مختلف روز
# نشان دهنده تفاوت معنی‌دار نسبت به قبل از فعالیت می‌باشد.
تفاضل مقادیر استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) به ترتیب برابر با ۶۰/۱±۰۹/۱، ۱۲/۱±۵۲/۰، ۶۷/۳±۲۴/۰ و ۷۲/۱±۶۷/۰ میلی‌متر جیوه بود (نمودار ۴-۱۸). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی بر مقادیر فشار خون سیستولی در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰P>).

نمودار ۴-۱۸. میانگین (± انحراف معیار) تغییرات فشار خون سیستولی در زمان‌های مختلف روز
۴-۴-۲. فشار خون دیاستولی
۴-۴-۲-۱. داده‌های استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در زمان‌های مختلف روز
مقادیر استراحتی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) به ترتیب برابر با ۰۹/۱±۹۸/۷، ۹۸/۰±۶۰/۷، ۹۷/۰±۹۶/۷ و ۷۴/۰±۲۷/۸ میلی‌متر جیوه و مقادیر پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در زمان‌های مذکور به ترتیب برابر با ۱۲/۲±۳۱/۸، ۴۷/۱±۹۱/۷، ۶۴/۲±۴۱/۸ میلی‌متر جیوو ۱۸/۱±۰۸/۸ میلی‌متر جیوه به دست آمد (نمودار۴-۱۹). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که مقادیر سطوح استراحتی در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰<P).

نمودار ۴-۱۹. میانگین (± انحراف معیار) سطوح استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی فشار خون دیاستولی در زمان‌های مختلف روز
تفاضل مقادیر استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه به ترتیب برابر با ۶۱/۱±۳۳/۰، ۱۶/۱±۱۹/۰-، ۹۷/۲±۴۵/۰ و ۱۶/۱±۱۹/۰- میلی‌متر جیوه به دست آمد (نمودار ۴-۲۰). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی بر مقادیر فشار خون دیاستولی در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰P>).

نمودار ۴-۲۰. میانگین (± انحراف معیار) تغییرات فشار خون دیاستولی در زمان‌های مختلف روز
۴-۵. تغییرات حجم پلاسما نسبت به یک جلسه فعالیت هوازی
تغییرات حجم پلاسما در پاسخ به فعالیت هوازی در چهار دوره زمانی روزانه به ترتیب برابر با ۴۹/۵±۷۳/۱۱-، ۹۵/۶±۲۶/۹-، ۰۵/۴±۲۶/۱۱- و ۲۱/۴±۸۵/۱۱- درصد به دست آمد (نمودار۴-۲۱). آنالیز آماری داده‌ها با بهره گرفتن از تحلیل واریانس یک راهه با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که تغییرات حجم پلاسما در پاسخ به فعالیت هوازی در چهار دوره زمانی مختلف روزانه معنی‌دار نمی‌باشد (۰۵/۰P>).

نمودار ۴-۲۱. میانگین (± انحراف معیار) درصد تغییرات حجم پلاسما در زمان‌های مختلف روز
فصل
پنجم
Æ
بحث و نتیجه گیری
۵-۱. مقدمه
به طور کلی در این فصل ابتدا خلاصه‌ای از پژوهش و سپس یافته‌های به دست آمده از این پژوهش ذکر شده است. در بخش بعدی این فصل به بحث و نتیجه گیری در خصوص یافته‌های پژوهش می‌پردازیم. در پایان این فصل پیشنهادات تحقیق که شامل پیشنهادات مبتنی بر یافته‌های تحقیق و پیشنهادات برای تحقیقات آینده ذکر می شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۵-۲. خلاصه
بیماری‌های قلب و عروق یکی از علل مهم مرگ و میر در دنیای غرب می‌باشند (۸۹). از طرفی مطالعات مختلف انجام گرفته بر روی خون، نقش مهم و حیاتی خون را در بیماری‌های قلبی- عروقی بیان می‌کنند. اختلال در ویژگی‌های طبیعی خون و غیر طبیعی بودن هر کدام از عوامل خونی، به‌عنوان عوامل خطر مستقل برای بیماری‌های کرونر قلب مورد توجه قرار گرفته است (۴۱). فیبرینوژن، تجمع پلاکتی را افزایش می‌دهد و نقشی محوری در مرحله پایانی سیستم انعقاد خون به عهده دارد و یکی از تعیین کنننده‌های عمده ویسکوزیته پلاسما به حساب می‌آید (۴۶). سیستم انعقاد به عنوان یک جزء از دو جزء مهم فرایند هموستاز و تشکیل لخته می‌باشد. عوامل بسیاری از جمله سن، شاخص‌های آنتروپومتریک، تغییرات روزانه و فصلی، عادات رژیم غذایی فرد، کاهش توده بدنی و فعالیت بدنی روی اجزاء این سیستم مؤثر است (۸).
مطالعات بیان داشته‌اند که فعالیت‌های شدید هوازی بر عملکرد پلاکت‌ها و عوامل انعقادی مؤثر می‌باشند (۸۳، ۹۵). بر این اساس نتایج برخی از تحقیقات بیان می‌دارند که فعالیت شدید هوازی باعث افزایش فیبرینوژن و میزان پلاکت‌ها می‌شود (۸، ۱۱، ۱۳، ۱۶، ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۴۳، ۴۴، ۵۴، ۵۷، ۶۴، ۸۱، ۸۵، ۹۲). از طرفی برخی بیان می‌کنند فعالیت باعث کاهش زمان ترومبوپلاستین و عدم تغییر زمان پروترومبین می‌شود (۸، ۴۳، ۴۴، ۶۴، ۷۸، ۸۱، ۸۵). همچنین وجود ریتم شبانه‌روزی در سطوح استراحتی و پاسخ به فعالیت هوازی پلاکت‌ها، متغیرهای انعقادی و فشار خون توسط برخی تحقیقات تأیید شده است (۲۳، ۵۲، ۶۰، ۷۹، ۹۴).
بیماری‌های قلبی- عروقی و ترومبوآمبولیسم رگی تحت تأثیر نوسانات شبانه‌روزی می‌باشند که ممکن است به طور دقیق در ارتباط با ساعت بیولوژیکی باشند (۶۷). از طرفی به نظر می‌رسد که چرخه‌های ریتمیک زیادی عملکرد اندوتلیال، پلاکت‌ها، غلظت و فعالیت چندین پروتئین انعقادی و سیستم‌های فیبرینولیتیک را تعدیل کنند. اگر چه هنوز چگونگی کارآیی هموستاتیک تحت تأثیر چرخه‌های شبانه‌روزی ناشناخته است (۶۷).
در تحقیق حاضر تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی در زمان‌های مختلف روز (۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰) را بر انعقاد خون (fib، PT و aPTT) و شاخص‌های پلاکتی (Pct،PDW وMPV) مردان جوان غیر‌ورزشکار مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی با پیش و پس‌آزمون و از نوع کاربردی انجام شد. آزمودنی‌های تحقیق شامل ۱۵ غیرورزشکار داوطلب با میانگین سنی ۲۴ سال بودند. آزمودنی‌ها پس از خون‌گیری مرحله اول، قرارداد تمرینی را که ۳۰ دقیقه با ۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب و با سرعت متوسط ۷۰ دور بر دقیقه انجام دادند. آزمون‌ها در ساعات ۰۸:۰۰، ۱۲:۰۰، ۱۶:۰۰ و ۲۰:۰۰ با فاصله حداقل ۷۲ ساعت (۳ روز) انجام گرفت. مرحله دوم خون‌گیری بلافاصله بعد از پایان قرارداد فعالیت صورت گرفت. داده‌های حاصله، با بهره گرفتن از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر با تصحیح بونفرونی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت سطوح استراحتی PT، Pct و فشار خون در زمان‌های مختلف روز غیرمعنی‌دار (۰۵/۰<P) و سطوح استراحتی Fib (057/0=P ,71/2=_(42و۳) F)، MPV (048/0=P ,87/2=_(42و۳)F) و aPTT (01/0=P ,92/3=_(42و۳) F) در زمان‌های مختلف روز معنی‌دار هستند. مقایسه زوج‌ها بیشترین سطوح استراحتی فیبرینوژن و aPTT و کمترین سطح استراحتیMPV را در زمان ۰۸:۰۰ نشان داد. تغییرات قبل و بعد از فعالیت ورزشی در چهار زمان روز در همه متغیرها به غیر از aPTT (06/0, P=41/3=_(42و۳)F) تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (۰۵/۰<P). همچنین یک جلسه فعالیت هوازی باعث افزایش فیبرینوژن (۰۱۶/۰=p)، تعداد پلاکت (۰۲۰/۰=p) و کاهش aPTT (026/0=p) شد.
یافته‌های تحقیق حاضر در دو بخش انعقاد خون و شاخص‌های پلاکتی مورد بحث و نتیجه‌گیری قرار گرفت. هر بخش نیز در دو مرحله سطوح استراحتی و پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در زمان‌های مختلف روز مورد توجه قرار ‌گیرد. بدین ترتیب عناوین این بخش به مراحل زیر تقسیم می‌شوند.
تأثیر زمان روز بر سطوح استراحتی متغیرهای انعقادی
تأثیر زمان فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر متغیرهای انعقاد خون
تأثیر زمان روز بر سطوح استراحتی شاخص‌های پلاکتی
تأثیر زمان فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر شاخص‌های پلاکتی
تأثیر زمان روز بر سطوح استراحتی فشار خون و
تأثیر زمان فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر فشار خون
۵-۳. بحث و نتیجه‌گیری
۵-۳-۱. تأثیر زمان روز بر سطوح استراحتی متغیرهای انعقادی
نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که مقادیر استراحتی فیبرینوژن و زمان ترومبوپلاستین در زمان‎های مختلف روز با هم تفاوت دارند، بطوری که بیشترین مقدار استراحتی فیبرینوژن و کمترین میزان aPTT در ساعت ۰۸:۰۰ و کمترین مقدار استراحتی فیبرینوژن و بیشترین میزان aPTT در ساعت ۲۰:۰۰ مشاهده شد. کیمورا و همکارانش (۶۰) بیان کرده‌اند که فیبرینوژن دارای ریتم شبانه‌روزی نمی‌باشد که مغایر با نتایج تحقیق حاضر می‌باشد. در مقابل هاووس و همکارانش (۵۲) برای فیبرینوژن و زمان ترومبوپلاستین تغییرات شبانه‌روزی گزارش کرده‌اند و کانابروکی و همکارانش (۵۹) زمان اوج فیبرینوژن را ۰۹:۱۶ به دست آورده‌اند. مطالعاتی که ریتم شبانه‌روزی بیماری‌های قلبی را بررسی کرده‌اند، بیان نموده‌اند که مرگ‌های ناگهانی قلبی در زمان صبح (حدود ساعات ۷ تا ۱۱) افزایش می‌یابد (۶۸) و مطالعات اپیدمیولوژیکی گزارش کرده‌اند که مقادیر بالای فیبرینوژن پلاسما همبستگی قوی با تکرار انفارکتوس قلبی، سکته و گرفتگی عروق محیطی دارد (۴۰). از طرفی فیبرینوژن به عنوان عامل اتصال پلاکت‌ها به یکدیگر (۴۱) باعث تجمع پلاکتی و آسیب دیواره عروق شده که در نتیجه نقش کلیدی در ترومبوزیس بازی می‌کند. ترومبوزیس هم مکانیسم اصلی بیماری آترواسکلروز محسوب می‌شود (۴۰). پس افزایش مقادیر فیبرینوژن و کاهش زمان ترومبوپلاستین در زمان صبح احتمال خطرات قلبی- عروقی ناشی از تغییرات مقادیر این فاکتورها را افزایش می‌دهد. مقادیر استراحتی زمان پروترومبین در زمان‎های مختلف روز هیچ تفاوتی نشان نداد که مغایر با نتایج تحقیق هاووس و همکارانش (۵۲) می‌باشد. در هنگام صبح موقع بیدار شدن از خواب متناسب با تغییر وضعیت بدن غلظت کاتکولامین‌ها و کورتیزول افزایش می‌یابد که با افزایش خطرات قلبی عروقی همراه می‌باشد (۳۷) از آنجا که این تغییرات بر فاکتورهای انعقادی مؤثر است لذا این احتمال وجود دارد که تغییرات مشاهده شده تحت تأثیر تغییرات هورمونی باشد.