709/0 hi

22/433 tu

22/604 t

00/171 b

745/0 fg

44/488 wx

67/651 qr

22/163 c

6/3

پایه Gf₆₇₇

611/0 k

89/333 v

67/513 v

78/179 a

645/0 i

00/371 y

44/545 s

44/174 a

8/4

پایه Gf₆₇₇

ميانگين هايي که در هر ستون و براي هر صفت داراي حروف متفاوت هستند، بر اساس آزمون دانكن در سطح احتمال 1% اختلاف معني دار با یکدیگر دارند.
3-2-1-2-برهمکنش زمان و ژنوتیپ بر تغییرات کلروفیل فلورسانس
نتایج تجزیه واریانس داده ­ها نشان داد، برهمکنش زمان و ژنوتیپ بر مقدار فلورسانس حداقل، فلورسانس حداکثر، فلورسانس متغیر و نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر در برگ­های بالایی و پایینی در سطح 1%، معنی­دار شد (جدول 3-6).
نتایج نشان داد که میزان فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر، در برگ­های بالایی و پایینی با افزایش مدت زمان اعمال تیمار شوری در تمامی ژنوتیپ­های مورد مطالعه، به طور معنی­داری کاهش یافت. کمترین میزان فلورسانس متغیر و فلورسانس حداکثر، در پایان ماه سوم مشاهده شد. بر طبق نتایج به دست آمده، بین ژنوتیپ­های مطالعه شده، در ماه­های اول، دوم و سوم از نظر میزان فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر، اختلاف معنی­داری وجود داشت. کمترین میزان فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر، در ماه سوم به ترتیب در ژنوتیپ­های 16-1، رقم سهند، پایه GF₆₇₇، مشاهده شد (جدول 3-6).
میزان فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر، در هر سه ماه، در برگ­های پایینی کمتر از برگ­های بالایی بود که احتمالا به دلیل پیر بودن برگ­های پایینی و جوانتر بودن برگ­های بالایی گیاه می­باشد. شدت کاهش فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر، در برگ­های پایینی در ماه سوم با شدت بیشتری از برگ­های بالایی رخ داد که می تواند به دلیل اثر شدیدتر تنش در برگ­های پایینی گیاه باشد (جدول 3-6). بررسی نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر (Fv/Fm)، در برگ­های بالایی و پایینی نشان داد که نسبت آن در ماه سوم در تمامی ژنوتیپ­های بررسی شده، کمتر از ماه های اول و دوم بود، بطوریکه میزان کاهش آن در برگ­های بالایی در ژنوتیپ 16-1، رقم­های مامایی، سهند و پایه GF₆₇₇ در ماه سوم نسبت به ماه اول معنی­دار بود، در حالیکه در رقم­های تونو، نان­پاریل، شکوفه، شاهرود 12، A₂₀₀ و ژنوتیپ­های 25-1، 40-13، میزان کاهش آن معنی­دار نبود (جدول 3-6).
کاهش نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر (Fv/Fm)، در برگ­های پایینی در رقم­های سهند، تونو، مامایی، A₂₀₀ و ژنوتیپ­های 16-1، 40-13 و پایه GF₆₇₇ در ماه سوم نسبت به ماه اول معنی­دار بود در حالی که در رقم­های شاهرود 12، نان­پاریل، شکوفه و ژنوتیپ 25-1، میزان کاهش معنی­دار نبود. این نتایج حاکی از آن است که شدت تنش وارد شده به برگ­های پایینی بیشتر از برگ­های بالایی است (جدول 6). نتایج به دست آمده با با نتایج رنجبر و همکاران [2006] و کداد و همکاران [2010]، مطابقت داشت. این پژوهشگران نیز، گزارش کرده بودند که میزان فلورسانس متغیر و نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر (Fv/Fm)، در تمامی ارقام بادام مورد مطالعه به طور معنی­داری کاهش یافت، ولی میزان کاهش آن­ها، در بین ارقام بررسی شده، با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان داد. آن­ها کاهش نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر (Fv/Fm)، را به دلیل تاثیر تنش شوری و تنش سرمایی بر محدودیت کارایی دستگاه فتوسنتز بیان کرده بودند. شوری نیز، همانند سرما، باعث بسته شدن روزنه های گیاهی در شرایط تنش شده و از این طریق موجب محدودیت در کارایی سیستم فتوسنتزی می­ شود. از طرفی مقدار فلورسانس كلروفيل به عنوان معیاری برای سنجش سالم بودن غشاي تيلاكوئيدی و کارایی نسبی انتقال الکترون از فتوسيستم II به فتوسيستم I در نظر گرفته می­ شود. نسبت Fv/Fm حداکثر کارآیی کوآنتومی فتوسیستم II برای تبدیل نور جذب شده به انرژی شیمیایی را نشان می دهد. تنش­های محیطی با تأثیر بر فتوسیستم II باعث کاهش این نسبت می شوند .

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول 3-6-برهمکنش ژنوتیپ و زمان بر میزان فلورسانس حداقل، حداکثر، متغیر و متغیر به حداکثر در برگ­های بالایی و پایینی بعد از اعمال تنش شوری

نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر در برگ­های پایینی
(Fv/Fm)

دامنه فلورسانس در برگ­های پایینی
(Fv)

فلورسانس حداکثر در برگ های پایینی (Fm)

فلورسانس حداقل در برگ­های پایینی
(Fo)

نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر در برگ­های بالایی
(Fv/Fm)

دامنه فلورسانس در برگ­های بالایی