ـ مالیات‌ بر درآمد،
ـ فعالیتهای‌ سرمایه‌گذاری‌، و
ـ فعالیتهای‌ تأمین‌ مالی‌.
در ارائـه‌ جریانهای‌ نقدی‌، رعایت‌ ترتیب‌ سرفصلها به‌ شرح‌ بالا و نیز ارائـه‌ جمع‌ جریانهای‌ نقدی‌ منعکس‌ شده‌ در هر سرفصل‌ و جمع‌ کل‌ جریانهای‌ نقدی‌ قبل‌ از سرفصل‌ فعالیتهای‌ تأمین‌ مالی‌ ضرورت‌ دارد.
صورت‌ جریان‌ وجوه نقد همچنین‌ باید شامل‌ صورت‌ تطبیق‌ مانده‌ اول‌ دوره‌ و پایان‌ دوره‌ وجه نقد باشد. صورت‌ تطبیق‌ مزبور باید هرگونه‌ تفاوتهای‌ ارزی‌ ناشی از مانده‌های‌ وجه نقد ارزی‌که‌ به‌ سود و زیان‌ منظور شده‌ است‌ منجمله‌ تفاوتهای‌ ارزی‌ ناشی از تسعیر جریانهای‌ نقدی‌ واحدهای‌ تجاری‌ فرعی‌ خارجی‌ به‌ نرخهایی‌ غیر از نرخ‌ تاریخ‌ ترازنامه‌ و سایر گردشهای‌ مربوط‌ را نشان‌ دهد .

    • یادداشت های توضیحی

اطلاعات‌ زیر باید در یادداشتهای‌ توضیحی‌ واحد تجاری‌ افشای اطلاعات شود
الف‌ . تصریح‌ اینکه‌ صورتهای‌ مالی‌ براساس‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ تهیه‌ شده‌ است‌،
ب‌ . رویه‌های‌ حسابداری‌ اعمال‌ شده‌ درخصوص‌ معاملات‌ و رویدادهای‌ با اهمیت‌،
ج‌ . مواردی‌ که‌ افشای‌ آنها طبق‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ الزامی‌ شده‌ و در بخش‌ دیگری‌ از صورتهای‌ مالی‌ ارائه‌ نشده‌ است‌، و
د . موارد دیگری‌ که‌ در صورتهای‌ مالی‌ اساسی‌ ارائه‌ نشده‌ است‌، لیکن‌ افشای‌ آنها برای‌ ارائه‌ مطلوب‌ ضرورت‌ دارد

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

یادداشتهای‌ توضیحی‌ باید به نحوی‌ منظم‌ ارائه‌ شود. هر قلم‌ مندرج‌ در ترازنامه‌، صورت‌ سود و زیان‌، صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌ و صورت‌ جریان‌ وجوه‌ نقد باید به‌ یادداشتهای‌ توضیحی‌ مربوط‌ عطف‌ داده‌ شود.
یادداشتهای‌ توضیحی‌ شامل‌ اطلاعات‌ تشریحی‌ و جزئیات‌ بیشتری‌ از اقلام‌ منعکس‌ شده‌ در صورتهای‌ مالی‌ اساسی‌ است‌ ضمن‌ اینکه‌ اطلاعات‌ دیگری‌ از قبیل‌ بدهیهای‌ احتمالی‌ و تعهدات‌ را ارائه‌ می‌کند. این‌ یادداشتها شامل‌ موارد افشای‌ الزامی‌ یا توصیه‌ شده‌ براساس‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ یا سایر موارد افشای اطلاعات است‌ که‌ برای‌ دستیابی‌ به‌ ارائه‌ مطلوب‌ ضرورت‌ دارد.
برای‌ کمک‌ به‌ درک‌ صورتهای‌ مالی‌ و مقایسه‌ آن‌ با صورتهای‌ مالی‌ واحدهای‌ تجاری‌ دیگر، یادداشتهای‌ توضیحی‌ عموماً به ترتیب‌ زیر ارائه‌ می‌شود.
الف. تصریح‌ اینکه‌ صورتهای‌ مالی‌ طبق‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ تهیه‌شده‌ است‌،
ب‌ . مبنا یا مبانی‌ اندازه‌گیری‌ و رویه‌های‌ حسابداری‌ مورد استفاده‌،
ج‌ . اطلاعات‌ تکمیلی‌ درباره‌ اقلام‌ ارائه‌ شده‌ در صورتهای‌ مالی‌ اساسی‌ به ترتیب‌ صورتهای‌ مالی‌ و به ترتیب‌ اقلام‌ اصلی‌ ارائه‌ شده‌ در آنها، و
د . سایر موارد افشا، شامل‌
۱ . بدهیهای‌ احتمالی‌، تعهدات‌ و سایر اطلاعات‌ مالی‌، و
۲ . اطلاعات‌ غیرمالی‌
الف) افشای رویه های حسابداری
موارد زیر باید در بخش‌ اهم‌ رویه‌های‌ حسابداری‌ یادداشتهای‌ توضیحی‌ تشریح‌ شود
الف . مبنا یا مبانی‌ اندازه‌گیری‌ مورد استفاده‌ در تهیه‌ صورتهای‌ مالی‌، و
ب‌ . کلیه‌ رویه‌های‌ حسابداری‌ لازم‌ برای‌ درک‌ مناسب‌ صورتهای‌ مالی
علاوه‌ بر رویه‌های‌ حسابداری‌ خاص‌ بکار رفته‌ در تهیه‌ صورتهای‌ مالی‌، آگاهی‌ از مبنا یا مبانی‌ اندازه‌گیری‌ مورد استفاده‌ در تهیه‌ این‌ صورتها (بهای‌ تمام‌ شده‌ یا ارزش‌ جاری‌) برای‌ استفاده‌ کنندگان‌ مهم‌ است‌. چنانچه‌ در تهیه‌ صورتهای‌ مالی‌ بیش‌ از یک‌ مبنای‌ اندازه‌گیری‌ بکار گرفته‌ شود (برای‌ مثال‌ در مواردی‌ که‌ برخی‌ از داراییهای‌ ثابت‌ مشهود تجدید ارزیابی‌ می‌شود) مشخص‌ کردن‌ آن‌ دسته‌ از داراییها و بدهیهایی کفات می کند‌ که‌ هر یک‌ از مبانی‌ اندازه‌گیری‌ در مورد آنها بکار رفته‌ است (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
ب) سایر موارد افشا
واحد تجاری‌ باید موارد زیر را نیز در یادداشتهای‌ توضیحی‌ افشای اطلاعات کند
الف . اقامتگاه‌ و شکل‌ حقوقی‌ واحد تجاری‌، کشور محل‌ فعالیت‌ آن‌ و نشانی‌ مرکز ثبت‌ شده‌ (یا محل‌ اصلی‌ فعالیت‌ چنانچه‌ متفاوت‌ از کشور محل‌ ثبت‌ باشد)،
ب . شرحی‌ از ماهیت‌ عملیات‌ واحد تجاری‌ و فعالیتهای‌ اصلی‌ آن‌،
ج‌ . نام‌ واحد تجاری‌ اصلی‌ و واحد تجاری‌ اصلی‌ نهایی‌ گروه‌، و
د . تعداد کارکنان‌ در پایان‌ دوره‌ یا میانگین‌ تعداد آنها طی‌ دوره‌ (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
زمان بندی افشای اطلاعات
به موقع بودن اطلاعات در دسترس از معیارهای اصلی برای کارایی تصمیمات در تخصیص منابع و رشد اقتصادی است. به موقع بودن به این مفهوم است که اطلاعات باید در کوتاهترین زمان و به سریع ترین شکل ممکن در دسترس استفاده کنندگان قرارگیرد هرچه فاصله زمانی بین پایان سال مالی وتاریخ انتشار صورت های مالی واحد تجاری کوتاه تر باشد، سودمندی حاصل از صورت های مالی حسابرسی شده سالانه واحد تجاری افزایش می یابد (مرادی و پورحسینی ۱۳۸۸). قوانین و مقررات به طور کلی اطمینان می دهند که اطلاعات در دسترس همگان قرار دارد، ولی” قابلیت دسترسی” به اطلاعات از ابعاد مهم دستیابی به شفافیت است. شرکت ها می توانند جریان دسترسی به اطلاعات را تسهیل نمایند. طبق نظریه علامت دهی (Signaling Theory) در صورتی که شرکت ها از ارائه اطلاعات درباره عملکردشان خودداری نمایند بازار چنین عملی را به صورت اخبار “بد” تعبیر می کند و قیمت سهام آن شرکت را کاهش می دهد. بنابراین شرکت ها از انگیزه کافی برای انتشار اطلاعات برخوردار هستند. از سوی دیگر، اگر تاخیر در ارائه اطلاعات یا محدود کردن دسترسی به اطلاعات مفید دارای منافع مالی باشد شرکت ها انگیزه ای برای پنهان کردن اطلاعات خواهند داشت و به گفته ویش واناث و کافمن (۱۹۹۹) “دسترسی” به اطلاعات به عنوان گروگانی برای کسب منافع مالی نگه داشته می شود. در چنین شرایطی نیاز به بموقع بودن و انتشار منصفانه اطلاعات به نحوی بوجود می آید که در دسترس همگان قرار گیرد (Vishwanath & Kaufmann, 1999).
حسابرسی صورت های مالی
حسابرسی فرایندی است منظم و باقاعده (سیستماتیک) برای جمع‌ آوری و ارزیابی بیطرفانه شواهد درباره ادعای مربوط به فعالیت و منابع اقتصادی به‌منظور تعیین درجه انطباق این ادعاها با معیارهای از پیش تعیین‌شده و گزارش نتایج به افراد ذینفع می باشد (نیکخواه آزاد، ۱۳۷۹).
بدون تردید حسابرسی فرایند اطمینان بخشی درباره قابلیت اتکا و مربوط بودن اطلاعات صورت های مالی است. وجود تضاد منافع میان سهامداران و مدیران اهمیت ویژه ای به حسابرسی برای رفع این تضاد می دهد. حسابرسی به عنوان یک ساز وکاری کارآمد، به سهامداران این اطمینان را می دهد که مدیران در اداره شرکت در راستای منافع سهامداران عمل نموده اند یا خیر؟ از این رو، کار حسابرسی اطینان بخشی به سهامداران و سایر اشخاص ذینفعی است که با شرکت طرف قرارداد هستند (Walker. M 2003).
حسابرس باید این موضوع را ارزیابی کند که آیا صورتهای مالی، از تمام جنبه‌های بااهمیت، طبق استانداردهای حسابداری، به نحو مطلوب تهیه شده است یا خیر. در این ارزیابی باید به جنبه‌های کیفی رویه‌های حسابداری واحد تجاری، شامل نشانه‌های احتمالی جانبداری در قضاوتهای مدیریت، توجه شود (استاندارد حسابرسی،شماره ۷۰۰).
بسیاری استفاده‌ کنندگان از گزارش حسابرسی، انتظار دارند که حسابرسان تمامی تقلب ها و اقدام های غیرقانونی را کشف و به عموم اطلاع دهند؛ حال آنکه هدف حسابرسی صورتهای مالی آن است که حسابرس بتواند درباره انطباق صورتهای مالی تهیه‌شده از جنبه‌های بااهمیت و با بهره گرفتن از استانداردهای حسابداری، اظهارنظر کند. با در نظر گرفتن اینکه میزان درخور‌توجهی از اطلاعات مورد نیاز استفاده‌ کنندگان توسط مدیریت بنگاههای اقتصادی تهیه، پردازش و گزارش می‌شود، به‌دست آوردن اطمینان نسبی از کیفیت این اطلاعات، ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف گزارش که محصول نهایی فعالیت حسابرسی است، بهینه کردن گزارشگری مالی (اقتصادی) از طریق افزودن اعتبار به اطلاعات گزارش شده است؛ اعتباری که بر مبنای شواهد به‌دست آمده و در نتیجه درخور توجیه است. اگر گزارش حسابرسی توان ارائه نتایج حسابرسی را نداشته باشد، در حقیقت هدفهای حسابرسی تحقق نیافته و بنابراین حسابرسی فاقد هرگونه ارزش اقتصادی خواهد بود(رجبی و صابری، ۱۳۹۱).
هدف از حسابرسی صورت های مالی
هدف گزارش حسابرسی محصول نهایی فعالیت حسابرسی است و بهینه کردن گزارشگری مالی (اقتصادی) از طریق افزودن اعتبار به اطلاعات گزارش شده است؛ اعتباری که بر مبنای شواهد به‌دست آمده و در نتیجه درخور توجیه است. اگر گزارش حسابرسی توان ارائه نتایج حسابرسی را نداشته باشد، در حقیقت هدفهای حسابرسی تحقق نیافته و بنابراین حسابرسی فاقد هرگونه ارزش اقتصادی خواهد بود.
حسابرس باید با توجه به الزامات استانداردهای حسابداری، موارد زیر را ارزیابی کرده و گزارش خود را صادر نماید

    • کفایت افشای اهم رویه‌های حسابداری؛
    • هماهنگی رویه‌های حسابداری با استانداردهای حسابداری و مناسب بودن آنها؛
    • معقول بودن برآوردهای حسابداری انجام شده توسط مدیریت؛
  • مربوط بودن، قابل اتکا بودن، قابل مقایسه بودن و قابل فهم بودن اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی؛
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...