معامله بیمه یا احتیاج به تشکیلاتی معینی دارد، به عبارت دیگر ، تشکیلاتی لازم است تا از لحاظ فنی و محاسبات دقیق متکی به آمار و احتمالات ، خطر مورد نظر را به عهده گرفته و قادر به تحمل آثار آن باشد.
با توجه به آنچه گفته شد بیمه عبارت است از:
عملی که به موجب آن یک طرف (بیمه گر) با متشکل کردن گروهی (بیمه گذاران) در یک سازمان منظم ، به نام شرکت بیمه ، تعهد می کند در ازای وجه یا وجوهی (حق بیمه) که هر یک از آنان خسارت وارده را جبران نموده با وجه معینی بپردازد.(کریمی ، ۱۳۹۲،ص۱۶-۱۷)
۲-۲-۳ سیر تحول بیمه در جهان
اصولا تاریخ بیمه با شرکت انسان در خطرات وارده بر دیگران و یاری به آسیب­دیدگان و نیازمندان درصحنه حیات اجتماعی بشر آغاز می گردد و با پیشرفتهای اجتماعی که طبعا با پیچیدگی های ناشی از ترقی تکنولوژی و پیشرفت دانش توام است تغییر و تکامل می یابد، اولین نوع بیمه که در قرون اخیر مورد عمل قرار گرفته است ، بیمه باربری دریایی است ، و چنانچه از نقطه نظر تاریخی بخواهیم قضاوت کنیم ،شاید بتوان گفت که چینی ها اولین ملتی بوده اند که در باربری دریایی اصل تقسیم خطر را در سه هزار سال قبل از میلاد مسیح رعایت کرده اند.در زمان سلطنت هامورابی ، در دو هزار سال قبل از میلاد مسیح ،نیز قوانینی برای حمایت کاروانها وضع شده بود،بدین معنی که مال التجاره بازرگانان که به «کلده» حمل می شد چنانچه در اثرغارت و دزدی و سایرحوادث دچار خسارت می گردید، خسارت وارده بطور جمعی و بوسیله اهالی شهر «بابل» جبران می شد.درمصر قدیم به موجب اطلاعاتی که از اهرام بدست آمده ثابت شده است که صندوق­ های تعاون برای پرداخت هزینه­ های کفن و دفن وجود نداشته است. در مدیترانه شرقی نیزفکرمقابله باخطرات دریا ازچندقرن قبل ازمیلاد مسیح بوجود آمده است.( کریمی،۱۳۹۲،ص۱۸) در قرون پنجم و ششم قبل از میلاد مسیح ، مرکز تجارت اروپا ،مدیترانه شرقی بود،تجّار یونانی و سامی که تجارت خود را بین جزایر دریایی ازه و قاره های اروپا ، آسیا و افریقا ادامه می دادند، نوع خاصی از بیمه باربری را مرسوم نموده بودند، و می توان گفت که بیمه باربری تنها بیمه بوده است که در قرون وسطی وجود داشته است و به نظر بسیاری از مولفان ، بیمه به مفهوم واقعی و امروزی آنان در صده چهاردهم بوجود آمده است. در سال ۱۳۹۳ در زنو ، در یک دفتر رسمی طی یک ماه هشتاد قرارداد بیمه منعقد شد و حرفه اصلی برخی از بازرگانان صرفا بیمه بود. از اواخر نیمه دوم سده چهاردهم ، بعلت نیازهای بین المللی قواعد و اصول گوناگونی به شکل معاده هایی در قرارداد بیمه گنجانده شد به نحوی که امروزه بیش از چندین قرن هنوز بعضی از قواعد در حقوق بیمه باقی مانده است. از سده پانزدهم بیمه گری اهمیت خاصی یافت و در سال ۱۵۵۲ بود که در شهر «فلورانس» کانونی از بیمه گران با سازمانی مجهز تشکیل یافت. به تدریج بیمه گران این روش را پیش گرفتند که گهگاه در بندرهای بزرگ و مراکز بازرگانی دریایی ،در قهوه خانه ها دور یکدیگر جمع شوند و متفقا با واسطه های بیمه در مورد خطرهای دریایی و خصوصیات فنی کشتیها و سایر موارد مورد علاقه تبادل نظر و معلومات و اطلاعات خود را کامل کنند ، مهمترین اجتماع بیمه گران در قهوه خانه شخصی بنام «ادوارد لوید» در لندن تشکیل می شد. این قهوه خانه موقعیت مناسبی از نظر نزدیکی به اداره نیروی دریایی داشت در نزدیکی این محل ، سایر قهوه خانه های معروف آن زمان در لندن قرار داشتند از سال ۱۶۹۶ تا اوایل ۱۶۹۷ لوید به انتشار روزنامه ای پرداخت بنام «اخبار موسسه لویدز» که در آن اخباری ازنقاط مختلف جهان که موردتوجه عموم بود و اخباری که موردتوجه خاص مشتریان وی قرارداشت درج می شد و تا سال ۱۷۶۰ قهوه خانه «لوید» مهمترین مرکز برای بیمه کردن خطرهای دریایی بود ، و امروزه از سه قسمت: اطلاعات ، نمایندگان لویدز و بیمه­گران تشکیل یافته است.درخصوص سایررشته های بیمه ای شایان توجه است که آتش سوزی بزرگ لندن درسال ۱۶۶۶همواره عامل شتاب دهنده توسعه بیمه آتش سوزی تلقی شده است، در سال ۱۶۶۷ نیکلاس بارون اداره بیمه ای تاسیس کرد که در سال ۱۶۸۰ به «اداره آتش نشانی» تبدیل شد. در سال ۱۶۹۶ شرکت A.C.I.L.F^[59] فعالیت خود را آغاز کرد که پس از مدتی به اداره “Hand – in – Hand”تغییر نام داد. آرم این شرکت دو دست درهم قلاب شده بود که برروی برچسب آن به چشم می خوردو فعالیت اصلی آن توسعه بیمه های آتش سوزی بود. (اوترویل ، ۱۳۸۳،ص۴۱)

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۲-۴ پیدایش و تحول بیمه در ایران
در قرن های ۱۸ و ۱۹ میلادی که بیمه های باربری ،آتش سوزی و عمر در اروپا و آمریکا و حتی هندوستان توسعه پیدا کرد،در ایران اثری از بیمه گری مشاهده نمی شد.سال ۱۳۱۰ شمسی را می­توان آغازفعالیت جدی بیمه در ایران دانست.دراین سال قانون و نظام نامه ثبت شرکت­ها درایران به تصویب رسیدو به دنبال آن شرکت­های بیمه خارجی از جمله: اینگستراخ، آلیانس، بورکشایرف رویال، ویکتوریا و … به تاسیس شعبه و یا نمایندگی در ایران پرداختند.گسترش فعالیت­های شرکت­های بیمه خارجی،ضرورت تاسیس یک شرکت بیمه ایرانی را به ­وجود آورد و سرانجام در دوازدهم شهریور سال ۱۳۱۴ شرکت سهامی بیمه ایران با سرمایه ۲۰۰ میلیون ریال تاسیس شد و فعالیت رسمی خود را از آبان ماه همان سال آغاز نمود.پس ازتاسیس این شرکت ، دولت نیز با در اختیار داشتن تشکیلات اجرایی مناسب ، قادر به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت موسسات بیمه خارجی شد. دو سال بعد از تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران، « قانون بیمه»تدوین و به مجلس شورای ملی رسید درچنین شرایطی الزام به بیمه کردن کالاهای وارداتی ، صادراتی ، اموال موجود در ایران و ایرانیان مقیم خارج از کشور و نزدیکی از موسسات بیمه که در ایران به ثبت رسیده نیز به استحکام شرکت های بیمه افزود. ادامه فعالیت شرکت سهامی بیمه ایران و حمایت دولت ، منجر به تقویت نقش ای شرکت در بازار بیمه کشور و توفق تدریجی فعالیت شعب و نمایندگی های شرکت بیمه خارجی شد، تا آنکه در سال ۱۳۳۱ بر اساس مصوبه هیات دولت ، کلیه شرکت های بیمه خارجی موظف شدند برای ادامه فعالیت خود در ایران ۲۵۰ هزار دلار ودیعه نزد بانک ملی ایران تودیع نمایند و پس از آن نیز منافع سالیانه خود را تا زمانی که این مبلغ به ۵۰۰ هزار دلار برسد بر آن بیفزایند. در نتیجه این تصمیم کلیه نمایندگی ها و شعب شرکت های بیمه خارجی درایران ،به استثنای دوشرکت بیمه «بورکشایر»و«اینگستراخ» تعطیل گردیدو شرایط برای گسترش فعالیت شرکت های خصوصی بیمه در ایران فراهم شد. نخستین شرکت بیمه خصوصی ایران ، به نام «بیمه شرق» در سال ۱۳۲۹ تاسیس شد. بعد از آن تا سال ۱۳۴۳ به تدریج هفت شرکت بیمه خصوصی دیگر به نام های آریا، پارس، ملی ،آسیا،البرز،امید و ساختمان و کار به ترتیب تاسیس و به فعالیت بیمه ای پرداختند. با افزایش تعداد شرکت­های بیمه،ضرورت اعمال نظارت بیشتردولت دراین صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیت های بیمه ای ، به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان ، منجر به تاسیس «بیمه مرکزی ایران» در سال ۱۳۵۰ شد.(کریمی ،۱۳۹۲،ص۲۰)
در ماده یک قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری آمده است:
«به منظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمه گذاران ، بیمه شدگان و صاحبان حقوق آن ها و همچنین به منظور اعمال نظارت دولت بر این فعالیت ، موسسه ای به نام بیمه مرکزی ایران ، طبق این قانون، به صورت شرکت سهامی تاسیس می گردد».
به موجب این قانون ، بیمه مرکزی ایران سازمانی است مستقل که هیچ گونه وابستگی تشکیلاتی و ارگانیک با هیچ یک از وزارتخانه و سازمان های دیگر دولتی ندارد و تنها ارتباط آن با وزارت امور اقتصاد و دارایی است که وزیر امور اقتصادی و دارایی ، رئیس مجمع عمومی بیمه مرکزی ایران است.(کریمی ، ۱۳۹۲،ص۲۴)
ماده پنج قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران، وظایف و اختیارات آن را به شرح زیر تعیین کرده است:
تهیه آیین نامه ها و مقرراتی که با توجه به مفاد این قانون برای حسن اجرای بیمه در ایران لازم باشد.
تهیه اطلاعات لازم از فعالیت های کلیه موسسات بیمه که در ایران کار می کنند.
فعالیت در زمینه بیمه های اتکایی اجباری
قبول بیمه های اتکایی اختیاری از موسسات داخلی و خارجی
واگذاری بیمه های اتکایی به موسسات داخلی و خارجی در هر مورد که مقتضی باشد.
اداره صندوق تامین خسارت های بدنی و تنظیم آیین نامه.
ارشاد،هدایت و نظارت بر فعالیت موسسات بیمه و حمایت از آن ها در جهت حفظ سلامت بازار بیمه و تنظیم امور نمایندگی و دلالی بیمه و نظارت بر امور بیمه اتکایی و جلوگیری از رقابت های ناسالم.
تاسیس بیمه مرکزی ایران ، قوام بیشتری به صنعت بیمه کشور داد و از آن پس«شورای عالی بیمه» که یکی از ارکان بیمه مرکزی است، ضوابط و مقررات مختلفی در زمینه نحوه اجرای عملیات بیمه ای در کشور و نرخ شرایط انواع بیمه نامه ها تصویب کرد. (کریمی ، ۱۳۹۲،ص۲۵)
۲-۲-۵ بیمه و نقش آن در اقتصاد
بهبود وضعیت اقتصادی یک کشور، افزایش مبادلات ،بهبود سطح زندگی و افزایش سرمایه گذاری موجب پیشرفت بیمه ای کشور شده و به گونه­ های متقابل پیشرفت بیمه منجربه بهبود وضع معیشت افراد،حفظ ثروت ملی و تشکیل پس اندازهای بزرگ می شود.(کریمی ، ۱۳۹۲،ص۴۵)
۲-۲-۵-۱ حفظ ثروت ملی
نخستین و بارزترین اثر اقتصادی فعالیت های بیمه ای، حفظ اموال و تاسیسات متعلق به اشخاص یا دولت است که جزیی ازثروت ملی را تشکیل می دهند.بااینکه صاحبان اموال و تاسیسات درمقابل تامین بیمه ای ناگزیر به پرداخت مستمر حق بیمه هستندو این امرباعث افزایش هزینه­ های آن­ها می شود،اما این اطمینان نیزوجود دارد که در صورت وقوع خطر ، لطمه ای به دارایی های آن ها وارد نخواهد شد.
بنابراین با توجه به نقش انکار ناپذیر صنعت بیمه در جبران خسارت و جایگاه آن به عنوان یک نهاد سرمایه گذار و رویکرد واسطه گری مالی ،بیمه می تواند با ایجاد ارزش افزوده ، به تشکیل درآمد ملی کمک شایان توجهی بنماید. (کریمی ،۱۳۹۲،ص۴۷)
۲-۲-۵-۲ تضمین سرمایه گذاری
بهبود وضع اقتصادی هر کشوری در گرو سرمایه گذاری های جدید است.
سرمایه گذاری در صورتی امکان پذیر است که:
منابع سرمایه موجود باشد.
امکان حفظ سرمایه در مقابل حوادث گوناگون وجود داشته باشد.
بیمه وسیله ای است که یک بنگاه اقتصادی را در مقابل بسیاری از خطرها (و نه همه آن ها) حفظ می کند. حوادث گوناگونی که سرمایه گذاری ها را تهدید می کنند عبارت است از:
اقتصادی: بحران های اقتصادی و تغییر نرخ برابر ارز
طبیعی: سیل ، زلزله، طوفان
انسانی: آتش سوزی و تصادف .(کریمی ،۱۳۹۲،ص۴۷)
۲-۲-۵-۳ ایجاد اعتبار و توسعه مبادلات
شرکت های بیمه به طرق مختلف به ایجاد و افزایش اعتبار و توسعه مبادلات ملی و بین المللی کمک می کنند. این کمک ممکن است به صورت مستقیم ، در قالب یک نوع بیمه، که به «بیمه اعتبار» معروف است صورت گیرد.
دراین صورت بیمه­گرمتعهد می­شودکه به جای بدهکاری که ازایفای تعهدخود استنکاف کرده، این بدهی را بپردازد، یا اینکه اگرخطر موضوع بیمه، ازهرنوع خطرهای غیر تجارتی مثل حوادث طبیعی باشد، بیمه گر ضمن اینکه متعهد پرداخت خسارت به هنگام وقوع حادثه موضوع بیمه می شود (چون موقعیت مالی بیمه گذار را تثبیت می کند) به گونه ای غیر مستقیم ، اعتبار او رادر مقابل بستانکاران و افراد طرف معامله اش نیز تقویت می نماید.(کریمی،۱۳۹۲،ص۴۸)
۲-۲-۵-۴ توسعه سرمایه گذاری
در تمام انواع بیمه، حق بیمه از قبل دریافت می شود، بنابراین شرکت های بیمه قبل از آنکه خسارتی بپردازند ، حق بیمه دریافت می کنند. حق بیمه های از قبل دریافت شده که در اختیار شرکت های بیمه بودند و اصطلاحا « ذخایر فنی» نامیده می شود، می توانند به شیوه های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. ذخایر فنی شرکت های بیمه ممکن است به حدی باشد که به کار گیری آن ها، اثر قطعی در وضع اقتصاد آن کشور داشتاه باشد. (کریمی،۱۳۹۲،ص۴۸)
۲-۲-۵-۵ تاثیر بر موازنه ارزی
«بیمه اتکایی» به معنی توزیع جهانی ریسک است،یعنی اینکه هر شرکت بیمه ای می تواند با توجه به امکانات مالی خود تا حد معینی ، خطر را قبول کند. لذا بیمه گذاران ناگزیرند یا از قبول بیمه ای با ارزش زیاد خودداری کنند یا برای هر مورد بیمه ای ، بیمه نامه ای صادر کرده و آن قسمت از ارزش مورد بیمه را که مازاد بر ظرفیت آن هاست به بیمه گران دیگر واگذار کنند.که این بیمه­گران اتکایی ممکن است شرکت های بیمه داخلی یا شرکت های بیمه اتکایی خارجی باشند.از آنجایی که نیاز به بیمه اتکایی برای هر کشوری قطعی است ، بنابراین قسمتی از حق بیمه ها به صورت ارز از کشور خارج می شود.در کشورهای صنعتی با توجه به درآمد های سرشلر ارزی و همچنین فعالیت وسیع و بنیه مالی قوی شرکت­های بیمه،تحمل هزینه ارزی بابت عملیات اتکایی،مساله عمده ای را به وجود نمی آورد اما این امر برای کشور های در حال توسعه دارای اهمیت چشمگیری است.
هزینه ارزی عملیات اتکایی برای چنین کشورهایی که مشکلاتی در زمینه تامین ارز دارند ف سنگین است افزون بر اینکه در این کشور ها شرکت های بیمه از جهات مختلف ، از جمله:
وضع مالی، توسعه فعالیت و سطح اطلاعات فنی ، ضعیف بوده لذا این کشورها ناگزیرند مقدار بیشتری از معاملات بیمه ای خود را به صورت بیمه اتکایی به خارج از کشور واگذار کنند و ضمنا ، امکاناتی برای قبول بیمه اتکایی از خارج ندارند.(کریمی ، ۱۳۹۲،ص۵۰)
بنابراین ، شرکت های بیمه به حسب طبیعت فعالیت­شان از کانال های مهم پس انداز و از نهادهای مهم و محوری مالی تجهیز و تخصیص سرمایه و تامین مالی واحدهای اقتصادی به شمار می آیند. زیرا صنعت بیمه با جذب حق بیمه های دریافتی و به جریان انداختن منابع پولی جمع آوری شده به صورت کارا و سرمایه گذاری آن ، می تواند بسترمناسبی برای رشدو توسعه اقتصادی فراهم آورد.رونق صنعت بیمه نیز درگرو نرخ سودآوری این صنعت است. صنعت بیمه باتامین امنیت سرمایه می­تواندبسترمناسبی برای اجرای فعالیت­های اقتصادی فراهم کند.عملکرد نامناسب این صنعت علاوه بر اینکه ساختار درونی آن را تحت تاثیر قرار می دهد، اثرات جانبی گسترده ای بر سایر بازارها به جای خواهد گذاشت که از آن جمله می توان به کاهش کارایی سایر صنایع به دلیل عدم وجود امنیت و سلامت کافی برای انجام فعالیت های اقتصادی اشاره نمود. (بخشی ، ۱۳۸۲)
۲-۲-۶ تاریخچه شرکتهای بیمه در ایران
«شرکت بیمه ایران»
درسال ۱۳۱۴،در چهاردهم آبان شرکت سهامی بیمه ایران به عنوان نخستین شرکت بیمه ایرانی و دولتی تاسیس شد و به عنوان بنیانگذارصنعت بیمه کشور آغاز به کار کرد.آغازفعالیت بیمه ایران رابه تعبیری می­توان ملی شدن صنعت بیمه تلقی کرد. بیمه ایران در آذر ماه ۱۳۱۴ صدور بیمه نامه در رشته های مختلف آغاز نمود و ظرف یک سال در شهرهای مشهد، شیراز، اصفهان،همدان،اهواز و بوشهر نمایندگی تاسیس کرد.همزمان تعدادی از دانشجویان رشته های اقتصادی وتجارت برای آموختن فنون بیمه به خارج ازکشور اعزام شدند.شرکت بیمه ایران موفق شد در همان سال نخست فعالیتشف ۶۲% بازار بیمه کشور را دراختیار بگیردو سهم موسسات خارجی را از ۱۰۰% به ۳۸% کاهش دهد.بیمه ایران همچنین درصد واگذاری اتکایی راازحدود ۹۰% به ۴۴% تقلیل دادوبا کاهش نرخ حق بیمه در برخی از رشته ها به حدود ۵۰% ، گسترش و توسعه بیمه نقش موثری را ایفا کرد بطوریکه امروزه نه تنها در سراسر کشور ، بلکه در کشورهای اروپایی و آسیایی، بویژه در خاورمیانه نامی پرآوازه و آشناست.
بیمه ایران در کلیه رشته های بیمه زندگی و غیر زندگی فعالیت می کندو با عرضه بیمه­های تجاری و خانواده شامل بیمه های اتومبیل ، اشخاص (عمر-حادثه-درمان) ، آتش سوزی، باربری، مهندسی و مسئولیت بیش از ۵۰% سهم بیمه های بازرگانی کشور را در اختیار دارد.در بخش حمایت های ملی نیز اکثریت پروژه های بزرگ ملی نظیر نفت و گاز و پتروشیمی،هواپیمایی،سدسازی،نیروگاهها و صنایع تحت پوشش بیمه ایران است که درمواقع لزوم خطرات بیمه شده خود را نزد بازارهای بین المللی بیمه اتکایی می کند. بیمه ایران با توجه به ظرفیت بالای ریسک پذیری خود علاوه برانجام بیمه های مستقیم ،نسبت به پذیرش ریسک به صورت بیمه اتکایی قبولی از شرکت بیمه داخلی و خارجی اقدام می کند.تعداد کل شعب بیمه ایران ۲۶۸و تعداد نمایندگان ۲۷۴۳می باشد.]وب سایت بیمه مرکزی[
«شرکت بیمه آسیا»
شرکت بیمه آسیا در تیر ماه سال ۱۳۳۸ به منظور انجام انواع معاملات بیمه ای و عملیات بازرگانی تاسیس شد. این شرکت درهمان تاریخ ذیل به شماره ۶۷۹۵ دراداره ثبت شرکتها به ثبت رسیده است.براساس مصوبه شورای انقلاب اسلامی و لایحه قانونی ملی شدن موسسات بیمه و موسسات اعتباری مصوب سال ۱۳۵۸ شرکت سهامی بیمه آسیا ازتاریخ ۴/۴/۱۳۵۸ ملی اعلام شد.در اوایل سال ۱۳۶۰به دلیل عدم اجازه فعالیت به برخی از شرکتهای بیمه، ساختار وفعالیت­های شرکت سهامی بیمه آسیا ابعادی تازه یافت.به استناد ماده دوم قانون اداره امورشرکت­های بیمه مصوب ۱۳/۹/۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی و بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی، اساسنامه این شرکت در جلسه مورخ ۱۵/۹/۱۳۶۸ به تصویب هیات وزیران وقت رسید. این اساسنامه موجب شد تا تسهیلات مطلوبی برای کلیه فعالیتهای شرکت فراهم شود.
بر اساس مصوبه جدید، موضوع فعالیت شرکت بیمه آسیا عبارت است از:
انجام انواع عملیات مربوط به امور بیمه های بازرگانی در رشته بیمه های اشیا، مسئولیت و اشخاص
قبول بیمه های اتکایی از موسسات داخلی و خارجی
واگذاری بیمه های اتکایی از موسسات بیمه داخلی و خارجی
همچنین شرکت سهامی بیمه آسیا به منظورتوسعه فعالیتی خود درسراسر کشور و تامین نیازهای بیمه ای هم میهنان عزیز،مبادرت به تشکیل سرپرستی های یازده­گانه نموده است که هریک از آنها نیز چند شعبه را تحت پوشش دارد.درحال حاضر ۱۱سرپرستی،حدود ۹۰ شعبه و اداره پرداخت خسارت و افزون بر ۲۰۰۰ نمایندگی حقیقی و حقوقی در بیش از ۲۷۵ شهر کشور، شبکه فعالیت بیمه آسیا را تشکیل می دهند.]وب سایت بیمه مرکزی[
«شرکت بیمه دانا»
بیمه دانا درسال ۱۳۵۳با مشارکت بیمه انگلیس به صورت شرکت سهامی عام یا سرمایه بخش خصوصی و با امکان فعالیت در کلیه رشته های بیمه ای تاسیس شد. این شرکت پس از ۵ سال فعالیت در قالب بخش خصوصی در تیر ماه ۱۳۵۸بر اساس مصوبه شورای انقلاب و دولت موقت به همراه ۱۲شرکت بیمه خصوصی ملی اعلام شد وجهت ارزیابی سهام وتسویه حساب باسهامداران داخلی وخارجی براساس مصوبه سال ۱۳۶۰فعالیت بیمه داناو ۱۰ شرکت ملی شده دیگر متوقف گردید.