(۲-۱۲) ضمائم: ۵۶
(۳) فصل سوم: ۵۷
(۳-۱) اطلاعات دموگرافیک و کلی ۵۹
(۳-۱-۱) توزیع سنی ۵۹
(۳-۱-۲) فراوانی جنسیت ۶۰
(۳-۱-۳) توزیع فراوانی بومی یا غیر بومی بودن ۶۱
(۳-۱-۴) توزیع فراوانی دانشجویان در سال‏های تحصیلی مختلف ۶۲
(۳-۲) بررسی پاسخ دانشجویان به پرسشنامه مطالعه‏ی حاضر ۶۳
(۳-۲-۱) مقایسه نمرات حاصل از پاسخ به پرسشنامه به تفکیک سال تحصیلی ۶۳
(۳-۲-۲) مقایسه نمرات اجزای حرفه‏ای‏گری ۶۴
(۳-۳) بررسی ارتباط نتایج حاصله با متغیرهای وابسته ۷۰
(۴) فصل چهارم: ۷۲
(۵) مـنـابـع ۸۷
(۶) ضمائم ۹۴
(۶-۱) پیوست یک : پرشنامه استاندارد شده ۹۵
(۶-۲) پیوست دو: پرسشنامه ADEA 99
Abstract……………………………………………………………………………………………………………………..
فهرست جداول
جدول (۱-۳): توزیع فراوانی نسبی و مطلق سن……………………………………………………………………….. ۵۹
جدول(۲-۳): توزیع فراوانی نسبی و مطلق جنسیت…………………………...…………………… ۶۰
جدول( ۳-۳): توزیع فراوانی نسبی و مطلق بومی بودن ……………………………………………………………. ۶۱
جدول (۴-۳): توزیع فراوانی نسبی و مطلق دانشجویان سالهای مختلف…………………………………. ۶۲
جدول (۵-۳) : مقایسه نمرات حرفه‏ای‏گری دانشجویان سالهای مختلف……………….……………………… ۶۳
جدول (۶-۳): مقایسه نمره “صلاحیت” دانشجویان سال‏های مختلف………………………………………. ۶۴
جدول (۷-۳): مقایسه نمره “عدالت” دانشجویان سال‏های مختلف………….. ………………………………۶۵
جدول (۸-۳): مقایسه نمره “صداقت” دانشجویان سال‏های مختلف…………………………………..۶۶
جدول (۹-۳): مقایسه نمره “مسئولیت‏پذیری” دانشجویان سال‏های مختلف………………………….۶۷
جدول (۱۰-۳): مقایسه نمره “احترام” دانشجویان سال‏های مختلف……………………………………۶۸
جدول (۱۱-۳): مقایسه نمره “تمایل به خدمت” دانشجویان سال‏های مختلف……………………………۶۹
جدول(۱۲-۳): مقایسه نمره اجزای حرفه‏ای‏گری بر حسب جنسیت……………………………………………۷۰
جدول(۱۳-۳): مقایسه نمره اجزای حرفه‏ای‏گری بر حسب بومی بودن………………………………………۷۱
فصل اول:
مـروری بر متون و مقالات
مقدمه
کلیات
مروری بر مقالات
بیان مسئله
اهداف و فرضیات پژوهش
پیشگفتار
در زبان فارسی واژه “حرفه” معادل پیشه و کسب و کار است. با این همه بعضی از پیشه ها ویژگی هایی دارند که آنها را از سایر حرفه ها متمایز می سازد. در زبان لاتین به این گروه از مشاغل “پروفشن^[۱]” میگویند. پزشکی، دندانپزشکی، وکالت و روحانیت از مهمترین پروفشن ها محسوب
میشود. “پروفشنالیسم^[۲]” یا “حرفه‏ای‏گری” یک مفهوم چند بعدی و ارزشی است که دلالت بر پایبندی به تعهد خود در قبال جامعه از طریق رهبری قوی، قضاوت اخلاقی درست، و عملکرد اخلاقی در طبابت دارد(۱).
اقدامات یک دندانپزشک به عنوان یک فرد حرفه ای منحصر به دانش و مهارت های وی در درمان بیماری ها، تسکین درد و پیشگیری از بیماری نیست. بلکه برای هر کدام از این فعالیتها دندانپزشک باید از ویژگیهایی در راستای حرفه خود برخوردار باشد که مجموع این ویژگیها تشکیل دهنده حرفه ای گری در یک دندانپزشک است(۲).

حرفه ای گری یا پروفشنالیسم در دندانپزشکی به منظور جلب اعتماد جامعه به حرفه ی دندانپزشکی امری ضروری است. در واقع حرفه ای گری گوهر و ماهیت ارتباط بین بیمار ودندانپزشک است. عدم رعایت اصول حرفه گری آنگونه که ویل^[۳] پیش بینی کرده است منجر به پسرفت دندانپزشکی به سمت نوعی “دادوستد” -آنچنانکه آرایشگرهای جراح در گذشته بر عهده داشتند- میگردد(۳).
شواهد موجود حاکی از آن است که حرفه ای گری رو به کمرنگ شدن میرود ودندانپزشکان امروزی با موارد و مشکلات تهدید کننده ارزشها مواجه هستند. افزایش فرهنگ مصرف گرایی و اخیرا توجه افراطی به استتیک^[۴] صرف در کنار انگیزه ی مالی قوی در برخی از دندانپزشکان شرایط را جهت حفظ حرفه‏ای‏گری پیچیده تر کرده است.
با در نظر گرفتن تهدیدهای موجود بر سر راه حرفه ای گری در دندانپزشکی، و لزوم مقابله با این تهدیدها برای حفظ استانداردهای حرفه ای گری، دانشگاههای علوم پزشکی مسئولیت بزرگتری در قبال جامعه به عهده خواهند داشت تا اطمینان حاصل کنند نسل آینده دندانپزشکان از توان کافی برای مقابله با این تهدیدات برخوردار هستند.
کلیات
مفاهیم مرتبط با حرفه‏ای‏گری
تعریف حرفه^[۵]
در زبان فارسی واژه “حرفه” معادل پیشه و کسب و کار است. با این همه بعضی از پیشه ها ویژگی هایی دارند که آنها را از سایر حرفه ها متمایز می سازد. در زبان لاتین به این گروه از مشاغل “پروفشن” میگویند. پروفشن از واژه ی لاتین “پروفشیو” گرفته شده که به معنای یک اظهارنامه علنی همراه باضمانت اجرای یک تعهد بوده است. پزشکی، دندانپزشکی، وکالت و روحانیت از مهمترین حرفه ها محسوب میشوند. در دوران مدرن، حرفه های زیادی پا به عرصه وجود گذاشته اند. حرفه ها در خدمت به یک خیر عالی، و به طور علنی اعلام میکنند که اعضاء آنها بر اساس روش های مشخصی عمل خواهند کرد و حرفه و جامعه با هر عضوی که طبق روش اعلام شده عمل نکند، برخورد خواهد کرد.
حرفه ها سه ویژگی اساسی دارند که عبارتند از:
احراز صلاحیت در یک تشکل تخصصی مبتنی بر سلسله مراتب معرفت و مهارت
اذعان به وظایف و مسئولیتهای خاص در قبال جامعه ومشتریان
داشتن حق تربیت، پذیرش، تنبیه واخراج اعضاء به خاطر ناتوانی در حفظ صلاحیت یا عدم رعایت وظایف و مسئولیت.
بنابراین یکی از ویژگیهای حرفه ها حقوقی است که جامعه به آنها اعطاء کرده تا اعضاء جدید را گزینش کرده، به آنها آموزش داده و در صورت احراز صلاحیت، آنان را به درون حرفه بپذیرند. تدوین برنامه های درسی، گرفتن امتحان از دانشجویان، دادن دانشنامه به فارغ التحصیلان از جمله حقوق طبیعی حرفه ها بوده است(۲, ۴).
تعریف حرفه‏ای‏گری^[۶]
تعاریف بسیار زیادی توسط صاحب نظران و نویسندگان از مفهوم حرفه‏ای‏گری ارائه شده است. ویژگیهایی که برای سالها به عنوان نشانگر حرفه ای گری مطرح بوده اند عبارتند از: ازخودگذشتگی، احترام، صداقت، امانتداری، وظیفه شناسی، شرافت، تعالی و پاسخگویی.