– «تجلیل کم سابقه از مرحوم سحابی و بازرگان در سیما»، روزنامه ابتکار (۲۹/۱۱/۱۳۸۶). ↑
– «محسن رضایی: بازرگان بزرگترین کلاهی بود که امام سر امریکا گذاشت»، مندرج در:
(http://www.khabaronline.ir/news – 127764.aspx). ↑
– «سخنان صریح مطهری در دیروز، امروز و فردا»، مندرج در:
(http://www.tabnak.ir/fa/news/163021/). ↑
– عبارت داخل پرانتز مربوط به نگارنده می باشد. ↑
– صادق زیبا کلام، فرشته اتفاق فر، هاشمی بدون روتوش، تهران: روزنه، ۱۳۸۷، صص ۶۳-۶۰ . ↑
– حسن یوسفی اشکوری، سیری در زندگی، آثار و افکار مهندس مهدی بازرگان، در تکاپوی آزادی، جلد اول، قسمت دوم، تهران: قلم، ۱۳۷۹، صص ۱۵۸-۱۵۷٫ ↑
-Richard Cottam, Inside Revolutionary Iran, In: Inside Iran’s Revolution, The Search For Consensus, Edited by R.K.Ramazani, Washington, DC: Indiana University Press, 1990,p.5. ↑
– منوچهر محمدی، تحلیلی بر انقلاب اسلامی، تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۴، صص ۱۴۰-۱۳۹٫ ↑
– منوچهر محمدی، انقلاب اسلامی در مقایسه با انقلاب های فرانسه و روسیه، تهران: بی نا، ۱۳۷۴، صص ۲۲۴-۲۲۳ و منوچهر محمدی، انقلاب اسلامی زمینه ها و پیامدها، قم: دفتر نشر معارف، ۱۳۸۷، ص ۱۳۸٫ ↑
– خاطرات حجه الاسلام و المسلمین ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، جلد اول، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۴، صص ۱۶۸-۱۶۷٫ ↑
– مسعود کمالی، جامعه مدنی، دولت و نوسازی در ایران معاصر، ترجمه کمال پولادی، تهران: باز،۱۳۸۱، ص ۲۰۸٫ ↑
– ایران در حکومت روحانیون، دیلیپ هیرو، ترجمه محمد جواد یعقوبی دارابی، تهران: باز،۱۳۸۶، ص۱۵۹٫ ↑
۱- نیکی کدی، نتایج انقلاب ایران، ترجمه مهدی حقیقت خواه، تهران: ققنوس، ۱۳۸۳، ص۱۶٫ ↑
۲- سقوط دولت بازرگان، به کوشش غلامعلی صفاریان، فرامرز معتمد، تهران: قلم، ۱۳۸۷، ص ۲۰٫ ↑
– همان، ص ۳۶٫ ↑
– همان، ص ۱۱۲٫ ↑
– همان، ص ۱۳۶٫ ↑
– همان، صص ۱۸۰-۱۷۹٫ ↑
– همان، ص ۲۵۵٫ ↑
– همان، ص ۳۱۸٫ ↑
– Juan Linz, Alfred Stepan, Problems of Democratic Transition and Consolidation: Southern Europe, South America, and Post Communist Europe, Baltimore: Johans Hopkins University Press, 1996, p.3. ↑
– Juan Linz, An Authoritarian Regime: The Case of Spain, In: Erik Allard and Stein Rokkan(eds), Mass Politics, Studies In Polotical Sociology, New York: Basic Books, 1970, pp. 251-283. ↑
– linz, Stepan, Op.cit, p.10-12. ↑
۲- هوشنگ شهابی، خوان لینز، نظریه ای درباره نظام سلطانی، در: هوشنگ شهابی، خوان لینز، نظام های سلطانی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: شیرازه، ۱۳۸۰، صص۲۲-۲۱٫ ↑
۳- همان، صص۵۳-۲۸٫ ↑
– linz, Stepan, Op.cit. ↑
– ریچارد اسنایدر، راه های گذار از نظام های سلطانی، در: هوشنگ شهابی، خوان لینز، نظام های سلطانی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: شیرازه، ۱۳۸۰، صص ۱۲۱-۱۱۹٫ ↑
– linz, Stepan, Op.cit. ↑
– همان، ص ۱۲۲٫ ↑
– همان، صص ۱۲۴-۱۲۳٫ ↑
۲- همان، صص ۱۲۹-۱۲۸٫ ↑
– همان، ص ۱۲۹٫ ↑
– همان، صص ۱۳۴-۱۳۲٫ ↑
– همایون کاتوزیان، نظام پهلوی در ایران، در: هوشنگ شهابی، خوان لینز، نظام های سلطانی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: شیرازه، ۱۳۸۰، صص ۳۸۱-۳۸۰٫ ↑
– کرین برینتون، کالبد شکافی چهار انقلاب، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر نو، ۱۳۶۲، ص ۱۴۵٫ ↑
۲- همان، ص ۱۷۴٫ ↑
۳- همان، ص ۲۴۴٫ ↑
۱- استن تیلور، علوم اجتماعی و انقلاب ها، ترجمه علی مرشدی زاد، تهران: دانشگاه شاهد، ۱۳۸۸، ص ۴۹٫ برای مطالعه در مورد انقلاب ایران در این ارتباط مراجعه شود به: یرواند ابراهامیان، تاریخ ایران نوین، ترجمه شهریار خواجیان، تهران: دات، ۱۳۹۰٫ ↑

– ساموئل هانتینگتون، سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر علم، ۱۳۷۰، ص ۳۹۱٫ ↑
– همان، صص ۳۹۲-۳۹۱٫ ↑
– همان، ص ۳۸۸٫ ↑
– همان، ص ۳۹۹٫ ↑
– انقلاب های فرانسه، روسیه و ایران. ↑
– منوچهر محمدی، انقلاب اسلامی در مقایسه با انقلاب های فرانسه و روسیه، تهران: بی نا، ۱۳۷۴، ص ۱۹۸٫ ↑
– همان، ص ۱۹۷٫ ↑