‏مشاهده می شود که گرچه هر سازمان حدود ۹۰٪ ‏درآمدش را از مشتریان فعلی کسب می کند، ولی ‏اکثر سازمان ها بیشترین حجم (بین ۶۰٪ تا ۸۰٪ ‏) از بودجه بازاریابی را صرف هزینه برقراری ارتباط با غیر مشتریان می نمایند.
۵) بین ۵٪ تا ۳۰٪ ‏تمام مشتریان به طور بالقوه توانایی ارتقا در هرم مشتری را دارا می باشند.
‏۶) رضایت مشتری برای ارتقای مشتریان در هرم، اساسی است. بیشتر سازمان ها آگاهند که کسب مشتری جدید بین سه تا پنج برابر بیشتر از راضی نگهداستن مشتریان فعلی هزینه دربر دارد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۷) مشتریانی که فقط رضایت نسبی از سازمان دارند معمولاً ریزش کرده و به سوی رقبا می روند.
۸) بخش بازاریابی و فروش مسئول نفوذ بر رفتار مشتری است.
۹) افراد و بخش های دیگر سازمان نیز رفتار مشتری را در جهت بهتر یا بدتر شدن تحت تاثیر قرار می دهند.
۱۰) ۲٪ ‏ارتقای مشتریان در هرم می تواند به معنی ۱۰٪ ‏درآمد بیشتر و ۵۰٪ ‏سود بیشتر باشد.
‏حال که موارد ده گانه بالا بیان شد، مفهوم CRM را می توان طبق شکل ۲‏-۶ به صورت زیر مطرح کرد: (Curry, 2000)
الف) جذب مشتریان جدید به هرم مشتری
ب) ارتقای مشتریان به سمت بالای هرم
پ) حفظ مشتریان در برابر ترک هرم

شکل ۲-۶ : مفهوم CRM از دیدگاه دسته بندی مشتریان
۲-۱۰ پیاده سازی CRM
در رابطه با مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) ، توجه به این نکته بسیار پراهمیت است که CRM ، یک راهبرد تجاری سازمان است و نه محصول یا خدمات قابل ارائه توسط یک سازمان. به عبارتی دیگر، CRM خود به عنوان یک فناوری اطلاعاتی مطرح نیست، بلکه از فناوری اطلاعات برای دستیابی به اهداف خود استفاده می کند. این امر بیانگر این نکته است که نیازمندی استقرار CRM در یک سازمان، طراحی راهبرد تجاری است، نه برقرار کردن سیستم های اطلاعاتی.

نرخ تقریبی شکست ۷۰ درصدی پیاده سازی CRM حاکی است که هنگام پیاده سازی سیستم موانع زیادی وجود دارد و بر اساس تحقیقات گروه گارتنر هزینه های این شکست بین ۴۵ تا ۷۵ درصد هزینه راه اندازی برآورد شده است.(توماس ٬ ۲۰۰۸). بنابراین انتخاب محصول فقط تکه ای از جدول پیاده سازی است. یک پروژه CRM موفق باید بدون لطمه زدن به بهره وری به اهداف اصلی سازمان بپردازد(الهی٬حیدری ٬ ۱۳۸۴)، برخی از عناصر بسیار مهم و حیاتی که باید هنگام پیاده سازی CRM در نظر گرفته شود ٬ مختصراً بدین شرح است:
بازنگری فرایند: برخی سازمانها قبل از فهم کامل چگونگی فروش و سرویس دهی به مشتری ٬ گامهای بلندی به سوی تکنولوژی برمی دارند در حالیکه برای بررسی فرآیندهای جاری و ارزیابی نقاط ضعف و تعیین اینکه چگونه تکنولوژی می تواند این تغییرات را حمایت و پشتیبانی کند ٬ زمان لازم است. بدون شناسایی و مشخص کردن نقاط ضعف فرآیندهای اولیه ٬ سازمانها فقط به سرعت کارشان را به صورت ناکارا و غیر موثر انجام می دهند و نتیجه ای نخواهند گرفت.
درگیری استفاده کنندگان: هنگامی که اقدام به اجرای CRM می کنید ٬ در واقع یک فرایند جدید را پیاده سازی نمی کنید ٬ بلکه یک فرایند قدیمی را تعویض می کنید . کارکنانی که تا امروز کار خود را با فرایند قدیمی انجام داده اند ٬ باید برای یادگیری روش جدید انجام کار ٬ عملکرد پروژه را ببینند و آموزش ببینند.
سرمایه و بودجه کافی : در سال ۲۰۰۷ به طور متوسط CRM به ازای هر مصرف کننده برای سخت افزار ٬ نرم افزار ٬ سفارش ٬ آموزش و پشتیبانی بالغ بر ۱۰۰۰۰ دلار هزینه در برداشته است. کسانی که بهترین نتایج را به دست آوردند بیش از ۱۸۰۰۰ دلار خرج کرده اند.
در نظر گرفتن CRM به صورت یک رویکرد گام به گام: اغلب پروژه های CRM موفق ٬ یک برنامه استراتژیک درازمدت دارند که آن را استفاده کنند و آن را به مراحل قابل کنترل می شکنند. این رویکرد گام به گام اجازه می دهد تا به یکسری ویژگی های جدید آشنا شوند و به طور شگفت انگیزی اعتقاداتشان به CRM و میزان بهره وری افزایش یابد.
جلب حمایت مدیران سطح بالا : CRM همه بخشهای یک سازمان را پوشش می دهد . لذا نیاز به حمایت مدیران ارشد برای از بین بردن موانع داخلی وجود دارد تا پیشرفت واقعی حاصل شود.
انجام یک اجرای آزمایشی : برای کم کردن اتفاقهای غیر مترقبه و پیش بینی نشده ٬هنگامی که عملا به سوی تولید می روید ٬ توصیه می شود یک اجرای آزمایشی و مقدماتی انجام شود و زمان کافی برای اجرای چنین آزمایشی در نظر گرفته شود.
کنترل فرآینده ها : از آنجا که قسمتی از موفقیت پروژه به فروشنده بستگی دارد ٬ باید اعتقاد آنها با اهداف نهایی پروژه منطبق باشد.
آموزش شایسته کارکنان : کارکنان آموزش دیده کلید موفقیت پروژه هستند و بهتر است که چند روز صرف آموزش کارکنان برای استفاده از سیستم جدید شود.
جلب حمایت کافی : باید از کمک تمام افراد اطمینان حاصل شود چون در بسیاری مواقع به حمایت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته نیاز خواهد بود.
کارکنان کافی : به منظور دستیابی به موفقیت لازم است که از کافی بودن پرسنل اطمینان حاصل شود.
کمک گرفتن از افراد خبره : در مسائلی که نیاز به کمک های حرفه ای وجود دارد باید از مشاوران CRM کمک گرفته شود.
در صورتیکه شرکت در انتخاب و استفاده از ابزار CRM عوامل فوق را مدنظر داشته باشد احتمال موفقیت در این راه بیشتر خواهد شد.
۲-۱۰-۱- عوامل مهم در پیاده سازی CRM
‏نرخ تقریبی شکست ۷۰ درصدی در پیاده سازی CRM حاکی است که مگام پیاده سازی سیستم CRM موانع زیادی وجود دارد. انتخاب محصول، اگرچه فقط تکه ای از جدول پیاده سازی است ولی عامل اصلی و حیاتی می باشد. یک پروژه CRM موفق باید بدون لطمه زدن به بهره وری، به اهداف اصلی سازمان بپردازد.
‏در زیر فهرستی از عناصر بسیار مهم و حیاتی که باید هنگام پیاده سازی CRM در نظر گرفته شود آمده است :
۱- بازنگری فرایند
‏برخی سازمانها قبل از فهم کامل چگونگی فروش و سرویس دهی به مشتری، گامهای بلندی به سوی تکنولوژی بر می دارند در حالی که برای بررسی فرایندهای جاری و ارزیابی نقاط ضعف و تعیین اینکه چگونه تکنولوژی می تواند این تغییرات را حمایت و پشتیبانی کند زمان ، لازم است. بدون شناسایی و تشخیص نقاط ضعف فرایند های اولیه، سازمانها فقط به سرعت کارشان را به صورت ناکارا و غیر مؤثر انجام می دهند و نتیجه ای نخواهد گرفت.
۲- درگیری استفاده کنندگان
‏هنگامی که اقدام به اجرای CRM می کنید، در واقع یک فرایند جدید را پیاده سازی نمی کنید بکه یک فرایند قدیمی را تعویض می کنید. کارکنانی که تا امروز کار خود را با فرایند قدیمی انجام داده اند باید برای یادگیری روش جدید انجام کار، عملکرد پروژه ‏را بدانند و آموزش ببینند.
۳- سرمایه و بودجه کافی
‏در سال گذشته به طور متوسط، CRM به ازای هر مصرف کننده برای سخت افزار، نرم افزار، سفارش، آموزش و پشتیبانی بالغ بر ۱۳۰۰۰ دلار هزینه در برداشته است. کسانی که بهترین نتایج را به دست آوردند بیش از ۱۸۰۰۰ ‏دلار خرج کرده اند.
۴- در نظر گرفتن یک رویکرد گام به گام
‏اغلب پروژه های CRM موفق، یک برنامه استراتژیک دراز مدت دارند که آن را به مراحل قابل کنترل میکنند. این رویکرد گام به گام اجازه می دهد تا استفاده کنندگان با یک سری ویژگیهای جدید آشنا شوند و به طور شگفت انگیزی اعتقاد شان به CRM و میزان بهره وری افزایش یابد.
۵- جلب حمایت مدیریت سطح بالا
‏CRM همه بخش های یک سازمان را قطع میکند لذا نیاز به حمایت اجرائی ارشد برای از بین بردن موانع داخلی دارید تا بتوانید پیشرفت واقعی داشته باشید.
۶- انجام یک اجرای آزمایشی
‏برای کم کردن اتفاقهای غیرمترقبه و پیشی بینی نشده هنگامی که عملا به سوی تولید می روید، توصیه می شود یک اجرای آزمایشی و مقدماتی داشته باشید و زمان کافی برای اجرای چنین آزمایش را از ابتدا در نظر بگیرید.
۷- کنترل فروشنده ها
‏از آنجا که در قسمتی از موفقیت پروژه تان به فروشنده وابسته و متکی هستید اطمینان یابید که اعتقاد آنها به اهداف نهایی شما با انتظارتان مطابقت دارد.
‏۸- آموزش شایسته کارکنان
‏کارکان آموزش دیده کلید موفقیت پروژه هستند و بهتر است که چند روز را صرف آموزش کارکنان برای استفاده از سیستم جدیدتان نمایید.
۹- جلب حمایت کافی
‏همیشه مطمن شوید که همه می توانند در موقع نیاز کمک کنند چون در بسیاری مواقع نیاز به حمایت و پشتیبانی ۲۴ ‏ساعته و ۷ ‏روز هفته خواهد بود.
۱۰- کارکنان کافی

روش گردآوری اطلاعات دراین تحقیق روش کتابخانه ای است و با مطالعه آثار و کتب مختلف و فیش بردار ی از مطالب آن ها ، داده های مورد نیاز برای تحقیق گردآوری خواهد شد ، سپس از طریق روش توصیفی – تحلیلی اطلاعات خواهیم پرداخت .

۱-۶- مشکلات و موانع تحقیق :
غالبا ً محققان علوم انسانی وتاریخ برای تدوین و نگارش پژوهش خویش مشکلات و موانع متعددی را پیش رو دارند . موضوع حاضر نیز ازاین دشواری ها عاری نبوده است ازجمله فقر منابع و عدم دسترسی به منابع مناسب بر روی انجام این پژوهش تأثیر گذار بوده است . اکثر منابع فقط به تعداد و جنس هدایا اشاره کرده اند و به ملت هدیه آورنده بعنوان ملل زیر نفوذ و نوع ارتباط آنها با دولت هخامنشی توجه ای نداشته اند و از آنجایی که مطالب مربوط به دوره باستان می باشد . منابع قدیمی دارای تغییرات می باشند .
۱-۷- پیشینه تحقیق :
از موارد انجام پژوهش انجام شده دربارۀ این موضوع می توان به اثر زیرا اشاره کرد :
نقوش اقوام شاهنشاهی هخامنشی ، نوشته : والرز ، گرالد و ترجمه دورا اسمودا خوبنظر که در اثر نام برده فقط در حجاری اقوام و نوع و تعداد کالاهای اهدایی بررسی شده است و توجه ای به علت انتخاب هدایا و معروفیت آنها نشده است .
درتحقیق انجام شده سعی شده است برخی از کاستی های گذشته جبران شود .
فصل دوم
قلمرو دولت هخامنشی دردوره نخستین پادشاهان این سلسله
بخش اول
۲-۱-دوره کورش دوم(بزرگ)
بنای عظیم شاهنشاهی هخامنشی بر احساس واحدی متکی بود ، یعنی وفاداری رعایا به خاندان شاهی که بازنمای او را چون خدایی حرمت می گذاشتند و شکوه تشریفات و تکلفات تحمیلی وی را احاطه داشتند . پیروزی های درخشان دو بنیانگذار سلسه هخامنشی موجب شد تا خاطره آنان در هاله ای از شکوه جاودان قرار گیرد. شاه ایران ، سلطان خودکامه ای بود که دورادور بر مملکت خویش فرمانروایی می کرد . اقوام تابع امپراتوری ، سازمان بندی های اجتماعی ، دینی و حتی روسای خود را همچنان حفظ کرده بودند . فنیقیان هنوز پادشاهی از خود داشتند ، مصریان همچنان دارای روسای ولایات بودند و یهودیان تشکیلات حکومت دینی خود را در آرامش ادامه می دادند . تا هنگامی که ولایات فرمانگزار قدرت پادشاه را به رسمیت می شناختند و خراج خود را می پرداختند ، مردم آن ولایات در آرامش بسر می بردند و پادشاه در کار آنان دخالتی نمی کرد ، اما همه زیردستان شاه تا دورترین نقطه امپراتوری حتی گماشتگان دولت و سرداران سپاه بندگان شاهنشاه به شمار می رفتند . این مفهوم زنده را که همه زیر دستان پادشاه رعایای وی محسوب می گردند ، هنوز تا دوره اخیر در امپراتوری عثمانی دیده ایم . این امپراتوری ، پیش از اصلاحات سده نوزدهم میلادی بر اساس همان نمونه که می توان آن را سلطنت قدیم آسیایی نام نهاد سازمان یافته بود . ^[۱]
این امپراتوری پهناور را در واقع وسیعترین امپراتوری ای که تا آن زمان جهان به خود دیده بود که از ملیت ها و زبان های گوناگون تشکیل می یافت و ستایش ، شگفتی و وحشت یونانیان استقلال طلب را در شهرهای کوچکشان برانگیخته بود ، حکومتی اداره می کرد که سازمان اداریش را اسلاف کوروش در شاهزاده نشین کوچک عیلام از آشور و بابل میراث برده بودند . دبیران دفاتر اداری هخامنشی الفبای هجایی مناسب با زبان هند و اروپایی را که از ابداعات ایرانیان بود اختراع کردند و خط میخی را که مدتهای دراز نیازهای دولت های حوزه دجله و فرات را برآورده می کرد ساده نمودند . بخش پارسی کتیبه بیستون که داریوش داستان کرده های خود را برای متاخرین اعقاب خویش باقی گذارد ، در کنار ترجمه های بابلی و عیلامی متن کتیبه با این خط نوشته شده است .
امپراتوری هخامنشی به ساتراب نشین هایی تقسیم می شد که هر کدام از آنها تحت فرمانروایی یک شهربان یا خشترپاون ^[۲] بود . این مامور عالی رتبه منشی یا دبیری داشت که وظیفه او چشم گماردن بر کارهای شهربان و گزارش آنها به دربار بوده است. فرماندهی سپاه در دست سپاهسالاری بود که کارانوس ^[۳] لقب داشت . ارگ شهرها حاکمی ویژه داشت که وی را ارگ پت ^[۴] ( دژبان ) می خواندند ، این سه مقام بلندپایه یعنی شهربان ، منشی و فرمانده سپاه ایالت ، مستقل از یکدیگر بودند و مستقیماً از دربار دستور می گرفتند . این دستورها را چاپارهای تیزرویی که پیوسته به دنبال هم در حرکت بودند از طریق جاده های آن عصر به نواحی مختلف امپراتوری می رساندند . علاوه بر منشیانی که برای دربار خبر جمع می کردند . سازمان بازرسی دقیقی در ولایات کارهای روسای محلی را زیر نظر داشت.^[۵]
مامورانی که به چشم و گوش شاه شهرت داشتند هر سال برای بررسی اوضاع و احوال به دورترین نواحی می رفتند . این ماموران را تعدادی سرباز همراهی می کردند که از آنان حمایت می نمودند و در صورت لزوم کمک موثر به آنان می کردند . سرانجام دربار ، پیرامون گزارش های خامی که چشم و گوش های پادشاه می فرستادند تصمیمات پابرجا و تغییر ناپذیر می گرفت . حکام را به دربار فرا می خواندند و گاه بی تشکیل دادگاه و دادن حق دفاع به متهم ، وی را محکوم به اعدام می کردند . غالباً نگهبانان شخصی شهربانان با دریافت دستوری از پادشاه مامور اعدام محکوم می شدند . هیچ چیزی نمی توانست قدرت مطلق پادشاه را محدود کند ، اما این اقتدار نامحدود خاص شاهان ایران نبود . در آسیا همیشه چنین بوده است . در موارد اضطراری شهربان اداره امور نظامی را نیز عهده دار می شد .
از وظایف عمده شهربان ، گردآوری مالیات بود که برخی جنسی و بعضاً به نقد پرداخت می گردید ، تنها اطلاع ما در این زمینه گزارش هایی است که هرودوت بدست می دهد . اقوام کوچک در پرداخت مالیات ملحق در نواحی بزرگ بودند . این نواحی را مورخ یونانی به همان نام مصری نوم به معنی ایالت یا استان می خواند . مثلاً آسیای صغیر به چهار ناحیه تقسیم می شد .
جمع مبلغی که به خزانه شاه بزرگ سرازیر می شد ، بدون احتساب پرداخت های جنسی و هدایایی که اهل پارس به هنگام دیدار پادشاه از آن ولایت تقدیم وی می کردند.^[۶]
پلوتارک می نویسد که داریوش خواست تا تحقیق کنند که آیا مردم قادر به پرداخت این مالیات ها هستند یا نه و پس از آنکه پاسخ مثبت یافت مالیات ها را به نصف تقلیل داد ، بدان خاطر که شهربانان برای مخارج خودشان نیز از مردم مالیات می گرفتند ، زیرا که هیچ گونه نظارتی در کار مالیات گیری شهربانان نبود ، و تا مدتی که آنها مالیات مقرر استان خود را می پرداختند در مورد بقیه از آنها بازخواستی نمی شد . از این رو این پادشاهان کوچک تا آنجا که می توانستند جیب خود را می انباشتند و در بهره کشی از مردمی که به دست آنان سپرده شده بود درنگ نمی کردند . این شیوه اخاذی از مردم هنوز تا زمان ما در آسیا باقی مانده است .
پیش از پادشاهی داریوش اول ، ضرب سکه در آسیای صغیر اختراع شده بود . کرزوس سکه های زرین و سیمین می زد و حتی شاهان بابل فرمان دادند تا سکه هایی به نام « شکل » و کوچکتر از آن ضرب بزنند . داریوش بکار بردن سکه های زرین را معمول کرد و سکه هایی ضرب کرد که تنها بر یک روی آن تصویر تیراندازی نقش شده بود که بر کمانش خم داده و یک زانو بر زمین داشت .
این را نیز باید افزود که شهربانان ولایت این قدرت نامحدود را داشتند که راهزنی و ستیزه های محلی را فرو خوابانند ، در جاده ها امنیت برقرار سازند و از کشت و ورز حمایت کنند .^[۷]
محافظت از شخص پادشاه به عهده نگهبانانی متشکل از پارسیان و مادیها بود و به داوری از روی کتیبه های کاخ شوش که اکنون در موزه لوور پاریس نگه داری می شود و بر آنها پیکره هایی نقش شده که تیرگی چهره آنها حاکی از اهل نواحی گرمسیری بودنشان می باشد ، می توان حدس زد که در میان نگهبانان شاه عیلامیان نیز بوده اند . این پاسداران به سه گروه تقسیم می شدند که شامل دو هزار سوار و دو هزار سرباز پیاده می گردید و همه نجیب زاده بودند . آنها به نیزه هایی مسلح بودند که در انتهای تحتانی آن سیبی زرین یا سیمین تعبیه شده بود و یونانی ها به همین خاطر آنها را ملوفوروی ^[۸] می خواندند . پیکره تیرانداز نشان می دهد که آنها علاوه بر نیزه ای که حدود سه متر طول داشت کمانی و ترکشی نیز بر می داشتند . پس از نگهبانان شاهی ، سپاه ده هزار نفری جاویدان بود که به ده گردان تقسیم می شد و گردان اول مسلح به نیزه هایی بودند که آراسته به انار زرین بود . چنانکه از نام این سپاه پیداست هرگز از شمار آن کاسته نمی شد ، زیرا به محض آنکه یکی از افراد سپاه به طریقی می مرد ، جای او را با سربازی دیگر پر می کردند . اما بیشتر به نظر می رسد که واژه جاویدان یک مورد ساده اشتقاق کلمه باشد و از نام آماردی – قومی در ایران – با معنایی که این کلمه در زبان فارسی دارد مشتق شده باشد .
این پاسداران در پادگان های مهمترین قلاع نظامی مستقر بودند و تنها بخش دایمی ارتش به شمار می رفتند . مابقی سپاه را سربازانی تشکیل می دادند که در زمان جنگ گردآوری می شدند . اگر جنگی که در می گرفت محلی بود ، بر شهربان بود تا به کمک نیروهایی که سهمیه ناحیه تحت فرمانروایی وی بود آن را به پایان برد ، اما اگر جنگ عمومی بود و پادشاه ناگزیر می بایست فرماندهی سپاه را خود عهده دار گردد ، پاسدارانش را که وی را در سفر جنگی همراهی می کردند ، سربازان ذخیره تمامی ولایات احاطه می نمودند . این نیروهای ذخیره که از هر سو می رسیدند ، آمیخته ای از مردمی با خاستگاه ها و زبان گوناگون بودند . توده های درهمی بودند که میان اجزای مختلف آن هیچ گونه پیوستگی وجود نداشت . این توده های آمیخته و نامتشکل چون خود را با سپاهیانی سازمان یافته و سردارانی که فنون جنگ می دانستند مواجه می دیدند با وجود برتری نفرات ، نمی توانستند در برابر دشمن در ایستند . این ضعف در طی جنگ های ایران و یونان و به ویژه در نبرد با فالانژ مقدونی کاملاً آشکار بود .^[۹]
برای این امپراتوری پهناور یک دیوان داوری ضروری بود . در امپراتوری هخامنشیان ، پادشاه ، به خصوص در مسائل کیفری بالاترین قاضی بود . در موارد تقصیرات مربوط به امنیت کشور و یا خود پادشاه حکم نهایی را شاه صادر می کرد و در موارد گناهان عادی وی قدرت اجرایی را به داورانی می سپرد که خود بدین مقام گمارده بود . این شیوه تا اوایل پادشاهی کبوجیه همچنان برقرار بود . کبوجیه سی سام نس ^[۱۰] نام از داوران شاهی را که در داوری رشوه گرفته بود به مرگ محکوم و اعدام کرد . پادشاه فرمان داد تا قاضی را پس از مرگ پوست باز کردند و پوست وی را بر مسند قضا گستردند . آنگاه شغل سی سام نس را به پسر وی داد و حکم کرد تا بر مسندی که چنین سخت دلانه آراسته بودنش بنشیند و به کار قضاوت پردازد . اردشیر اول حتی این رفتار سعبانه را تشدید کرد ، زیرا فرمان داد تا قاضیانی را که داوری ناحق می کنند زنده پوست باز کنند و پوست آنان را بر مسند قضا بگسترند . با وجود این ، قانون به کسی حتی پادشاه اجازه نمی داد که کسی را برای یک گناه به مرگ محکوم کنند و نیز هیچ یک از ایرانیان نمی توانستند بردگانشان را به خاطر یک گناه مجازات سخت تحمیل کنند . اما اگر پس از بررسی های دقیق بر وی روشن می شد که تقصیرات بنده بسیار بیشتر و خطیرتر از خدمات وی است آنگاه ممکن بود عنان خشمش را رها سازد .^[۱۱]
خیانت بزرگ را به گردن زدن و بریدن بازو کیفر می دادند . کتیبه بزرگ بیستون از کیفرهایی می گوید که گردنکشان ولایات کشیده بودند . انها را به محکمه پادشاهی آوردند . گوش و بینی آنها را بریدند و در میان مردم گرداندند ، آنگاه به مرکز ولایتی که در آنجا بر پادشاه بیرون آمدند فرستادندشان و در همانجا اعدامشان کردند . هنگامی که کوروش کوچک در نبرد کوناکسا کشته شد ، سر و دست راست وی را برداشتند ، غالباً اگر کسی سر به شورش بر می داشت ، چنین کیفر در انتظار تمامی افراد خانواده وی بود . غالباً اجرای حکم اعدام محکومان مهم را به افراد ویژه می سپردند . کوروش کوچک ، اورونتس را که به وی خیانت ورزیده بود به دست آرتاپات که عصادار شاهی بود سپرد و پس از آن هرگز از وی خبری نشد .
کورش به حمایت نجبا و اشراف به سلطنت رسید ولی اختلاف شاهان کوچک( که اشراف ماد و ایران ظاهراً از همین افراد بودند ) از قدرت و نفوذ پادشاه که اسباب تهدید حقوق و اختیاراتشان بود ، خشنود و راضی نبودند . حال موقعی که داریوش اول به تخت سلطنت نشست قوم ماد دور رهبر خود ، که نام خشتریته از نسل کیاکسار را اختیار کرده بود ، جمع شدند .
کورش که سلطنت ماد را به دست آورد و بعضی از ایالات را به وسیله نیروی نظامی مطیع و منقاد خود ساخت، همان سیاست کشور گشایی را که کیاکسار آغاز کرده بود ادامه داد . ولی اقدامات کیاکسار فقط برای حفظ منابع مادها بود ، در حالی که کورش در راه سیاست خود نه تنها به ایرانی ها و مادها اتکا داشت ، بلکه به گروه معینی از منتفذین کشورهای مترقی مشرق زمین از جمله بابل و فینیقیه نیز متکی بود .^[۱۲]
جنگ اول با لیدی همان ادامه سیاست و تدبیر کیاکسار بود .
لیدی بین غرب و شرق واسطه داد و ستد گردید و راهی برای تجارت گشوده شد که خطرش از راه دریا به مراتب کمتر بود . با حکومات یونانی نه تنها در آسیای صغیر بلکه در اروپا هم رابطه برقرار کرد . پادشاهان لیدی از هواخواهان یونان قدیم بودند و در امور یونان ادعای داوری داشتند . لیدی در نتیجه داد و ستد با مغرب و مشرق بی اندازه ثروتمند گردید و ثروت و مکنت کرزوس ، آخرین پادشاه لیدی ، ضرب المثل شد . از نکات قابل توجه آن که در لیدی پیش از سایر کشورها به ضرب مسکوکات پرداختند .
به زودی پس از سرکوبی قیام پاکتی ، کیلیکیه که استقلال خود را حفظ کرده بود ، در تحت اطاعت و انقیاد ایرانیان درآمدند . ولی کورش با مسائل و مشکلات زیادی رو به رو بود . او به تهیه و تدارک مقدمات فتح بابل مشغول شد .
در این سالها کورش با جدیت تمام ، مشغول تهیه مقدمات لشکرکشی به بابل بوده است .
در بابل طبقات متنفذ بازرگانان و روحانیون از پادشاه نبونید ناراضی بودند و ارتش دولت مزبور هم در آن زمان ضعیف بود . گرچه استحکامات و تاسیسات دفاعی که به وسیله نبوکد نصر دوم در اطراف بابل بنا شده بود به نوعی بود که هرگاه ارتش بابل از خود مقاومت شدیدی به خرج می داد شاید می توانست حمله و هجوم ایرانیان را تحمل نماید . مقاومت آنان در نبرد بی اندازه ضعیف و ناچیز بود .^[۱۳]
در تابستان تموز ( ژوئن – ژوئیه سال ۵۳۸ قبل از میلاد ) سپاهیان کورش به فرماندهی گوبری در نقطه وپیس ، واقع در آن طرف دجله ، نیروی بابل را شکت دادند . در ۱۴ تموز ( ۱۲ ژوئیه ) شهر سیپار و چهار روز بعد یعنی در ۱۶ تموز ( ۱۴ ژوئیه ) شهر بابل بدون نبرد تسلیم ارتش کورش شد و سوریه و فینیقیه و بین النهرین هم بدون تحمل هیچ گونه رنج و زحمتی به تصرف ایرانیان درآمد و شاید بعضی از این کشورها قبل از بابل سقوط کردند . پیروزی کورش در بابل به وسیله هیئت حاکمه آن کشور تحکیم شد . دوایر بازرگانی و برده فروشی بابل ، که مراکز مهم تجاری آن زمان به شمار می رفت ، به تاسیس حکومتی احتیاج داشتند که در آن زمان کشورهای مهم و اساسی مشرق زمین را متحد سازد و صلح و آرامش را در داخل کشور تامین نماید و راه های تجارت را باز کند و بازارهایی به دست آورد که بابلی ها در آن بازارها قدرت و تفوق داشته باشند . تفکیک محیط نفوذ در شمال بین النهرین بین ماد ( و بعداً ایران ) و بابل و عدم شایستگی پادشاه بابل برای تامین قدرت و سلطه لازم در سوریه و فلسطین و بین النهرین شمالی و نبرد طولانی در عربستان مرکزی ، تمام این عوامل و شواهد مباین و مخالف منابع بابل بود ؛ بنابراین فرمان روایی کورش ، که نوید گشایش راه های بازرگانی به مشرق و آسیای صغیر می داد ، ظاهراً در نظر مردم آن سرزمین بسیار مطبوع و مطلوب می نمود .
کورش پیش از همه چیز ، عده ای از معابد را تجدید بنا کرد . مجسمه خدایانی را که قسمتی از آنها به وسیله آخرین پادشاه بابل ، نبونید، و قسمتی هم قبل از او از شهرهای بابل برده شده بود ، دوباره به بابل بازگردانید . دستور داد تا معبد « اورشلیم » را ، که به وسیله نبوکد نصر ویران شده بود ، تجدید بنا کنند و به یهودیان اجازه داد تا به میهن خویش بازگردند . با این عمل خود می خواست پایگاه مطمئنی جهت حمله ای که علیه کشور مصر در سر پرورانده بود به وجود آورد . اورشلیم به یک شهر معبدی مستقلی ، که نظیر آن قبلاً هم در بابل وجود داشت ( بابل ، سیار ، نی پور ، اوروک ) ، تبدیل گردید . کمبوجیه ، پسر کورش ، برای مدت معینی در امور فرمان روایی کمک پدر بود . کورش القاب و عناوین پادشاهان بابل را پذیرفت و با این رفتار خود به طور ضمنی وعده داد که سیاست به نفع بابل را ادامه دهد ، و علاوه بر آن لقب « پادشاه کشورها » و « شاهنشاه » را برای خود برگزید .^[۱۴]
از کشورهایی که جزو دولت کورش بودند از لحاظ سیاسی و اقتصادی از همه مترقی تر بابل و سوریه و فینیقیه و لیدی بود و این کشورها عوایدی را که به ایران می دادند بیش از سودی بود که مجموعاً از سایر کشورها نصیب ایران می شد . کشورهای مزبور از لحاظ منافع بازرگانی با یک دیگر مرتبط و متحد بودند .
ایرانی ها و تا حدی مادها ، که به موازات ایرانیان تا اندازه ای وضع خودشان را در حکومت تثبیت کرده بودند ، در فتح کشورها کوشش بسیار از خود نشان می دادند ؛ زیرا در نتیجه این فتوحات کشورهای تازه ای نصیبشان می شد و بهتر می توانستند مسائل داخلی خودشان را حل و فصل کنند . ایرانیانی که در قشون یا دستگاه های دولت خدمت می کردند از پرداخت مالیات معاف بودند و ما دلایلی در دست داریم که اصولاً ملت ایران پیوسته حامی و پشتیبان پادشاهان خود بوده اند . در نتیجه توسعه و تقویت حکومت و ارتش ، اعم از متصرفات و داخل ایران ، وضع مردم بهتر می شد و یقیناً اگر ملل مشرق زمین علاقه و تمایلی نسبت به ایرانیان نداشتند ، ایرانیان نمی توانستند در کشورهای مورد استیلا قدرت و نفوذ خودشان را حفظ کنند . ولی اختلاف سطح تمدن و منافع کشورهایی که جزو حکومت ایران درآمده بودند به تدریج پایه حکومت ایران را سست کرد ؛ به طوری که تاریخ بعداً این موضوع را به خوبی نشان می دهد .^[۱۵]
اصولاً سیاست داخلی کورش همان سیاست پادشاهان ماد بود که آنها هم به نوبه خود سیاست پادشاهان آشور را پیروی می کردند ولی البته فاقد نظم و سیستم آشوری ها بود . امور کشور به وسیله حکام – ساتراپ ها اداره می شد که در بعضی شهرهای یونانی و سایر شهرهای آسیای صغیر و شهرهای فینیقی و بعضی از شهرهای بابل تحت ریاست و حکومت آنها بود . در بعضی از قسمت ها حکومت های وابسته ( کیلیکیه ) و قبایل نیمه مستقل ( در کرانه های دریاهای سیاه و خزر بعضی از قبایل کوهستانی ایران و غیره ) باقی ماندند . بابل و شاید عیلام و لیدی در « کشور شاهنشاهی » از کشورهای مجزا و جداگانه ای بودند که به وسیله حکام اداره می شدند . مالیاتی که از ساتراپی ها و پادشاهان کشورهای تابع اخذ می شد جنبه دائمی نداشت و اصولاً به دل خواه خود این حکومت ها بود .
اگرچه تصرف بابل ، کورش را به دریای مدیترانه کشانید و موضوع فتح کشور مصر را ، که یکی از رقبای دول آسیایی بود ، سرلوحه اقدامات بعدی وی قرار داد در عین حال برای حفظ قدرت و حکومت خود در ایران می بایستی باکتریا(بلخ) را در تحت نفوذ خویش نگه دارد . ^[۱۶]
کورش در کشورگشائی ها و نبردها، تصمیم گرفت بر دشمن پیشی جوید ، و او را خارج از دروازه ایران ملاقات نماید و بدین طریق جنگ را به خاک دشمن بکشاند . برای این منظور سربازان پارسی و مادی را بسیج کرد و به پیشوار دشمن که اینک از رود تالیس گذشته و کاپادوکیه را به باد یغما گرفته بود شتافت . دو سپاه در ناحیه پتریوم ، که از سخت ترین نواحی کاپادوکیه بود به هم رسیدند و به جنگ ایستادند اما از این نبرد ، با تلفات سنگینی که دو طرف دادند نتیجه ای حاصل نیامند و کرزوس که دشمن را زورمند دید به سوی سارد عقب نشست .
پادشاه لیدی ، تصور می کرد کورش به مناسبت زمستان سخت و ناخوشایند بودن وضع داخلی کشورش ، و نیز به خاطر آنکه دشمن بزرگی چون بابل را در پشت دارد فعلاً به سارد حمله نخواهند کرد . اما کورش این بار نیز برتری و نبوغ نظامی خویش را نشان داد ، چه فوراً با بابل داخل مذاکره شد و به نبونید پیشنهاد مصالحه کرد ، و نبونید که پادشاهی تن پرور و از جنگ بیزار بود ، پیشنهاد او را پذیرفت و بدین طریق کورش از جانب بابل خیالش راحت شد . آنگاه ، بی درنگ با همه سختی زمستان ، به لیدی درآمد و به سوی سارد ، شهری که در طلا و تجمل غرق بود پیش راند و کرزوس که بی خبر از همه جا به عیش و عشرت نشسته بود ، ناگاه دشمن را در نزدیکی پایتخت خود یافت ، چاره ای جز جنگ نبود . کرزوس با سپاه گران و سواره نظام بی نظیر خود آماده نبرد گردید . در میان سپاهیان او ، عده ای پیاده نظام دلیر مصری که از حیث اسلحه و ارزش جنگی بر دیگران برتری داشتند و نیز عده زیادی سرباطان اجیر وجود داشت . عده لشگریان او بر روی هم سیصد هزار نفر بود ، در مقابل کورش فقط صد و دو هزار سپاهی از خودی و بیگانه، سوار و پیاده داشت پس مسئله ای که کورش می بایست حل کند غلبه یافتن بر دشمنی بود که سه برابر او نیرو داشت . برای جبران کمی عده خویش کورش به تدابیر زیر متوسل شد :
ارزش جنگی ، نیروی روحی افسران و افراد خود را بالا برد .
صورت بندی ها و حرکات واحدها را ساده و روان کرد .
در اسلحه نفرات پیاده تغییراتی داد و بیشتر آنان را برای رزم تن به تن مسلح کرد .
عده سواره نظام پارسی را افزایش داد .
به امر او سیصد ارابه داسدار جدید ساختند که چرخ های آنها محکم تر و محورشان درازتر از ارابه های قدیمی بود ، و از خطر واژگون شدن بیشتر مصون بودند ، داس هائی که در این ارابه ها به کار گذاشته شده بود ، چنان بود که در موقع حرکت به هر چه برخورد می کرد آن را می درانید .
یکصد گردونه چوبی با برج متحرک تهیه کرد که هر یک به وسیله هشت جفت گاومیش کشیده می شد و در هر برجی بیست کماندار قرار داد .
به علاوه کورش با فرستادن مامورین مخصوص برای جاسوسی ، از نیات و طرح عملیات جنگی دشمن آگاه شد و فهمید که خصم در آرایش جنگی خویش ، جبهه ای به طول چهل استاد اشغال کرده و عده های خود را ، اعم از پیاده و سواره به عمق سی صف قرار داده است ، سوای مصری ها که در قلب آرایش او واقعند و تیپ های خویش را در عمق یکصد صف قرار داده اند . سواره نظام های ممتاز لیدی هم در جناح راست قرار گرفته است .^[۱۷]
ماموریت شترسواران حرکت در پیشاپیش عده حمله بود ، بدین ترتیب اسب های سواره نظام دشمن رم می کردند و باعث اختلال صفوف خود می شدند .
با این نقشه دقیق جنگی و تقویت روحیه افسران و سربازان خویش و آشنا ساختن فرماندهان دسته ها به عملیات و وظایف خود ، کورش در حالیکه پست فرماندهی خویش را در انتهای جناح راست که می بایست حمله از آنجا آغاز شود ، قرار داده بود ، به سوی میدان جنگ فرمان حرکت داد . لشکر دشمن نیز از دور نمودار گردید . دشمن مطابق اطلاعاتی هم که به کورش رسیده بود پیش می آمد : جناحین مانند نیم دایره ای ، از دو طرف به ارتش کورش نزدیک شدند و چون کورش جناحین خود را عقب کشیده بود آنان مجبور به بسط و گسترش بی اندازه ای شده و از قلب آرایش به دور افتادند . گرچه کرزوس بدین امر پی برد و فرمان توقف به جناحین خود داد اما دیگر دیر شده بود .
سربازان دلیر پارسی که هماهنگ با هم سرود رزم می خواندند ، به دو جناح دشمن حمله ور شدند و آنها را از هم شکافتند ؛ و ابرادات فرمانده سلحشور ارابه های داسدار به قلب دشمن زد و گرچه خودکشته شدند اما صفوف مقدم پیاده نظام مصری را عقب راند . بیشتر ارابه ها بر اثر برخورد با اجساد کشتگان واژگون شدند و پیاده نظام صفوف عقب مصری ها با نیزه های بلند خود در مقابل پارسیان به مقاومت پرداختند . رزم صورت خونین و وحشت آوری به خود گرفت اما در همین گیر و دار کوروش با سواره نظام خود از پشت سر به مصریان حمله برد . کریزاسب و گشتاسب نیز که دشمن را در جلو راه خود مغلوب ساخته بودند ، در این اثنا به کمک کورش رسیدند و مصریان را که هنوز هم دست از مقاومت برنداشته ، محاصره و سپس امر به تسلیم شدن کردند . در گیرودار معرکه نبرد کرزوس که سپاه خود را پراکنده و پریشان و دشمن را پیروز یافت ، به حصار محکم شهر سارد پناه برد و در آنجا به مقاومت با سپاه دشمن پرداخت ، کورش شهر را محاصره کرد و پس از چندی به گشودن حصار محکم آن موفق شد . ^[۱۸]
کورش در برخورد با تمدن بابل از حالت ابتدایی قبیله ای آریایی خارج شد . تصاحب یک امپراطوری تحمیل قانون اقتدار خویش بر ملل بی شمار تسلط بر بابل و استقرار پسر و ولیعهد خود به پادشاهی یک ملت چند هزار ساله اما در عین پذیرش این حق برای هر کس که هویت ملی و کیش خویش را حفظ کند تشکیل یک امپراطوری چند ملیتی ، اعطای ساختار یک قلمرو واحد با یک سرنوشت مشترک به مجموع کشورها و انسان های تحت سلطه ایران القای خواست و میل به اطاعت از شاه بزرگ به همگان ، اجبار به پرداخت خراج ، تشکیل سپاه از مناطق امپراطوری ، سپردن قدرت محلی به افراد مطمئن ، دفاع از مرزها و مشروعیت بخشیدن به خود از جمله اقدامات او بود.

۲.۳ طراحی توپولوژی پیشنهادی مبتنی بر مبدل باک _– بوست مثبت
برای بررسی توپولوژی پیشنهادی، ابتدا فرضیاتی به شرح ذیل در نظر می گیریم و سپس به تحلیل مداری آن در دو بخش مجزا که شامل ساختار توپولوژی و روش های محاسبه انرژی ذخیره شده در منابع توان پالسی پلاسما است، می پردازیم :

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

الف) استفاده از یک مبدل باک _– بوست مثبت در ورودی مدار منبع توان پالسی پلاسما.
ب) در آرایش مداری منبع توان پالسی پلاسما، از اتصال متوالی مجموعه ای از کلید _– دیود_– خازن استفاده می شود.
ج) انتخاب روش کنترلی منبع ولتاژ برای تحلیل بار و محاسبه انرژی ذخیره شده در منبع توان پالسی پلاسما.
۱.۲.۳ آرایش مداری توپولوژی پیشنهادی
توپولوژی مطرح شده در این تحقیق، بر پایه مبدل باک_– بوست مثبت ارائه شده است. شکل (۳-۱) شمای کلی توپولوژی پیشنهادی را نشان داده است.
_{D1 L}
مبدل
AC – DC
S_{L C1} S₁ D s_{s cin} V_ac
C2 ^D2
R_2L R_1L C_L S₂
^D3
_Cn ^Dn S_n
شکل(۳_–۱) شمای کلی توپولوژی پیشنهادی مبتنی بر مبدل باک _– بوست مثبت در منبع توان پالسی
مبدل یکسو ساز ac_–dc، ولتاژ ac شبکه را به ولتاژdc جهت تغذیه مدار تبدیل می کند. منبع ولتاژ با سلف L شارژ می شود وکلیدهای S_s، S₁،S₂ تا S_n با یک منبع جریان معادل می شوند. میزان جریان با توجه به میزان انرژی ذخیره شده سلف در حالت شارژ بدست می آید که با کنترل آن یک ضریب کار مطلوب برای کلید S_S داریم. یک دیود هرزگرد D بین سلف و کلید وصل می شود که توسط جریان به طور کامل در حالت هدایت قرار می گیرد و توسط حلقه جریان، مقدار جریان ثابت می ماند که منجر به خاموش شدن کلید S_S می شود. کلیدهای S₁, S₂…, S_n به یک سری خازن و دیود متصل هستند که مجموعه ای از کلید _– دیود _– خازن را تشکیل می دهند. با اضافه شدن منبع ولتاژ به مجموعه کلید _– دیود _– خازن می توان تولید ولتاژ بالای دلخواه را در خروجی انتظار داشت. جریان القایی تا وقتی که مجموعه کلید ها وصل هستند در مدار جریان دارد. به محض این که کلیدها قطع شدند جریان القایی در خازن ها توسط دیودها جاری می شود.
s_L s_{s
D1 L}
مبدل
AC – DC
R_2L R_{1L CL C1} S₁ D _cin V_ac
شکل (۳_–۲) منبع توان پالسی پلاسما مبتنی بر توپولوژی پیشنهادی با یک مجموعه کلید_– دیود_– خازن
_{D1 L}
مبدل
AC – DC
S_{L C1} S₁ D s_{s cin} V_ac
C2 ^D2
R_2L R_1L C_L S₂
شکل (۳_–۳) منبع توان پالسی پلاسما مبتنی بر توپولوژی پیشنهادی با دو مجموعه کلید_– دیود_– خازن
انرژی دریافتی از منبع جریان در خازن ها به شکل یک ولتاژ ذخیره می شود. در اغلب موارد، بار مورد استفاده درمنابع توان پالسی پلاسما (که خاصیت اهمی و خازنی دارد) را می توان با یک خازن( C_Load) ، یک کلید ( S_Load) و دو مقاومت (R_1Load & R_{2Load )} مدل کرد. خازن معادل، نشان دهنده خاصیت خازنی بارها و کلید ( S_Load)، جهت نمایش کلید زنی صورت گرفته بین مقاومت های کوچک و بزرگ (R_1Load & R_2Load) است که برای شبیه سازی پدیده شکست در منابع توان پالسی پلاسما نیز مفید و ضروری است. شکل های (۳_–۲) و (۳_–۳) به ترتیب یک منبع توان پالسی پلاسما مبتنی بر توپولوژی پیشنهادی را با یک و دو مجموعه کلید_– دیود _– خازن به صورت یک و دو طبقه نشان داده است. بنابراین توپولوژی را می توان تا چند طبقه توسعه و ارتقا داد.
۲.۲.۳ حالت های کلید زنی توپولوژی پیشنهادی
اصول کلی حالت های کلید زنی توپولوژی پیشنهادی، با توجه به آرایش ساده و تعداد مجموعه کلید _– دیود_– خازن در حالت یک طبقه، مشابه حالت دو طبقه است. لذا با در نظر گرفتن حالت های کلیدزنی توپولوژی پیشنهادی در حالت دو طبقه، می توان آن را در دو گروه عمده(شرح حالت های کلیدزنی و تحلیل مداری آن) بررسی کرد. شکل (۳_–۴) مدل کردن اجزای توپولوژی پیشنهادی را در حالت دو طبقه به صورت یک منبع جریان و یک منبع ولتاژ جهت تحلیل مداری توپولوژی نشان می دهد.
مبدل
AC – DC
_{D1 L}
S_{L C1} S₁ D s_{s cin} V_ac
C2 ^D2
R_2L R_1L C_L S₂
مدل سازی بار پلاسما مدل سازی منبع ولتاژ مدل سازی منبع جریان
شکل(۳_–۴) مدل سازی توپولوژی پیشنهادی جهت تحلیل حالات کلیدزنی در منبع توان پالسی پلاسما
الف) اولین حالت: شارژ شدن سلف (S_S: ON,S₁: ON, S₂: ON )
شکل (۳_–۵)، اولین حالت کلیدزنی توپولوژی پیشنهادی را نشان می دهد. که در این حالت کلیدزنی، همه کلیدهای منبع جریان مدل شده در حالت وصل می باشند، تا وقتی که کلیدهای S_S, S₁ , S₂ وصل هستند جریان سلف افزایش می یابد. بنابراین ولتاژ ورودی (V_in) در دو سر سلف می افتد و زمان شارژ سلف از روابط (۳_–۱) و (۳_–۲) محاسبه می شود :

(۳_–۱)
(۳_–۲)
اگر فرض شود که سلف دارای جریان شارژ اولیه نباشد بنابراین رابطه (۳_–۳) صدق می کند.

(۳_–۳)
_{D1 L}

درقتل و سرقت موضوع وجود فیزیکی دارد.
استفاده از سیستم تلفن به طور غیر قانونی. این جریان وجود خارجی ندارد ولی چون در عرف این جریان دارای ارزش مالی است، میتواند موضوع سرقت قرار گیرد.
م ۶۶۰قانون مجازات: هرکس بدون پرداخت حق انشعاب واخذ انشعاب آب و برق وگاز وتلفن مبادرت به استفادهی غیر مجاز از آب و برق وگاز وتلفن نماید……..^[۷۳]
با توجه به ماده ۶۸۷ قانون مجازات ۹۲، موضوع جرم به صورت تمثیلی ذکر شده و حصری نمیباشد و عموم وسایل مورد استفاده عمومی در زمره مصادیق موضوع جرم به حساب میآید. صرف ارتکاب جرم توسط فرد از یک شرکت دولتی یا غیردولتی یا نهادها و سازمانهای دولتی یا بخش خصوصی مشمول مقرّرات این ماده نمیباشد بلکه مال موضوع جرم باید از وسائل و متعلقات مربوط به تأسیسات مورد استفاده عمومی باشد.
ج- نتیجه
در جرائم اصل بر مطلق بودن است و نتیجه شرط نیست. در جرائم”مقید به نتیجه” نتیجه اثری است که بر عمل مرتکب بار میشود. وقتی در جرمی نتیجه شرط است، آن جرم بدون نتیجه قابل تحقق نیست. جرایم مقید به نتیجه جرائمی هستند که نتیجه با عمل قابل تفکیک نیست، یعنی به مجرد اینکه عمل ارتکابی انجام شود، نتیجه جزء ذات آن عمل است. برخی مصادیق رفتار مجرمانه در مورد این موضوع، مقید به نتیجه اند از جمله: تخریب، سرقت و اخلال در وسایل عمومی ولی تجاوز، تصرف، استفاده و دخالت غیر مجاز در ردیف جرایم مطلق خواهند بود.
د- شخصیت مرتکب:
علی الاصول جرم قائم به شخصیت مرتکب نیست چرا که:
متن ماده ۲ قانون مجازات اسلامی صحبتی از شخصیت نکرده است. “هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازات تعیین شده است، جرم محسوب میشود.”

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

درمواد قانونی: اصطلاح “هرکس” را به کار برده است.
درمواد قانونی حتی اگر به ” هرکس” هم اشاره نکرده و ساکت باشد، سکوت به معنای آن است که شخصیت مرتکب مورد نظر نیست.
از جمله ماده ۵۲۳: جعل وتزویر….
اصل و قاعده این است که شخصیت مرتکب نقشی در وقوع جرم ندارد. پس هرگونه تخصیصی بر این اصل نیاز به نص دارد. در مواردی که قانون به شخصیت مرتکب در ماده ای اشاره کند، شخصیت مرتکب یا سبب تشدید مجازات یا جزء تشکیل دهنده جرم است. به طور مثال مواد ۶۵۹ و ۶۶۰ قانون مجازات اسلامی برای افراد عادی، کیفر حداقل تا حداکثری تعیین نموده، در حالیکه برای ماموران و کارکنان سازمانهای مربوطه حداکثر مجازات مقرر کرده است.
بند ۳: عنصر معنوی
جای این بحث است که بدانیم آیا هر عمل که بدین شکل تحقق یابد، مستوجب مجازات است یا آن که باید در جست و جوی قصد و نیت مرتکب برآمد؟
بدیهی است که قانون گذار صرفاً به تحقق خارجی بزه توجه ندارند، بلکه در هر شرایطی یکی از اصولی ترین ارکان وجود بزه را، وجود عنصر « قصد و نیت » یا « عنصر معنوی » می داند. به طور کلی برای آنکه عنصر روانی تحقق پیدا کند، وجود دو عامل ضرورت دارد: یکی اراده ارتکاب و دیگری قصد مجرمانه (یا خطای جزائی).
الف- اراده
اراده در لغت عبارت است از خواستن، طلب کردن، قصد و آهنگ و عزم.^[۷۴] اراده ارتکاب جرم عبارت است از خواستن انجام عمل مجرمانه.^[۷۵] بنابراین اگر شخصی بداند که مالی متعلق به غیر است، ولی آن را بردارد، مرتکب جرم شده است.
باید توجه داشت که در کلیه جرایم اعم از عمدی و غیر عمدی، اراده ارتکاب جرم وجود دارد و قانون‌گذار فقط انجام عمل ارادی را مجازات می‌کند. پس اگر شخصی، دیگری را به شدت به طرف جلو براند و در نتیجه این عمل تاسیسات مورد استفاده عمومی تخریب شود، این عمل که علی الاصول جرم است، بدون اراده صورت گرفته، در نتیجه جرم شناخته نمیشود و مسئولیتی برای شخص دوم به وجود نمیآورد. ارتکاب عمل نیز، به خودی خود دلیل وجود عنصر معنوی یا روانی نیست و باید تقصیر مرتکب در انجام عمل احراز شود. آنچه تقصیر در معنای عام نامیده می‌شود یا بر پایه عمد است یا مبتنی بر خطاست.
ب- عمد
عمد در لغت به معنای به قصد، کاری را انجام دادن آمده است.^[۷۶] برای تحقق عنصر روانی در جرایم عمدی باید قصد مجرمانه وجود داشته باشد. فرض کنید شخصی برای تعمیر لولههای آب خود عملیاتی را انجام دهد ولی ناخواسته در عملکرد کنتور آب اختلال ایجاد نماید، در این شرایط عمل شخص به علت فقدان عنصر روانی جرم نیست و مجازات نمیشود.^[۷۷]قصد مجرمانه در قانون تعریف نشده است، بلکه قانون‌گذار غالبا با بهره گرفتن از عناوین گوناگونی در عبارات قانونی آن را مشخص و بیان کرده است. ^[۷۸] برخی از این عناوین عبارتند از: به قصد کشتن، به قصد سرقت، به قصد سوء خیانت، به قصد استفاده نا مشروع، به قصد کمک به دشمن، به قصد برهم زدن امنیت، به قصد اضرار به غیر، به قصد متهم کردن غیر و به قصد اخفاء، با نیت فساد عالما و عامدا، با علم و اطلاع و… .
در تعریف باید گفت عمد عبارت است از هدایت اراده انسان به سوی منظوری که قانون گذار انجام یا عدم انجام آن را منع یا امر نموده است.^[۷۹] با توجه به تعریف ارائه شده، در عمد یا قصد مجرمانه سه عامل وجود دارد:
داشتن اراده که همان‌طور که بیان شد، عنصر مشترک جرایم عمد و غیر عمد است.
خواستن عمل (قصد فعل).
خواستن نتیجه مجرمانه حاصل از عمل (قصد نتیجه).^[۸۰]
بنابراین در جرایم عمدی فعل و نتیجه آن هردو مورد اراده و خواست عامل است. به عبارت دیگر هرگاه مجرم نتیجهی عملی را که به او نسبت داده شده، قبلا در نظر گرفته و با توجه به نتیجه مجرمانه، عمل را انجام داده باشد، در واقع مرتکب جرم عمدی شده است.
عده ای عاملی چهارمی را نیز در تحقق قصد مجرمانه شرط دانسته اند که آن عامل آگاهی می‌باشد. منظور ازآگاهی، معرفت فاعل هم به کیفیت فعل مجرمانه و هم به نامشروع بودن آن است. به عبارت دیگر فرض را باید بر این گذاشت که فاعل توان درک درست عمل مجرمانه را داشته و خواسته است دقیقا عملی مرتکب شود که قانون‌گذار به حرمت آن حکم داده است. در یک کلام فاعل، نه به موضوع جهل داشته است و نه به حکم قانونی آن.^[۸۱] البته باید توجه داشت که آگاهی همگان از احکام و قوانین در اغلب نظامهای کیفری اماره‌ای مطلق و غیرقابل رد بود، یعنی فرض بر این است که عموم شهروندان از قوانین اطلاع دارند و کسی نمی‌تواند ادعای خلاف آن را کند، مگر به صورت استثناء. در حالی که قانون مجازات جدید، با توسعه قلمرو پذیرش قاعده درء و یا با به رسمیت شناختن ضرورت فقدان شبهه در تحمیل مسئولیت کیفری به فرد، این فرض قانونی به شدت تخصیص خورده است و به صورت یک اماره و فرض قانونی به حساب می آید.
ماده ۱۱۹ این قانون بیان می‌کند که هرگاه وقوع جرم یا برخی از شرایط آن یا هریک از شرایط مسئولیت کیفری، مورد شبهه یا تردید قرار گیرد و دلیلی بر نفی آن یافت نشود، حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نخواهد شد. هم چنین ماده ۱۲۰ این قانون نیز می‌گوید که در جرایم موجب حد به استثنای محاربه افساد فی‌الارض، سرقت و قذف، به صرف وجود شبهه یا تردید و بدون نیاز به تحصیل دلیل، حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نخواهد شد.
مثال دیگر تبصره یک ماده ۲۹۰ قانون جدید است که به موجب آن اگر قاتل مدعی عدم آگاهی نسبت به نوعاً کشنده بودن کار خود باشد باید این ادعا را اثبات کند. در حالیکه این قید با اطلاق و عموم ماده ۱۲۰ منافات دارد. باید خاطر نشان کرد که این موارد چهره ی رحمانی و عدالت گستر قانون ما را پر رنگ تر می نماید. حال میتوان سوءنیتهای مرتکب را تقسیم بندی کرد:
فقدان قصد اضرار به منابع آبی
تجاوز به منابع آبی بدون قصد اخلال و مقابله
تجاوز به منابع آبی به منظور اخلال، مقابله و محاربه با نظام
فقدان قصد اضرار به منابع آبی
در شرایطی که شخص بدون سوء نیت و بر اثر شرایطی که از حیطهی اختیار او خارج باشد به منابع آبی ضرری وارد سازد، شخص مذکور فاقد مسئولیت کیفری تلقی می شود و در این مواقع شخص اخیر صرفاً بر اساس قواعد ناشی از مسئولیت مندرج در قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی، مسئول جبران خساراتی است که براثر فعل او بر منابع آبی وارد آمده است.
در صورت اخیر تعقیب و مجازات با احراز عدم سوء نیت متوقف شده و دستگاه های مجری و متکفل حفاظت از آبها باید براساس موازین حقوقی به پیگیری مدنی امر خسارت بپردازند. از مصادیق بارز چنین حالتی بهره برداری مازاد بر اجازه مندرج در پروانه مصرف معقول است که در منابع آبی زیرزمینی صورت می گیرد، چرا که مرتکب قصد اضرار نداشته و احتمالاً به علت وجود مشکلات عدم تسطیح اراضی به آب بیشتری احتیاج پیدا می کند.
تجاوز به منابع آبی بدون قصد اخلال و مقابله
اخلال در نظم و محاربه از جمله عبارات و مفاهیمی هستند که در قوانین جزایی برای آنها تعریف، آثار و موازینی ذکر شده است.
در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ آمده است:« هرکس که برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد، محارب و مفسد فی الارض می باشد. » ^[۸۲]در تبیین اخلال در نظم در قانون مجازات اسلامی نیز آمده است که «هرکس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شبه جمعیتی بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر اسم و یا عنوان تشکیل دهد یا اداره نماید که هدف آن برهم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود، به حبس از دو تا ده سال محکوم خواهد شد. » ^[۸۳]
حال هر گاه شخصی بدون آنکه قصد ایجاد رعب و وحشت یا ضربه زدن به نظام و امنیت کشور داشته باشد و صرفاً تخریب و تجاوز وی برای بهره گیری از منابع آبی به منظور شخصی باشد و آثار قواعد محاربه و اخلال را نداشته باشد، به مجازات آن محکوم نخواهد شد. لذا خصوصیات این تجاوز به این شرح است:
چون جرائم مذکور در عداد جرائم تخریب و تجاوز بدون قصد براندازی است، نتیجتاً مجازات این گونه جرائم بسته به اهمیت آن منبع آبی، در هر صورت کمتر از جرائم محاربه خواهد بود که با عنایت به قانون اصلاح قانون تشکیل محاکم عمومی و انقلاب سال ۱۳۸۱ این گونه جرائم در عداد صلاحیتهای دادگاههای عمومی خواهند بود.^[۸۴]با توجه به مقررات قانون توزیع عادلانه آب و حدود صلاحیت دادگاههای عمومی حقوقی و کیفری، در امور جزایی دادگاه جزایی و در امور مدنی حسب مورد دادگاههای حقوقی صالح خواهند بود.^[۸۵]
معذالک تا سال ۱۳۷۵ این جرائم با گذشت شاکی و اعاده وضع سابق موقوف می گردید، لکن در قوانین جزایی اخیر التصویب، جرائم فوق با توجه به ماده ۷۲۷ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، غیر قابل گذشت اعلام شده که نشانگر اهمیت و اعتباری است که قانون گذار به این قبیل جرائم داده است.
تجاوز به منابع آبی به منظور اخلال، مقابله و محاربه با نظام
مراد قانون گذار از تصویب قوانین در قالب عبارات و عناوینی که به کار می برند، روشن می گردد. قانون گذار در شناسایی انواع جرائم از یکدیگر گاهی به وجود قصد خاص مرتکب توجه نموده و با عنایت به وضعیت مجرم در هنگام ارتکاب آن و نیز شرایط دیگر، شدت یا تخفیف مجازات را به تصویب می رساند.
در جرائم با قصد اخلال و براندازی، عنصر معنوی جرم که حکایت از مقابله و رو در رویی متهم با موازین حاکم بر اجتماع دارد، قصد ارتکاب جرم آن است که امنیت اجتماعی و آزادی مردم سلب گردد و دولت در ارائه خدمات عمومی ناتوان گشته و نیروی خصم بتواند با بهره گیری از این ناتوانی، ضربه خود را به حکومت وارد آورد. در مقابل چنین نیتی، حکومتها مجازات سخت و غیرقابل انعطافی را در پیش می گیرند و با شدت برخورد، قصد حذف متخلفین را دارند. غالب موارد ارتکاب با چنین انگیزههایی را در آشوبهای قبل از یک انقلاب یا شورش عمومی و نیز برقراری یک حکومت جدید می توان شاهد بود.
بدیهی است اخلال در منابع آبی، آلودگی آب شهرها و قطع شریانهای اصلی که مایه زندگی شهروندان است و طبیعی است وقتی که یک اجتماع از نظر مایحتاج اولیه همانند آب در مضیقه قرار گیرد، ناتوانی حکومت آشکار و باعث سقوط قوه حاکمه خواهد شد. لذا با این دیدگاه، مخالفین همیشه سعی در ضربه رساندن به اموال عمومی و از جمله منابع آبی هستند و دولتها نیز از دیر بارز در مقابل جرائمی که با این قصد به منصه ظهور می رسد، به شدت مقابله کرده اند.
در قانون مجازات اخلال کنندگان در تأسیسات آب، برق و گاز و مخابرات کشور آمده است:^[۸۶] “هر کس به منظور اخلال در نظم و امنیت عمومی در تأسیسات فنی آب، برق، گاز و مخابرات دولتی و وسایل و متعلقات آنها اعم از سد، کانال و انشعاب لوله کشی، مرتکب تخریب، ایجاد حریق یا از کارانداختن یا هر نوع خرابکاری شود، به حبس مجرد از سه تا ده سال محکوم و در صورتی که اقدامات مذکور منتهی به مرگ شخص یا اشخاص شود، مجازات مرتکب اعدام خواهد بود.” همچنین در قانون راجع به مجازات قطع و تخریب وسایل مخابرات و برق کشور آمده است :^[۸۷] « هرکس عمداً و به قصد اخلال یا خرابکاری عملی کند که موجب تعطیلی و از کار افتادن تمام یا قسمتی از وسایل واحدها و تأسیسات مذکور در ماده ۱ شود، بدون اینکه منتهی به انهدام تمام یا قسمتی از آنها گردد، به حبس جنایی درجه ۲ و از ۲ تا ۵ سال محکوم خواهد شد. »
لذا خصوصیات این تجاوز به این شرح است:

نوع مجازات جرائم براندازی و اخلال به مراتب شدیدتر است، زیرا اهمیت جرم اقتضای شدت عمل دولت را در پی دارد. غالب مجازاتها اعدام و حبسهای سنگین است.
اثبات سوء نیت و عمد در ارتکاب جرم به تحقق بزه به منظور براندازی، شورش و مقابله با حکومت و یا برهم زدن نظم و امنیت اجتماعی و سلب آسایش عمومی منوط شده است.
رسیدگی به جرائم مذکور در این فصل صرفاً با دادگاههای اختصاصی و مراجع خاص قضایی است، همچنانکه در نمونههایی از قوانین مشاهده می شود که دادگاه نظامی (در زمان رژیم گذشته) و در حال حاضر دادگاه انقلاب اسلامی را صالح به رسیدگی به این قبیل جرائم می داند. توجه به این مهم نیز در تسریع رسیدگی دادگاههای اختصاصی، شدت عمل، سرعت اجرا، عدم رعایت مقررات دادرسی جزای عمومی و نهایتاً نشان دادن توجه خاص قانون گذار به این قبیل جرائم است.^[۸۸]زیرا دولتها علاوه بر استحکام ریشه های حکومتی خود، به حفظ سرمایه های ملی و عمومی علاقمند هستند.

۱۴۱۱– سبز شدن : ظاهر شدن. (غیاث)
منظور از سفید شدن معنای معروف آنست.
۱۴۱۳– معنی بیت: به یک احتمال می توان گفت که خون مرا معاف کرد و از خون من گذشت .
دوم آنکه اصابت خدنگ تو با من، مرا کشت اما دهانه تیر هنوز تشنه خون و هلاک من است.
تشنگی لب سوفار: اشاره به دهان گشاده آن است که به دهان شخص تشنه تشبیه شده است.
۱۴۱۴– مرسوم بود که مجرمان را برای ترساندن و عبرت دیگران به درخت تاک آویزان می کردند.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱۴۱۵– به دلیل نهایت شوق و سعی و تلاش بسیاری که در راه رسیدن به محبوب دارم اگر به خاطر رفت و آمد زیاد یا طی کردن مسافت طولانی از خستگی ناتوان شوم و بر خاک بیفتم ،از پرواز باز نمی مانم، مانند مرغ پرنده که با وجود این که بر خاک می افتد، ولی از رفتن باز نمی ماند.
۱۴۱۸– «رفیع» تخلّص شاعری است که غنی در جواب غزل او،این غزل را به تغییر قافیه یا وزن سروده است.
۱۴۱۹– شهلا : چشم سیاهی را گویند که مایل به سرخی باشدو فریبندگی داشته باشد. (برهان (. نرگسی که مشبهٌ به چشم انسان واقع می شود، نرگس عبهر است که رنگ قسمت وسط گل آن زرد است .(فرهنگ فارسی معین)
آن که عمری شد که تا بیمارم از سودای او گو نگاهی کن که پیش چشم شهلا میرمت
(حافظ)
۱۴۲۰– صرف هوایی: نام کتابی است در علم صرف که برای مبتدیان مورد استفاده قرار می گیرد .
معنی مصرع دوم: کتاب صرف هوایی در نظر او کاغذ باد یا کاغذ بازیچه است.
۱۴۲۱– اگر دارای زبان بسیار بودی باز هم سکوت و خاموشی را انتخاب کن ، همچون مردمک چشم که گرچه زبان های مژگان زیادی دارد، امّا خاموش و بی صداست.
زبان مردمک: استعاره از مژگان.
۱۴۲۲– معنی بیت: تاب شنیدن فریاد خود را هم ندارم.
انگشت آسیا : منظور چوبی است که در دست می گیرند و با آن آسیا را می گردانند و نیز میخ آهنی که در بین آن است .
۱۴۲۴– بر تواضع و فروتنی سرکش تکیه نکن چون مثل افتادن آتش که همان در گرفتن آتش است، خرابی و فتنه و جهانسوزی در پی دارد و فروتنی آن ادّعایی بیشتر نیست.
۱۴۲۵– آبروی خود را در تلاش کسب روزی می ریزم ولیکن در پای خویش نه در پای دیگران.
آبرو در پای خویش ریختن: عرق جبین ریختن در اثر کار و تلاش و کوشش.
۱۴۲۶– معنی بیت: چقدر باید برای هوای نفسانی زجر کشید، به خاطر همین مانند مرتاضان سنگ بر شکم خود بستم و نفس خود را شکسته حال و محروم از طلب و خواهش شکم نمودم.
سنگ بر شکم بستن: کنایه از خود را در رنج و عذاب افکندن.
مناسبت شکستگی با سنگ مشخّص است.
۱۴۲۸– آب چشم شمع: همان قطراتی است که به هنگام سوختن شمع از آن می ریزد.
۱۴۳۰– کج بحث: یاوه گوی در مباحثه و گفتگو. (ناظم الاطباء). کسی که در مباحثه راه خطا رود و بیهوده گوید. (فرهنگ فارسی معین)
مهر خاموشی حصاری شد ز کج بحثان مرا ماهی لب بسته را اندیشه از قلاب نیســت
صائب) )
۱۴۳۹– منظور از خط در مصرع دوم ،شعاع خورشید است.
۱۴۴۰– حرف (غ) چراغ به خاطر وزن باید بیفتد . احتمال این که ناسخین در آن تصرّف کرده‌ باشند وجود دارد.
۱۴۴۲– معنی بیت: عشق خبر شکار شیران و جوانمردان دیگر را نمی‌دهد زیرا کار عشق چیز دیگریست. کار عشق‌ پر تیز است که واسطه شکار است.
۱۴۴۳– فتح باب: کنایه از باز کردن در و گشاد کارها باشد. | نظر دو کوکب که خانه های ایشان مقابل باشد. (برهان)
بیا که فرقت تو چشم من چنان دربست که فتح باب وصـــــالت مگر گشاید باز
حافظ))
معنی بیت: ساعتی طمع را ترک نکرده و از مادیات و مخلوقات نگذشت و به خالق روی نیاورد گشایش برای او حاصل نمی‌شود و به فتح باب و رستگاری نمی رسد.
۱۴۴۴– معنی بیت: ابروی یار که قبله عاشق محسوب می شود تا از نظرم غایب شد چشم من از نهایت شوق در جست و جوی او حکم قبله نما را پیدا کرد.
۱۴۴۵– خندق: جوی و گوی که بر گرد حصار و قلعه و لشکرگاه کنندتا مانع آمدن دشمن گردد. (ناظم الاطباء(
معنی بیت: پستی در جایگاه خود کمتر از بلندی نیست. همان کاری که بلندی می‌توانند انجام دهد پستی هم می‌تواند انجامش دهد؛ همانطور که دیوار بلند حالت محافظ گونه دارد خندق پست و کوتاه می‌تواند هم مانع و پناه و محافظ باشد.
۱۴۴۶– گذاستن عقیق در دهان باعث رفع تشنگی می‌شود و کار آب را برای تشنه می‌کند به علاوه اینکه برای جگر داغدار مفید است.

آب چون نیست گذارد به دهن تشنه عقیق

دیده بی نم چو شود مایل لخت جگر است
(غنی)

۱۴۴۷– خاک را از میان برداشتن به قصد بیرون آوردن آب از زمین صورت می گیرد.