پترسون^[۵۷] (۱۹۸۰): کارآفرینی یک فرایند است و به تنهایی نمی تواند در شخص متجلی شود، بلکه تجلی آن باید بافرصت ها و تقاضاها نیز همراه باشد.

پیتر دراکر (۱۹۸۵): کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی جدید، کوچک و متعلق به خود را آغاز می نماید.

جفری تیمونز^[۵۸] (۱۹۸۵): کارآفرینی خلق و ایجاد بینشی ارزشمند از
هیچ است.کارآفرینی شامل خلق و توزیع ارزش و منافع بین افراد، گروه ها، سازمان ها و جامعه می باشد.

فرد فرای^[۵۹] (۱۹۹۳): کارآفرین فردی است که در وهله اول مسئول جمع آوری منابع لازم برای یک فعالیت است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تیمونز^[۶۰]، کارآفرینی را توانایی خلق و ساخت چیزی ارزشمند از هیچ می داند.این مفهوم یعنی شروع، انجام، دستیابی و ایجاد یک شرکت یا سازمان. پینکات^[۶۱]، نقش کارآفرینی را خلق نوآوری، و نوآوری، را یک نابودی خلاقانه می داند. نقش او در موضوع کارآفرینی آن است که او با کمک واژه کارآفرین، نقش کارآفرینی یک سازمان را از سازمان های بیرون جدا می کند.
هوارد استیونسون^[۶۲] که یک نظریه پرداز برجسته کارآفرینی دانشکده بازرگانی هاروارد است، عنصر ابتکار و تدبیر (چاره اندیشی) را به تحقیق خود اضافه کرده و مدیریت کارآفرینی را از روش های جاری مدیریت ” اجرایی” مجزا می کند. از نظر او کارآفرینان نه تنها فرصت هایی را می بینند که از خاطر مدیران اجرایی رفته اند، بلکه اجازه نمی دهند منابع اولیه شان، حق انتخابشان را محدود نماید. کارآفرینان منابع دیگری را برای تحقق اهداف کارآفرینی خود بسیج می کنند. به طور کلی استیونسون، کارآفرینی را فرایند خلق ارزش، همراه با منابعی منحصر به فرد جهت بهره برداری از یک فرصت
می داند (پروکوپنکو و پولین،۱۹۹۱).
پارستون^[۶۳]، فرایند کارآفرینی را به عنوان رفتار مدیریتی که دائماً از فرصت ها برای دستیابی به نتایج مافوق ظرفیت های افراد بهره برداری می کند، تعریف می نماید (تامپسون^[۶۴]،۱۹۹۹).
تامپسون بر اساس ترکیب یافته های تحقیقات کلیدی، نه نکته اساسی راجع به کارآفرینی را بیان می کند:

• کارآفرینان افرادی هستند که خود را از دیگران متمایز می سازند.

• کارآفرینی موضع یابی و بهره برداری از فرصت هاست.

• کارآفرینان منابع مورد نیاز برای بهره برداری از فرصت ها را می یابند.

• کارآفرینان ارزش افزوده ایجاد می کنند.

• کارآفرینان شبکه سازان اجتماعی و مالی خوبی هستند.

• کارآفرینان دارای دانش عملی هستند.

• کارآفرینان مدیریت ریسک دارند.

• کارآفرینان در مواجهه با ناملایمات دارای قاطعیت و اراده هستند.

• کارآفرینی، خلاقیت و نوآوری را شامل می شود (تامپسون،۱۹۹۹).

۲-۲-۹- عوامل مؤثر بر کارآفرینی
عوامل مؤثر بر کارآفرینی را می توان به پنج دسته تقسیم کرد:
۱) شرایط اقتصادی و بازاری
از آنجا که کارآفرینی برای پیشرفت و ایجاد تغییرات اقتصادی ضروری است، عواملی که باعث رشد و توسعه اقتصادی می شوند، در ظهور کارآفرینی نیز مؤثرند.این عوامل شامل:
– منابع مالی (دسترسی به وام های مختلف)
– نیروی کار (وجود نیروی ماهر)
– تسهیلات فیزیکی (دفتر کار، سوله)
– زیرساخت های اقتصادی (جاده ها و ارتباطات)
– خدمات تخصصی (حسابداری، مشاوره)
– محیط اقتصادی کلان (تورم، نرخ بهره)
۲) ساختار و پویایی صنعت
ساختار به نوع فعالیت مخاطره آمیزی که آغاز می شود اشاره دارد.ساختار، هویت قانونی و ماهیت خود فعالیت اقتصادی را شامل می شود. ساختار فعالیت اقتصادی مهمی برای کارآفرین است، چون می تواند برای رشد بلند مدت و موفقیت فعالیت اقتصادی بحرانی باشد. ساختار شامل:
– اندازه بازار
– رشد بازار
– ساختار بازار و صنعت
– تمرکز جغرافیایی صنعت
– استراتژی شرکت های بزرگ
۳) چارچوب قانون و مقررات
– سیستم حقوقی (رویه های ایجاد کسب و کار، حقوق مالکیت معنوی و…)
– قوانین و مقررات (کنترل قیمت ها و…)
– سیاست های حمایتی (یارانه، مشوق های مالیاتی و…)
۴) سرمایه های اجتماعی