N 350 ۳۱’ ۳۵”
E 460 ۷’ ۰۹”

N 350 ۳۲’ ۳۴”
E 460 ۵’ ۶۶”

مختصات

شکل(۲-۲) ایستگاه ده ره تفه
شکل(۲-۳) ایستگاه سد خاکی
۲-۶- دوره های نمونه برداری :
بسترگذاری در ایستگاههای مورد نظر در دی ماه ۱۳۹۱ صورت گرفت و در هر ایستگاه ۱۲ بستر سیمانی حاوی کاشی های استخری قرار داده شد (به طور میانگین هر بستر سیمانی دارای ۴۵ کاشی استخری بود ). نمونه برداری از اردیبهشت ۱۳۹۲ به صورت ماهیانه در چهار نوبت متوالی صورت گرفت.
جدول ۲-۲- زمان های نمونه برداری جهت انجام بررسی های مورد نظر :

چهارم

سوم

دوم

اول

نمونه برداری

۱۰/۵/۹۲

۱۰/۴/۹۲

۱۰/۳/۹۲

۱۰/۲/۹۲

زمان

۲- ۷ – روش های نمونه برداری :
بستر های سیمانی حاوی لایه های مصنوعی از کاشی یا اسلایدهای شیشه ای را می توان در داخل آب قرار داد و فرصت لازم به آنها داده شود تا رسوبات در آنها ته نشین شود. سپس بسترها را جمع آوری کرده، کاشیهای روی آنها را جدا و با جمع آوری رسوبات آنها می توان میزان جلبک ها را مورد برسی قرار داد. در هر ایستگاه ۱۲ بستر سیمانی کار گذاشته شد.
شکل (۲-۴) نمونه بستر آماده شده قبل از استقرار در ایستگاهها.
شکل (۲-۵) نمونه بستر آماده شده بعد از استقرار در ایستگاههاو نشست پریفیتون
۲- ۸ – تثبیت و آماده سازی نمونه ها :
در مطالعاتی که امکان بررسی سریع نمونه ها به علت بعد مسافت و حجم زیاد نمونه ها ممکن نمی باشد بهتر است نمونه ها در محل تثبیت گردند. در منابع محلولهای تثبیت کننده متعددی ذکر شده است که برخی اختصاصی اند و هر کدام دارای معایب و مزایایی می باشند. فرمالین، لوگل و گلوتارآلدهید از جمله محلول هایی هستند که با اکثر فیتوپلانکتون ها سازگارند و بطور گسترده ای از آن ها استفاده می گردد اگر چه در برخی منابع از محلول تری سولفات سدیم ۳% نیز برای تثبیت نمونه ها استفاده می شود. در این مطالعه برای تثبیت نمونه ها از محلول لوگل استفاده شد ) Cocquyt & Vyverman, 2005., Atici et al, 2005, Kalchev et al, 2000).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمونه ها را می توان در محلول فرمالین بافری ۵/۰ تا ۲ درصد نگهداری کرد (ولی الهی ،۱۳۸۲) . گرچه فرمالین سبب تغییر شکل، چروکیدگی، تغییر رنگ و ماهیت جلبک های حساس می شود. مایع نگهدارنده لوگل از فرمالین بهتر است. مایع لوگل با حد اقل غلظت یک درصد به نمونه افزوده می شود.
۲-۹ – متغییرهای اندازه گیری شده در آزمایشگاه :
۲-۹-۱- روش اندازه گیری وزن زنده :(Bio mass)
برای تعیین وزن زنده ده کاشی به صورت تصادفی انتخاب شده و به کمک یک تیغ رسوبات روی آنها را به طور کامل جدا کرده و به وسیله ترازوی دیجیتالی میزان اندازه گیری می شود.
۲-۹-۲- روش اندازه گیری وزن خشک (Dray mass) :
برای تعیین وزن خشک ده کاشی به صورت تصادفی انتخاب شده و نمونه های انتخاب شده را به مدت ۲۴ ساعت در آون دردمای ۶۰۰ سانتیگراد قرار داده تا کاملاً خشک شوند. سپس به کمک یک تیغ مواد خشک شده را جدا و با بهره گرفتن از ترازوی دقیق دیجیتالی وزن خشک اندازه گیری می شود.
۲-۹-۳- روش اندازه گیری وزن خشک بدون خاکستر (A.F.D.M ) :
جهت اندازه گیری وزن خشک بدون خاکستر به روش قبلی ده کاشی به صورت تصادفی انتخاب شده و سپس نمونه ها را ابتدا به مدت ۲۴ ساعت در آون در دمای ۶۰۰ سانتیگراد خشک کرده و پس از آن نمونه ها به مدت ۴ ساعت در داخل کوره با دمای ۵۲۰۰ سانتیگراد سوزانده شده و مجدداً مورد توزین قرار می گیرند. A.F.D.M به عنوان تفاوت وزن خشک و وزن محاسبه شده بعد از سوزاندن در کوره اندازه گیری می شود.
۲- ۹- ۴- تعیین میزان کلروفیل a :

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...