۸۰

۶۶

۲۵۰

۱۴۸

۶۰۰

۲۳۴

۲۰۰۰

۳۲۲

۴۰۰۰۰

۳۸۰

۸۵

۷۰

۲۶۰

۱۵۲

۶۵۰

۲۴۲

۲۲۰۰

۳۲۷

۵۰۰۰۰

۳۸۱

۹۰

۷۳

۲۷۰

۱۵۵

۷۰۰

۲۴۸

۲۴۰۰

۳۳۱

۷۵۰۰۰

۳۸۲

۹۵

۷۶

۲۷۰

۱۵۹

۷۵۰

۲۵۶

۲۶۰۰

۳۳۵

۱۰۰۰۰۰

۳۸۴

در جدول فوق مقادیر ستون N تعداد اعضای جامعه و S تعداد نمونه است.
در جدول فوق مشاهده می کنید که هرچه تعداد جامعه بیشتر شود، نسبت نمونه ها کاهش مییابد. برای جامعه ۱۰ نفری ۱۰ نمونه، جامعه ۱۵ عضوی ۱۴ نمونه و جامعه ۱۰۰۰۰۰عضوی ۳۸۴ نمونه لازم است. میبینیم که در تفاوت ۵۰ هزار به ۱۰۰ هزار عضو تعداد نمونه تنها ۳ نمونه بیشتر شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

همانطور که از جدول مورگان نیز مشخص است، با توجه به حجم جامعه ۲۵۰ نفری در این تحقیق، تعداد نمونه باید حداقل ۱۴۸ باشد. این امر با نتیجه فرمول کوکران (حجم نمونه برابر ۱۵۱) تقریبا برابر است.
۳-۹- ابزار گرد آوری اطلاعات
یکی از اصلی ترین بخش های هر کار پژوهشی را جمع آوری اطلاعات تشکیل میدهد. چنانچه این کار به شکل منظم و صحیح صورت پذیرد کار تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری از داده ها با سرعت و دقت خوبی انجام خواهد شد. روش‌های گردآوری اطلاعات پژوهش به دو دسته کتابخانه‌ای و میدانی تقسیم می‌شود. در خصوص گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روش‌های کتابخانه‌ای و جهت جمع آوری اطلاعات برای تایید یا رد فرضیه‌های پژوهش از روش میدانی استفاده می‌شود. برای جمع آوری اطلاعات در کارهای پژوهشی از روشهایی مانند مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه، مدارک و اسناد و تحلیل محتوا استفاده میشود(صفری شالی، ۱۳۹۱).
۱) استفاده از اطلاعات و مدارک موجود: در برخی تحقیقات اطلاعاتی که باید بعنوان داده مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرند از پیش آماده هستند. بدین صورت که محقق بدنبال اطلاعات جدید نیست بلکه میتواند نسبت به جمع آوری اطلاعاتی که از قبل تهیه شدهاند و در پرونده های (درمانگاهی بیمارستانی ثبت احوال، دانشجویی ،دانش آموزی و مراجعین به مراکز مختلف شهرداری ها و… ) موجود است اقدام کند.
مزایا: به واسطه موجود بودن اطلاعات ارزان است. در وقت صرفه جویی میشود. مهمترین مزیت آن امکان ارزیابی روند موضوع مورد بررسی در گذشته است که در مطالعات گذشته نگر بسیار حائز اهمیت است.