DD

190

3-9- الکتروفورز
جهت تعیین الگوی چند‌شکلی های مورد مطالعه در ژن های XRCC4 و آنژیوتنسین، الکتروفورز بر روی ژل آگارز 5/1 درصد با بهره گرفتن از بافرTBE انجام گرفت. بدین منظور، بسته به حجم سینی ژل مورد استفاده، مقدار مورد نیاز آگارز جهت تهیه ژل 5/1 درصد محاسبه و در حجم مناسب از بافر حل می شود. ظرف حاوی بافر و پودر آگارز تا زمانی که پودر به طور کامل در بافر TBEحل گردد و محلول شفافی بدست آید، در دستگاه مایکروویو قرار می گیرد. زمانی که دمای محلول به حدود 50 تا 60 درجه سانتی گراد رسید در سینی ژل ریخته و شانه‌ی ژل درون آگارز مذاب قرار داده می شود.
پس از حدود 20 تا 30 دقیقه و سرد شدن کامل ژل شانه به آرامی از ژل خارج شده و سینی ژل در درون تانک الکتروفورز حاوی بافر TBE قرار می دهیم به طوری که محلول کاملاً روی چاهک‌های ژل را بپوشاند. سپس محصولات حاصل از PCR ژن های XRCC4 و آنژیوتنسین، توسط سمپلر، پس از مخلوط شدن با مقدار مناسب از بافر6x Loading dye درون چاهک‌ها ریخته و به منظور ارزیابی اندازه قطعات، در یکی از چاهک‌ها100bp DNA Ladder ریخته و سپس دستگاه الکتروفورز به منبع تغذیه‌ی جریان الکتریکی متصل و بر روی ولتاژ و آمپر مناسب تنظیم می شد.
3-10- رنگ‌ آمیزی ژل
پس از پایان الکتروفورز جهت قابل رویت شدن قطعات DNA توسط نور UV، ژل آگارز در محلول TBE حاوی اتیدیوم بروماید (mg/ml1) قرار گرفت و پس از حدود 10 دقیقه رنگ آمیزی، ژل به دستگاهGel Documentation منتقل گردیده و از آن عکسبرداری صورت گرفت.
شکل 3-1- نتایج حاصل از PCR بر روی ژل برای ژن XRCC4

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل 3-2- نتایج حاصل از PCR بر روی ژل برای ژن ACE
3-11- تحلیل آماری
نتایج حاصل از این مطالعه با بهره گرفتن از نرم افزار آماری SPSS و به کار‌گیری روش های مربع کای (χ²) و رگرسیون لجستیک، با در نظر گرفتن سطح معنی داری 05/0>P، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فصل چهارم
نتایج
4-1- مشخصات افراد شرکت کننده در مطالعه
در این مطالعه مورد-شاهدی چندشکلی های ژنتیکی Insertion/Deletion واقع در اینترون 3 ژن XRCC4 و اینترون 16 ژن آنژیوتنسین در 726 نفر (363 بیمار مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و 363 فرد سالم از جمعیت عمومی به عنوان گروه شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سن افراد بیمار 1/11±7/39 و افراد سالم 13±5/41 می باشد. اختلاف معناداری بین میانگین سنی افراد سالم و بیمار وجود ندارد (t=1.944, df=674, P=0.052) همچنین میانگین سن بروز اسکیزوفرنی در 245 بیماری که اطلاعات سن بروز برای آنها ذکر شده بود 68/8±2/24 می باشد.
4-2- نتایج حاصل از بررسی عوامل خطر کیفی دخیل در اسکیزوفرنیا
براساس مطالعات انجام شده، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا در افرادی که در اقوام درجه یک آنها این بیماری وجود دارد 3/14 برابر بیشتر از افرادی است که در اقوام درجه یک آنها این بیماری وجود ندارد. همچنین مصرف سیگار احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا را تقریباً 4 برابر افزایش می دهد. ازدواج خویشاوندی والدین نیز احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا را 5/1 برابر افزایش می دهد (راضیه اجتهادی, 1392).
4-3- نتایج حاصل از بررسی چند شکلی I/Dدر ژن XRCC4
فراوانی های ژنوتیپی و آللی چندشکلی ژنتیکی I/D، ژن XRCC4 در جدول 2-4 آمده است. گروه شاهد برای توزیع چندشکلی I/Dاز تعادل هاردی-واینبرگ پیروی می کند
(χ²=2.04, df=1, P>0.05).
جدول4-2- فراوانی های ژنوتیپی و آللی چندشکلی ژنتیکیI/Dژن XRCC4، در دو گروه شاهد و بیمار

فراوانی

سالم (%) N

بیمار (%) N

ژنوتیپی

II

(7/26)97

(4/28)103