قابلیت اطمینان زمان انتظار
دسترسی به صندلی (شاخص مطلوبیت سفر)
به موقع رسیدن اتوبوس
بازده یا راندمان
کیلومتر نفر صندلی خالی
همچنین راهکارهای مورد بحث جهت افزایش بهره­وری به شرح زیر می باشند:
استفاده از سیستم اولویت دهی در تقاطع (TSP)
زمان بندی چراغ های راهنمایی و رانندگی
استفاده از خطوط سریع السیر (توقف محدود)
همانطور که در فصل ۳ توضیح داده شد برای بررسی کارایی هر یک از این روش ها و سنجش تأثیر استفاده از آنها در خط ۱ سامانه اتوبوس های تندروی تهران از روش شبیه سازی رایانه ای استفاده می­ شود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در این فصل در بخش اول به ایجاد مدل شبیه سازی با شرایط اولیه سامانه اتوبوس های تندرو پرداخته می­ شود، در بخش دوم به بررسی فرضیه استفاده از سیستم اولویت دهی در تقاطع (TSP)، در بخش سوم به موضوع زمان بندی چراغ های راهنمایی و رانندگی در سامانه اتوبوس های تندرو و در بخش چهارم به استفاده از خطوط سریع السیر (توقف محدود) پرداخته خواهد شد.
۴-۲- مدل اولیه
در این مرحله هدف ایجاد مدلی با قابلیت پیاده سازی فرضیه های مورد بحث در این مطالعه جهت ارزیابی آن ها است.
۴-۲-۱- نوع مدل: با توجه به خردنگر بودن متغیر­های مورد بحث در این مطالعه از مدل میکروسکپی شبیه سازی ترافیک استفاده شده است.
۴-۲-۲- اجزاء و ویژگی های مدل
۴-۲-۲-۱- مسیر حرکت: در این مدل مسیر حرکت به ۲ صورت اختصاصی (۱ خطه بدون قابلیت سبقت در حالت اولیه) و مسیر مشترک با ترافیک خودرو های شخصی در تقاطع ها، میدان ها و پل ها در نظر گرفته شده است (شکل ۱). حداقل، متوسط و حداکثر سرعت مجاز در مقاطع مختلف مسیر به صورت جداگانه در نظر گرفته شده است.
شکل ۴- ۱: مسیر حرکت
۴-۲-۲-۲- تقاطع و میدان ها: در این مدل تقاطع ها به دو صورت چراغ دار و بدون چراغ (شکل ۱-۴) در نظر گرفته شده و در هر یک از تقاطع های چراغ دار می توان زمان بندی جداگانه ای را اعمال کرد. امکان استفاده سیستم های اولویت دهی در تقاطع نیز وجود دارد. همچنین ترافیک ناشی از گردش به چپ و راست و دور زدن، جهت هرچه نزدیکتر شدن مدل به شرایط واقعی لحاظ شده ­اند. (شکل های ۴-۲ و ۴-۳).
شکل ۴-۲ : تقاطع دارای چراغ
شکل ۴-۳: میدان
شکل ۴-۴ : تقاطع بدون چراغ
۴-۲-۲-۳- ایستگاه ها: در این مدل ایستگاه ها در طول های ۱۸ متر با ۳ در، ۳۶ متر با ۶ در و ۵۴ متر با ۹ در جهت پهلوگیری ۱، ۲ یا ۳ اتوبوس به صورت هم زمان درنظر گرفته شده اند. (شکل ۵). توزیع آماری نرخ ورود مسافر به ایستگاه ها و توزیع آماری مقاصد مختلف برای هر ایستگاه به صورت جداگانه از طریق آمار برداری اندازه ­گیری و در مدل لحاظ شده است. زمان پیاده و سوار شدن مسافران در هر ایستگاه به صورت جداگانه مشخص شده است، البته زمان انتظار متناسب با جمعیت مسافران پیاده و سوار شده نمی ­باشد.
شکل ۴- ۵: ایستگاه اتوبوس
۴-۲-۲-۴- اتوبوس ها: اتوبوس های این مدل همگی از نوع اتوبوس های مفصلی به طول ۱۸ متر، دارای ۳ در و ظرفیت ۳۶ نفر در حالت نشسته می­باشند. شاخص سنجش آسایش مسافران باتوجه به جدول ۲-۳ و ظرفیت اتوبوس ها یه شکل زیر در نظر گرفته خواهد شد.
جدول ۴- ۱: استاندارد ظرفیت اتوبوس

رده بندی
کیفیت
نسبت تعداد مسافران به تعداد صندلی­ها
جمعیت

الف

عالی

۰ – ۰٫۷۵

تا ۲۷ نفر

ب

خیلی خوب

۰٫۷۶ – ۱

تا ۳۶ نفر

ج

خوب