امروزه در ، بسیاری از شهرهای جهان ، دوچرخه به عنوان وسیله ای مفید در گذران اوقات فراغت ، گردشگری ،خرید، کار، ورزش، تحصیل و … مورد استفاده قرار می گیرد.
۲-۸-۲) سابقه تاریخی استفاده از دوچرخه در ایران
ورود دوچرخه به ایران قبل از جنگ جهانی دوم شروع شد که نخستین بار توسط یک انگلیسی تبار قبل از جنگ جهانی دوم به ایران آورده شد ولی به لحاظ محدود بدون تعداد آن ،وسیله گرانقیمتی بود که تنها عده ای محدود می توانستند از آن استفاده کنند. بعد از جنگ جهانی دوم واردات دوچرخه افزایش یافت و قیمت آن نیز کاهش یافت حتی در برخی از شهرها، مسیرهای ویژه دوچرخه هم در خیابان ها احداث گردید. مردمان قدیم یزد خیلی زود این پدیده را به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل خود انتخاب کردند، بطوریکه وقتی زنده یاد جلال آل احمد در شهریور ۱۳۳۷ پای دراین شهر کویری می گذارد و نخستین بار عبارت “ یزد شهر بادگیرها“ را ماندگار می کند با شگفتی می نویسد براستی یزد شهر دوچرخه هاست.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اما متأسفانه چندسالی است که خیابان های یزد جولانگاه تاخت و تاز خودروها و موتورسیکلت های پر سر و صدا و آلاینده شده است. بااین حال هنوز هم بسیاری از یزدی ها مایل به گزینش دوچرخه به جای دیگر وسایل نقلیه هستند، چنانچه دراکثر کشورهای دنیا هم به شدت مورد توجه قرار گرفته و روز به روز درحال گسترش است. چراکه دوچرخه سواری به عنوان راهکاری برای حل مشکلات ناشی از ترافیک روز افزون شهرها و جلوگیری از به هدر رفتن میلیاردها ریال از سرمایه ملی و اتلاف وقت و همچنین علاج بسیاری از معضلات ایجاد شده در زندگی های امرزوی قلمداد می گردد. به عنوان مثال می توان به ایجاد و گسترش آلودگی محیط زیست، افزایش بیماری های ناشی از کم تحرکی، کاهش نشاط و شادابی اجتماعی و به دنبال آن ایجاد افسردگی های روحی و روانی اشاره کرد. امید آنکه با برنامه ریزی صحیح و فرهنگ سازی لازم برای دوچرخه سواری در جهت رفع تمامی معضلات مذکور گام برداریم(آثاری،۱۳۸۹).
بنابراین ، در ایران دوچرخه به جز مقطعی کوتاه آن هم در بدو ورود، به عنوان وسیله ای تجملی و تفریحی مفهومی نداشت. با رشد سریع افزایش تعداد اتومبیل در دهه ۱۳۵۰ و نبود ایمنی لازم برای دوچرخه سواران و کم توجهی مسئولان در سطوح مختلف برنامه ریزی،موجب کاهش اهمیت آن گردید .
علی رغم این که در بسیاری از شهرهای مهم جهان مسیرهای ویژه دوچرخه و پیاده پیش بینی شده است ، ولی در اکثر خیابان ها در شهرهای ایران ، گسترش تعداد اتومبیل ها، افزایش سرعت تردد شهری ، عدم توجه به نقش فضاهای تعاملی و فضاهای انسان گرا موجب کاهش شدید استفاده از این وسیله نقلیه پاک شده است. این در حالی است که در سال های اخیر با افزایش قیمت سوخت و رشد فزاینده آلودگی های زیست محیطی، فعالیت های پراکنده ای در این زمینه در برخی از شهرها انجام شده است. همچنین در همین راستا در ۲۵ دی ۱۳۶۸ رویکرد جدیدی به این وسیله صورت گرفت. یک نمونه از توجه دولت به دوچرخه، مصوبه سال ۱۳۶۸ شورایعالی شهر سازی و معماری ایران است که طراحی مسیرهای مخصوص عبور دوچرخه را در شهر های با جمعیت بیش از ۵۰ هزار نفر مورد توجه قرار میدهد(درودی و همکاران،۱۳۹۰).
۲-۹) وضعیت دوچرخه سواری در جهان
۲-۹-۱) ایران
اصفهان به عنوان یکی از مهمترین کلان شهرهای کشور جهت توسعه حمل ونقل غیر موتوری در تیرماه ۱۳۸۸ اولین ایستگاه دوچرخه را در هسته ی مرکز شهر راه اندازی نموده و خدمات آن به صورت رایگان در اختیار شهروندان قرار گرفت . در حال حاضر اصفهان با داشتن ۱۵ ایستگاه دوچرخه در هسته مرکزی شهر در زمره ی شهرهای پیش رو در زمینه توسعه حمل و نقل موتوری به شمار می آید (کلینی،۱۳۸۹).
در منطقه ۲۲ شهر تهران با توجه به حجم کم ترافیک و داشتن امکاناتی چون طبیعت زیبا،بوستان جنگلی چیتگر و…مسیرهایی به همراه ایستگاه دوچرخه احداث گردیده که مورد استقبال ساکنان منطقه قرار گرفت با همکاری و هماهنگی متخصصان امر حدود ۱۴۰ کیلومتر مسیر ویژه دوچرخه سواری در کل سطح منطقه و در طرح تفصیلی در نظر گرفته شد و در مسیرهای دارای اولویت حدود ۲۰ کیلومتر از این مسیر اجرا و آماده گردید تا دو چرخه سواران بتوانند با خیال آسوده و برای اولین بار در راه های مخصوص خود رکاب بزنند . این مسیرها طوری طراحی گردید که همگی به ایستگاه مترو بوستان چیتگر هم خاتمه می یابد . مسیرها آماده شد، تابلوها و علائم راهنمائی و فنی هم نصب گردید . حال نوبت تشویق مردم به استفاده از دوچرخه یا فرهنگ سازی رسیده بود که با بهره گرفتن از تجربه در حال استمرار کشورهای مترقی امکاناتی فراهم گردید تا کسانی که دوچرخه ندارند هم بتوانند از این وسیله استفاده کنند . بنابراین ۳ ایستگاه یا غرفه ارائه دوچرخه احداث شد و در این غرفه هم اکنون مراجعه کنندگان می توانند با ارائه کارت شناسائی یا عضویت تا یک ساعت بطور رایگان دوچرخه را به امانت گرفته و سپس به هر یک از ایستگاهها عودت نمایند که یکی از این غرفه ها در مجاورت ایستگاه مترو قرار گرفته تا مردم بتوانند خود را با دوچرخه به مترو رسانیده و پی امور روز مره بروند و سپس هنگام بازگشت نیز پس از پیاده شدن از قطار مجدداً با دوچرخه به داخل منطقه تردد نمایند (نصیری، ۱۳۸۵).
در سالهای اخیر از تعداد دانش آموزانی که سفرهای آموزشی خود را به روش پیاده روی و دوچرخه سواری انجام می دهند کاسته شد .در حالیکه استفاده از روش های فوق مزایای بسیار مهمی برای دانش آموزان و سلامت جامعه دارد در شهر مشهد تحقیقی صورت پذیرفت که نشان داد دانش آموزانی که سفرهای آموزشی خود را به صورت پیاده انجام می دهند کمتر از تعداد دانش آموزانی است که از وسایل نقلیه موتوری نظیر سرویس ،خودروی شخصی والدین و سیستم های حمل و نقل عمومی استفاده می کنند (شیرمحمدی و سور تیجی، ۱۳۸۷).
یکى از طولانى ترین و زیباترین مسیرهاى دوچرخه سوارى کشور در جزیره کیش قرار دارد. سرتاسر این مسیر ۷۵ کیلومترى کاملا مستقل از مسیرهاى اتومبیل رو بوده و بخش اصلى آن به موازات جاده جهان، در حاشیه نوار ساحلى احداث شده است.در ایستگاه‌هاى ویژه به علاقمندان دوچرخه کرایه می‌دهند. این ایستگاه‌ها در بخش‌هاى مختلف جزیره مانند اسکله تفریحى و جنب بازار مرجان وجود دارد و به وسیله بخش خصوصى اداره مى شود.طبیعت بکر جزیره در بخش هاى جنوبى و غربى جزیره با چشم اندازهاى زیبایى از دریا، سواحل، بوستان ها، نخلستان ها و پوشش گیاهى در دسترس همگان است. حرکت با دوچرخه در مسیر ویژه، این امکان را به گردشگران مى دهد که با سرعت کم و در سکوت این چشم اندازهاى طبیعى را تماشا کنند (پایگاه اطلاعاتی سیتی بایک ایران).
۲-۹-۲) آمریکا
استفاده از سیستم های حمل و نقل شهری خودرو ،در کشور آمریکا باعث تخریب محیط طبیعی(آب و هوا،پوشش گیاهی و خاک)و تخلیه منابع طبیعی مانند نفت سیاه و سفید و علاوه بر این موارد احتقان و تشدید آلودگی هوا به علت رفت آمد در حال تبدیل شدن به یک مشکل بحرانی شده بود .که باعث شد مدیریت حمل و نقل راه حل این مشکل را در استفاده از وسایل نقلیه غیر موتوری جستجو نمایند .محققان میزان این خسارات را در سطح جهان ۱۲تریلیون دلار گزارش نمودند.
یک نظر سنجی در ایالات متحده نشان می دهد تعداد کل سفرهای دوچرخه در ایالات متحده از سال ۱۹۹۷ تا سال ۲۰۰۹ چندین برابر شده واز طرفی سهم دوچرخه سواری کل سفرها دو برابر شده . این رقم از ۶/۰به ۱ درصد رسید که اغلب این سفرها کاری است .در این تحقیق نتایج دیگری هم بدست آمد که نشان داد سهم دوچرخه سواری زنان در آمریکا ۲۴ درصد می باشد و در بحث خطرات مربوط به استفاده از دوچرخه زنان حساسیت بیشتری نشان می دهند.افراد با درآمد بالا از دوچرخه به عنوان تفریح و ورزش استفاده می کنند و در حالی که افراد با درآمد پایین از دوچرخه برای سفرهای کاری استفاده می کنند.نرخ دوچرخه سواری با افزایش مالکیت اتومبیل کاهش یافت (رایبارزیک و چانگشان،۲۰۱۰).
در ایالات متحده آمریکا ورزش دوچرخه سواری هم به عنوان یک فعالیت تفریحی شایع است، در حدود ۱۵درصد از بزرگسالان آمریکایی حداقل یک بار در هفته از دوچرخه سواری با هدف تفریح استفاده می کنند (مودون و همکاران،۲۰۰۵). دانشجویان آمریکایی نیز به دلیل کاهش هزینه ها، وضعیت اجتماعی و ایجاد یک دیدگاه مثبت در مورد یک سفر سبز برای جلوگیری از نگرانی های زیست محیطی از دوچرخه استفاده می کنند (بونهام و کاس^[۲۰]،۲۰۱۰).
افزایش بودجه برای سهم دوچرخه سواری و پیاده روی در آمریکا از ۵ میلیون دلار در سال ۱۹۹۲ به ۱۵ میلیون دلار در سال۱۹۹۸ رسید و از سال ۱۹۹۹تا سال ۲۰۰۵ به ۳۶۰ میلیون دلار و از سال ۲۰۰۶تا سال ۲۰۰۹ به یک میلیارد دلار رسید . این افزایش بودجه به حدی بود که مسیرها از سال ۱۹۹۰ که میزان آن ۲۰۴۴ کیلومتر بود در سال ۲۰۱۰ به ۱۵۹۴۶ افزایش یابد ،که نشان از افزایش تقریبا ۸ برابری مسیرهای دوچرخه در دو دهه ی گذشته در این کشور بوده است.
در جایی دیگر سازمان های حمایت کننده از دوچرخه سواری در شهر آمریکا وجود دارد که نقش کلیدی در ترویج دوچرخه سواری در آمریکا ایفا کرده است . نقش این مراکز حتی بیشتر از مراکز حمل و نقل شهری بوده است .این سازمان ها با انتشار اطلاعات مفیدی در موارد فواید دوچرخه سواری و تاکید بر نقش بودجه برای افزایش زیرساخت ها سعی در گسترش و ترویج دو چرخه سواری می کنند . .البته ناگفته نماند نقش این سازمان ها در متقاعد کردن و متعهد نمودن سیاستمداران و سازمان های غیر دولتی و ادارات حمل و نقل شهرها جهت حمایت عمومی و سیاسی در ترویج دو چرخه سواری بسیار موثر بوده است(پوچر، بوهلر و سینن،۲۰۱۱).
در ایالت پورتلند آمریکا چندین عامل، دوچرخه را جایگزین مناسبی برای اتومبیل ها کرده است. ایجاد شبکۀ ۴۳۵ کیلومتری از مسیرهای دوچرخه سواری بر روی پل ها و معابر عمومی در مرکز شهر، نقشه های دوچرخه سواری رایگان و فضایی وسیع برای پارکینگ. بازار سالانه هنرها، صنایع و مدهای مربوط به دوچرخه، مسیر آمد و شد میان شهر و حومه با بهره گرفتن از دوچرخه. بیش از نیمی از محل های کسب منطقه، دارای پارکینگ دوچرخه است. حتی ساکنان کم درآمد نیز می توانند با دوچرخه هایی که توسط شهرداری ارائه می شوند، به محل کار خود بروند. همۀ این وسایل راحتی و انگیزه ها، شمار دوچرخه سواران را از سال ۱۹۹۰ تا کنون، به میزان دست کم چهار برابر افزایش داده اند. پورتلند علاوه بر افزودن ۶۴۴ کیلومتر به شبکۀ راه های دوچرخه ای در دهۀ آینده، بر ویژگی های امنیت جاده ای و آموزش و تربیت دوچرخه سواران و اتومبیل سواران، قویاً تأکید نموده است.
در نیویورک، شمار کسانی که با دوچرخه به محل کار خود می روند از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ به میزان ۷۷ درصد افزایش یافته است. در این شهر بعد از پیاده‌روی و دو و میدانی، دوچرخه سواری از محبوب‌ترین ورزش‌ها و سرگرمی‌های سالم به شمار می‌آید. در ایستگاه های کرایه دوچرخه این شهر ، کرایه دوچرخه در نیم ساعت اول رایگان است. تعداد ایستگاه‌ها و دوچرخه‌ها متناسب با جمعیت شهری منطقه می باشد و به ازاء هر چهار خیابان یک ایستگاه دوچرخه در نظر گرفته شده که هر ایستگاه از تعداد کافی، دوچرخه برخوردار است. ایستگاه‌ها قابل رؤیت، از لحاظ ظاهری جذاب و دیدنی هستند.
در شهر نیویورک ایستگاه‌های دوچرخه با بهره گرفتن از تکنولوژی فناوری اطلاعات مدیریت و کنترل می شوند. سیستم سیستم اطلاعاتی جغرافیایی^[۲۱] یا مکان یابی عمومی این شبکه ها را قادر می سازد تا به صورت آنلاین تمامی دوچرخه‌ها را در صفحه نمایش کامپیوتری رصد نمایند. اگر برای هر یک از دوچرخه‌ها اتفاقی بیافتد این سیستم مکان دقیق حادثه را به اپراتور شبکه اطلاع می دهد. رنگ آمیزی دوچرخه‌ها به نحوی است که تمامی آنها به یک شکل و اندازه در سطح شهر حرکت نمایند. کارت های شارژ مشترکین، اعتباری بوده و توسط بانک های خصوصی و دولتی پشتیبانی می شوند. اگر در هر صورتی اتفاقی برای دوچرخه‌ها بیافتد، بانک می تواند به صورت یک جانبه از حساب شخصی فرد مبلغ ضرر و زیان را برداشت نماید. یکی از مؤلفه های تاثیرگذار در موفقیت این طرح نحوه نگهداری و کنترل دوچرخه‌ها و ایستگاه‌ها می‌باشد. شرکت طرف قرارداد با شهرداری نیویورک موظف است در خصوص پشتیبانی و نگهداری، تعویض قطعات، تعویض دوچرخه‌ها و تعمیر آنها، تمهیدات لازم را به عمل آورد.
۲-۹-۳) کانادا
در کانادا ۴۲ درصد افزایش در بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶ بوده است که میزان رشد دوچرخه در مقایسه با کشور آمریکا کمی آهسته تر بوده این میزان از رقم ۱/۱ به ۳/۱ رسیده است. همچنین در این مقایسه سهم دوچرخه زنان در کانادا(۲۹درصد) به نسبت زنان در آمریکا (۲۴درصد) بیشتر بوده است(پوچر، بوهلر و سینن،۲۰۱۱).
در مونترال کانادا (۲۰۰۹)استفاده شد که در آن ۵۰۰۰ دوچرخه در ۴۵۰ جایگاه از ماه می تا نوامبر طراحی شد که افراد بالای ۱۴ سال به بالا می توانند در این جایگاهها عضو شوند . هزینه اشتراک در این جایگاهها ۵ دلار برای ۲۴ ساعت استفاده از دوچرخه ،۲۸ دلار برای یک ماه و ۷۸ دلار برای یک فصل می باشد .پس از پرداخت هزینه،کاربران می توانند هر چند بار که مایل باشند از دوچرخه استفاده کنند(فیولر^[۲۲] و همکاران،۲۰۱۱).
۲-۹-۴) هلند
در هلند با فراهم آوردن امکانات و دسترسی رایگان و ارزان قیمت دوچرخه ،سیستم های حمل و نقل را با سیستم دوچرخه سواری گره می زنند .این عوامل منجر به کاهش استفاده از خودرو در سفرهای کوتاه ،کاهش ترافیک، کاهش آلودگی صوتی و آلودگی هوا خواهد شد(پایگاه اطلاعاتی سیتی بایک ایران). در حال حاضر اکثر شهرهای هلند به شبکه دوچرخه سواری مجهز شده اند .که اکثر این مسیر ها در امتداد جاده های اصلی و دسترسی به راه آهن و اتوبوس می باشند .ایستگاهها قطار به پارکینگ مجهز شده اند به طوری که دوچرخه به عنوان یک رقیب برای اتوبوس و خطوط مترو گردیده اند (مارتنز^[۲۳]، ۲۰۰۴).
۲-۹-۵) آلمان
آلمان از نظر شبکه حمل و نقل عمومی شامل خط آهن، اتوبان ها، جاده وهمچنین مسیرهای دوچرخه سواری در اروپا در صدر قرار دارد. کشور آلمان هم مثل هلند از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ افزایش قابل توجهی از دوچرخه سواری را در خود مشاهده کرد .به طوری که در سال ۱۹۷۲میزان سفرهای شهری با دوچرخه از ۸ درصد به ۱۲ درصد در این سال افزایش پیدا کرد . دولت فدرال تصمیم گرفت یک پشتیبانی مالی برای ایجاد و تحقق مسیرهای دوچرخه در امتداد جاده ها و راه اندازی یک برنامه برای ترویج دوچرخه در شهرها بپردازد.به طوری که مسیرها ی دوچرخه را از ۱۳۰۰۰کیلومتر درسال ۱۹۷۶ به میزان ۳۱۰۰۰کیلومتر در سال ۱۹۹۵ رساند .در حال حاضردرآلمان درمجموع ۴۲میلیون خودرو وجود دارد و ۸۳ درصد خانواده ها حداقل یک عدد دوچرخه دارند. این رقم در سال ۱۹۸۸فقط ۷۰ درصد و در سال ۱۹۶۹ حدود ۵۳درصد بود.بنابر تحقیق انجام شده، مسیرهای تردد با دوچرخه در آلمان با افزایش قابل توجهی بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸ مواجه بوده و استفاده از این مسیرها ۴ میلیون بار بیشتر شده است ، در حالیکه پیاده روی نیز در شهرهای این کشور ۵ میلیون بار و تردد با وسیله نقلیه عمومی نیز یک میلیون بار بیشتر شده است.در عین حال میزان استفاده از خودرو برای طی مسیر در روز نیز حدود ۲میلیون مورد کاهش یافته است (مارتنز، ۲۰۰۴).
۲-۹-۶) فرانسه
معضل ترافیک، حفظ ساختار قدیمی و تاریخی خیابان‌‌ها، کاهش مصرف سوخت، تقویت فرهنگ ورزش شهروندی و … از جمله مسائل و مواردی به شمار می‌روند که برنامه ‌ریزان شهری شهرداری پاریس را مجاب به تدوین، اجرا و توسعه برنامه استفاده از دوچرخه در سیستم حمل و نقل درون شهری کرد. این طرح که از زمان مطرح شد تا کنون (حدود ۱۰ سال پیش) که کاملاً اجرایی شده، با استقبال کم نظیر شهروندان مواجه شده، زمینه ورود بالغ بر ۱۰ هزار دستگاه دوچرخه را در ایستگاه‌هایی مختلف شهری در پاریس فراهم کرده است.در حال حاضر مسوولان شهر پاریس با قرار دادن ۱۴ هزار و ۷۰۰ دوچرخه در ۵۰۰ ایستگاه، مردم و گردشگران خارجی حاضر در این شهر را به استفاده از این وسیله نقلیه راحت دعوت می‌ کنند.این شهر تا پایان سال ۲۰۱۰ میلادی ۴۴۰ کیلومتر مسیر ویژه دوچرخه سواری داشته است.این دوچرخه‌ها به وسیله سیستم دیجیتال مرکزی کنترل می‌شوند و شهروندان پاریسی و توریست‌‌های این شهر با بهره گرفتن از خدماتی که سامانه کنترل هوشمند دوچرخه‌‌های عمومی و پاریس ارائه می‌دهد، می‌ توانند برای حمل و نقل و جا‌به‌ جایی‌های درون شهری خود از دوچرخه‌ استفاده کنند.برای استفاده از این سامانه قبل از هر اقدامی باید یک کارت اعتباری مدت ‌دار تهیه شود. این کارت به فرد اجازه می ‌دهد تا دوچرخه را از ایستگاه مورد نظر خود خارج کند. برای خرید کارت اعتباری نیاز به پرداخت مبلغ گزاف نیست. استفاده از دوچرخه در بازه‌‌های زمانی نیم ساعت است در بسیاری از مناطق پاریس رایگان است اما پس از طی شدن این بازه مبلغ کرابه دوچرخه به صورت تصاعدی افزایش می‌یابد (پایگاه اطلاعاتی سیتی بایک ایران).
۲-۹-۷) بلژیک
در بلژیک تحقیقی انجام شد و نشان داد که۲۱درصد از مسافران مسافتی کمتر از ۵ کیلومتر از محل کار خود زندگی می کنند ۳۹درصد از سفرها کمتر از ۱۰کیلومتر و تنها ۶درصد از همه سفرها با دوچرخه انجام می شود درصد افرادی که در عرض ۵ کیلومتری از کار خود زندگی می کنند ۱۹درصد و ۵۳درصد از اتومبیل استفاده می کنند لذا پتانسیل زیادی برای تغییر از خودرو به سمت دوچرخه سواری وجود داشت با این حال برای برنامه ریزی این سیستم (دوچرخه)عوامل اقتصادی و اجتماعی برای منحرف کردن مردم در استفاده از دوچرخه وجود داشت (واندنبولکی^[۲۴] و همکاران،۲۰۱۱).
۲-۹-۸) استرالیا
در کشور استرالیا زیر ساخت های دوچرخه سواری ،ایمنی و ترافیک،تراکم جمعیت،مالکیت خودرو ،ترافیک جاده ،برنامه های تبلیغاتی و آموزشی،توپوگرافی و آب و هوا برای گسترش دوچرخه سواری مورد بررسی قرار گرفته است. ،برنامه ریزی دولت استرالیا با توجه به این نتایج ،باعث افزایش چشمگیر استفاده از دوچرخه برای سفرهای کاری و تفریحی در شهرهای ملبورن و سیدنی از سال ۲۰۰۱تا۲۰۰۹)گردید.به طور مثال یکی از برنامه های شهر سیدنی در فاصله ی سالهلهای ۲۰۱۲-۲۰۰۷ بهبود شرایط دوچرخه سواری با احداث ۲۰۰ کیلومتر خطوط دوچرخه که ۵۵ کیلومتر آن جدای از ترافیک و محافظت شده از وسایل نقلیه با موانع فیزیکی است.همچنین شهر سیدنی برنامه هایی برای تشویق صاحبان ساختمان های تجاری برای ایجاد پارکینگ دوچرخه نموده است (پوچر جررارد و گریوس^[۲۵]،۲۰۱۱).
۲-۹-۹) نیوزلند
در نیوزلند طرح مسافرت با دوچرخه برای دانش آموزان برای افزایش تندرستی این قشر ومسافرت فعال و جلوگیری از ترافیک از طریق همکاری بین مدرسه و جامعه و شورای محلی اجرا گردید که نتایج مثبتی به همراه داشت (هینکسون و بدلند^[۲۶]، ۲۰۱۱).
۲-۹-۱۰)سوئد
مشکلات مربوط به سرقت و گم شدن دوچرخه‌های کرایه‌ای در پاریس موجب شد تا سوئدی‌ها در سیستم دوچرخه‌های اشتراکی خود، امکان سرقت دوچرخه یا بر نگرداندن آن را به حداقل ممکن برسانند. در شهر گوتنبرگ سوئد تمام دوچرخه ‌های کرایه‌ ای به سیستم ضد سرقت مجهز هستند. تمام‌ دوچرخه‌های کرایه‌ای شهر گوتنبرگ، ۳ دنده‌ای هستند. این دوچرخه‌ها دارای سبد بار در قسمت جلو، محافظ زنجیر چرخ برای محافظت از لباس‌ سرنشین، سیستم تنظیم ارتفاع زین دوچرخه، ترمز‌های توکار و چراغ‌های همیشه روشن در جلو و پشت برای ایمنی هر چه بیشتر هستند.
سه شیوه برای کرایه دوچرخه در گوتنبرگ وجود دارد. مدل نخست کرایه دوچرخه برای مدت زمان حداکثر یک روز است. شیوه دوم خرید یک کارت ۳ روزه است. راه کار نهایی هم خرید یک کارت فصلی است.
پارک دوچرخه: پس از استفاده از دوچرخه و بازگرداندن آن به ایستگاه در صورتی که ایستگاه دوچرخه پر باشد، دستگاه خودکار کنترل دوچرخه به شما ۱۵ دقیقه وقت اضافی رایگان می‌دهد که دوچرخه را ‌ به نزدیک ترین ایستگاه منتقل و در آنجا آن را مجددا قفل کنید. از آنجایی که هر ایستگاه دارای نقشه های الکترونیکی هوشمندی است که به دقت مکان ایستگاه‌ها و وضعیت ترافیکی آنها را در اختیار مشتریان قرار می‌دهد.
۲-۹-۱۱) انگلستان
کرایه دوچرخه لندن برای نیم ساعت اول رایگان است. هفته دوچرخه در انگلیس, بزرگترین رویداد دوچرخه سواری ملی انگلیس است. از ۱۳ تا ۲۱ ژوئن(۲۳- ۳۱ خرداد), دوچرخه سواری های سازمان یافته, مسابقات و خیلی از فعالیت های وابسته به دوچرخه در سراسر انگلیس رخ می دهد و بسیاری از این رویداد ها رایگان است.
۲-۹-۱۲) دانمارک
شهر کپنهاگ پایتخت کشور دانمارک یکی از علاقه مندترین شهرها به دوچرخه سواری در دنیاست. ۳۶ درصد از شهروندان با دوچرخه به محل کار, مدرسه یا دانشگاه می روند. دوچرخه سواری دراطراف این شهر به عنوان راهی پرسلامت تر, ارزانتر و اغلب سریعتر از حمل و نقل عمومی یا ماشین شناخته می شود بنابراین بالا رفتن تعداد رفت وآمد ها با دوچرخه تا ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۲ و۵۰ درصد تا سال ۲۰۱۵ از سیاست شهرداری شهر کپنهاگ است. کپنهاگ یک شبکه حدود ۳۵۰ کیلومتری مسیر دوچرخه که از خطوط ماشین جدا شده است، دارد(پایگاه اطلاعاتی سیتی بایک ایران).
۲-۱۰)اهداف کلیدی و خصوصیات برنامه ها و سیاست های ملی در توسعه دوچرخه سواری
جدول شماره ۲-۳ در کل به بررسی سهم هر هدف در برنامه کلی توسعه دوچرخه سواری در کشورهای مختلف پرداخته است.
جدول شماره۲-۳: سهم اهداف مختلف در برنامه های کلی توسعه دوچرخه سواری کشورهای مختلف(مجموعه اطلاعات بیست و یکمین کنفرانس اروپایی کمک به حمل و نقل،۲۰۰۳)

اهداف

تعداد کشورهایی که این هدف را دنبال می کنند

ارتقای ایمنی ترافیک

۱۱