PG44

که این به آن معناست که حتماً باید تغییر نگاه از خود این سازمان آغاز شود.

ضرورت آغاز تغییر رویکردها از سازمان

PG45

به عنوان مثال خیلی از عرصه هایی که الآن تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارد فاقد ارزش زیست گاهی است و بالعکس بسیاری از عرصه های دارای ارزش زیست گاهی وجود دارد که تحت پوشش سازمان نیست.

به روز نبودن قوانین بازدارنده زیست‌محیطی

PG46

شناسایی و به روز آوری این عرصه های تحت حمایت نیازمند انجام کار کارشناسی در سازمان و سپس تصویب دولت دارد و حتی این موضوع نیازمند تصویب مجلس نیست.

استقلال دولت از مجلس در برخی شئون قانونی

PG47

حال یک وزارتخانه ای مثل وزارت راه یا وزارت نفت که قصد انجام پروژه ای دارد با منطقه ای مواجه می شود که فاقد ارزش است اما سازمان مطابق با قانون بر حفاظت از آن عرصه تأکید می ورزد به طور کلی به موضوعات زیست محیطی بدبین می شود و رویکردش تغییر می کند

به روزنبودن قوانین، عامل رویکردهای منفی کابینه به محیط زیست

PG48

در حالی که اگر این به روز آوری عرصه ها (اصلاح محدوده ها) مطابق با شرایط واقعی زیست گاه ها توسط کار کارشناسی دولت تغییر کند و وزارتخانه های بهره بردار نیز تبعیت بیشتری به خرج می دهند.

تبعیت اعضاء کابینه در گرو به روزرسانی قوانین

PG49

مطابق قانون اگر اصلاح محدوده زیست محیطی می خواهد صورت بگیرد باید الزاماً معادل منطقه حذف شده یا بیشتر از آن به عرصه های حفاظت شده اضافه شود.

اهمیت عرصه‌های حفاظت شده در قانون

PG50

مطابق با توافقات بین المللی تا انتهای سال ۲۰۱۳ باید ۱۰ درصد از اراضی کشور جزء عرصه های حفاظت شده باشد.

اهمیت عرصه‌های حفاظت شده در قانون

PG51

چون آن قوانین بین المللی را داریم، قوانین داخلی مجلس نیز باید الزامات آن قوانین بین المللی را تأمین نماید چرا که آن توافقات برای ما به عنوان یکی از اعضاء الزاماتی را به همراه می آورد

ضرورت توجه مجلس به تعهدات بین‌المللی

PG52

البته این طور نیست که تمامی توافقات بین المللی جهت اجرا در کشور نیازمند تصویب مجلس شورای اسلامی داشته باشد. برخی از پروتکلها که بین دو دولت اتفاق می افتد و ربطی به مسائل حاکمیتی کشور ندارد، نیازمند تصویب مجلس نیز نیست.

استقلال دولت از مجلس در برخی شئون قانونی

PG53