• • • 1. 1. برگزیدگی بنی­اسرائیل

برخی از یهودیان با استناد به آیاتی از عهدعتیق، معتقدند که اسرائیل قوم برگزیده ی الهی است و رابطه­ ویژه و منحصر به فردی با خدای جهان دارند. کلمه­ی عبری bhr (برگزیدن) بر برگزیدن اشخاص برای ایفای نقش خاص مثلاً به عنوان کاهن یا پادشاه و نیز برای انتخاب مکان­های مقدس دلالت دارد (گندمی، ۱۳۸۴: ۶۴).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

هنری اتلن، خاستگاه اصلی اندیشه­ی قوم برگزیده را آیه­ای از سفر خروج می­داند: «اکنون اگر آواز مرا (خدای اسرائیل) فی­الحقیقه بشنوید و عهد مرا نگاه دارید همانا خزانه ی خاص من از جمیع قوم­ها خواهید بود، زیرا که تمامی جهان از آن من است و شما برای من مملکت کَهَنه و امت مقدس خواهید بود» (خروج ۱۹: ۵-۶) (Atlen, 1987, p55).
توجه به این اصل، موجب تناقض بین مبانی اخلاقی و برگزیدگی می­گردد و این سؤال پیش می ­آید که اگر یک شخص غیریهودی مبانی اخلاقی را رعایت کند، ولی به صرف اینکه یهودی نیست اعمال او ارزشی ندارد؟! و یا اینکه اگر یک شخص یهودی مبانی اخلاقی را رعایت نکند، فقط به صرف یهودی بودن و برگزیده بودنش، اعمال او ارزشمند و قابل قبول است؟! با توجه به آیات عهدعتیق این نکته واضح است که انتخاب و برگزیدگی قوم یهود مشروط به ایمان به خدا و وفاداری و رعایت عهد و میثاق است، و در غیر این صورت، این موهبت عظیم الهی از آنان گرفته می­ شود: «و اگر آواز یهُوَه‌ خدای‌ خود را به‌ دقت بشنوی‌ تا هوشیار شده‌، تمامی‌ اوامر او را که‌ من‌ امروز به‌ تو امر می‌فرمایم‌ بجا آوری‌، آنگاه‌ یهُوَه‌ خدایت‌ تو را بر جمیع‌ امت‌های‌ جهان‌ بلند خواهد گردانید. و تمامی‌ این‌ برکتها به‌ تو خواهد رسید و تو را خواهد دریافت‌… و اما اگر آواز یهُوَه‌ خدای‌ خود را نشنوی‌ تا هوشیار شده‌، همه ی اوامر و فرایض‌ او را که‌ من‌ امروز به‌ تو امر می‌فرمایم‌ بجا آوری‌، آنگاه‌ جمیع‌ این‌ لعنتها به‌ تو خواهد رسید، و تو را خواهد دریافت‌ (تثنیه ۲۸: ۱-۶۸؛ تثنیه ۲۶: ۱۶-۱۹؛ پادشاهان اول، ۹: ۶-۹؛ لاویان ۲۰: ۲۲-۲۶).
در مواردی از کتاب مقدس دیده می­ شود که هیچ تفاوتی بین ملّت اسرائیل و ملل دیگر جهان نیست: ای‌ بنی‌اسرائیل‌ آیا شما برای‌ من‌ مثل‌ پسران‌ حبشیان‌ نیستید؟ آیا اسرائیل‌ را از زمین‌ مصر و فلسطینیان‌ را از کَفتُور و ارامیان‌ را از قیر برنیاوردم‌؟ (هوشع ۹: ۷؛ اشعیا ۴۵: ۲-۲۳؛ ۴۵: ۱۴). در بسیاری از آیات کتاب مقدس خداوند از خشم و غضب خود بر قوم بنی اسرائیل و ویرانی شهرها و آواراگی مردمانش سخن گفته است: خویشتن‌ را برانگیز ای‌ اورشلیم‌!برخیز! ای‌ که‌ از دست‌ خداوند کاسه‌ غضب‌ او را نوشیدی‌ … از جمیع‌ پسرانی‌ که‌ زاییده‌ است‌ یکی‌ نیست‌ که‌ او را رهبری‌ کند و از تمامی‌ پسرانی‌ که‌ تربیت‌ نموده‌، کسی‌ نیست‌ که‌ او را دستگیری‌ نماید (اشعیا ۵۱: ۱۷-۱۸؛ میکاه ۳: ۹-۱۲؛ پیدایش ۱۵: ۱۶؛ تثنیه ۹: ۴-۵).
به تصریح خود دانشمندان یهود نیز، قوم اسرائیل دارای یک برتری ذاتی استثنایی بر سایر ملل جهان نیستند تا به خاطر آن شایسته ی لطف و مرحمت الهی باشند، و به محض اینکه ایشان تورات را ترک کنند و از آن روگردان شوند، بلافاصله مقام و منزلت خود را از دست خواهند داد گذشته از این، قوم یهود تورات را ملک مطلق خویش نمی­دانند. بلکه بالعکس، ایشان معتقدند که تورات برای جملگی نوع بشر آمده است (کهن، ۱۳۸۲: ۸۲). درکتاب یونس نیز از تعلق اراده خداوند بر هدایت نمودن مردمان دیگر اقوام جهان، سخنی به میان آمده و در نعمت «هدایت الهی»، بین بنی اسرائیل و غیر آنان تبعیضی قائل نشده است (کمیجانی، ۱۳۸۴: ۱۴۱).
اصل دیگری که برخی از یهودیان به آن معتقدند، این است که، از سرزمین اسرائیل به عنوان زمین پروردگار، سرزمینی که خدا باید از آن مراقبت کند و سرزمین برگزیده یاد می­نمایند و سکونت در آن به مثابه ی ایمان است. شعایر دینی یهود ارتباط زیادی با سرزمین موعود دارد، به گونه ­ای که نماز باران و غیره در سرزمین موجود باید انجام گیرد. دعاها و مراسم عید فصح حول محور خروج از مصر و ورود به سرزمین موعود دور می­زند. یهودیان وعده ی ملاقات در عید سال بعد را در اورشلیم به هم می­ دهند و از بین هجده دعا مهم­ترین آن دعایی است که منتظر آمدن ماشیح در آخرالزمان به سرزمین موعود است. حتی در زمان حاضر بعضی از یهودیان جهان به دنبال تربت سرزمین موعودند تا بعد از مرگش بالای قبرش بگذارند (مسیری، ۱۳۸۳، ج۵: ۷۸؛ گندمی، ۱۳۸۴: ۹۷). و در دفاع از این باور به آیه: «و زمین غربت تو یعنی تمام زمین کنعان را به تو و بعد از تو به ذریت تو به ملکیت ابدی دهم و خدای ایشان خواهم بود» (پیدایش ۱۷: ۸). استناد می­ کنند.
و لیکن، تورات بخشش این سرزمین را منوط به اطاعت و فرمانبرداری بنی اسرائیل می داند و چنین می گوید: «و زمین‌ غربت‌ تو، یعنی‌ تمام‌ زمین‌ کنعان‌ را، به‌ تو وبعد از تو به‌ ذریت‌ تو به‌ مِلکیتِ ابدی‌ دهم‌، و خدای‌ ایشان‌ خواهم‌ بود… . و اما تو عهد مرا نگاه‌ دار، تو و بعد از تو ذریت‌ تو در نسلهای‌ ایشان‌ … «(پیدایش ۱۷: ۸-۱۱؛ ۲۶: ۲-۳).

• رابطه اصول اعتقادی و مبانی اخلاقی در عهد جدید

  1. 1. ایمان

همانند عهد عتیق، ایمان از جمله مبانی اساسی اخلاق در عهد جدید به شمار می ­آید که به دلیل اینکه در قسمت قبل این آموزه بررسی و تحلیل گردید، در این بخش جهت پرهیز از تکرر و اطاله­ی کلام از بیان مجدد آن خودداری می­ شود.