نتایج تحلیل کوواریانس یک­راهه (ANCOVA) نشان داد که بین گروه ­های پژوهش از لحاظ عاطفه مثبت پس از اتمام درمان و پیگیری دوماهه برای گروه ­های آزمایشی و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. با در نظر گرفتن نمرات پیش­آزمون به عنوان متغیر کوواریانس شده، نتایج پس از اتمام درمان (۶۱/۰=η۲، ۴۰=n، ۰۰۱/۰=p، ۳/۱۱= (۳۷ و ۲)F) و دو ماه پیگیری (۴۹/۰=η۲،۴۰=n، ۰۰۱/۰=p، ۸۸/۸= (۳۷ و ۲)F) برای گروه ­های پژوهش از لحاظ عاطفه مثبت معنادار است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

برای مشخص شدن این ­که بین کدام دو گروه، تفاوت معناداری وجود دارد، از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بر اساس نتایج مقایسه­های دوتایی حاصل از آزمون تعقیبی (جدول ۵۲-۴)، تفاوت میانگین نمرات گروه ­های درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی و درمان فراتشخیصی بارلو در مقایسه با گروه کنترل در پایان درمان و پیگیری دوماهه معنادار بود (۰۰۱/۰p<). تفاوت میانگین نمرات گروه ­های درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی با درمان فراتشخیصی بارلو هم معنادار بود (۰۵/۰p<). اندازه اثر بر اساس d (کوهن،۱۹۹۲) بین گروه ­های فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی و درمان فراتشخیصی بارلو در مقایسه با گروه کنترل در سطح ۰۰۱/۰ به ترتیب برابر با ۰۵/۱ و ۱۸/۲ و بین گروه ­های فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی با درمان فراتشخیصی بارلو در سطح ۰۵/۰ برابر با ۸۱/۰ می­باشد.
جدول ۵۲-۴٫ نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه دوتایی گروه ­های پژوهش از لحاظ عاطفه مثبت

درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی در برابر درمان فراتشخیصی بارلو
درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی در برابر گروه کنترل
درمان فراتشخیصی بارلو در برابر گروه کنترل

تفاوت میانگین­ها
سطح معناداری
تفاوت میانگین­ها
سطح معناداری
تفاوت میانگین­ها
سطح معناداری

پس­آزمون
۸۹/۸-
۷۸/۰
۹۸/۱۰
۰۰۱/۰
۸۷/۱۹
۰۰۱/۰

پیگیری دوماهه
۸۸/۱۰-
۷۳/۰
۰۲/۹
۰۰۱/۰
۹/۱۹
۰۰۱/۰

برای بررسی اثرات تعاملی زمان (تکرار اندازه ­گیری­ها به صورت پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری دوماهه) و نوع درمان (درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی، درمان فراتشخیصی بارلو و گروه کنترل) از تحلیل واریانس با اندازه ­گیری مکرر مختلط با طرح ۳×۳ استفاده شد. معنادار نبودن آزمون ام باکس برای یکسانی کوواریانس ماتریس­ها حاکی از آن بود که مفروضه همگنی ماتریس واریانس- کوواریانس متغیر مستقل در گروه ­های پژوهش یکسان است (۰۵/۰p>). نتایج آزمون کرویت موچلی در جدول ۵۳-۴ حاکی از برقراری فرض کرویت است (۰۵/۰p>) و به تعدیل درجه آزادی برای آزمون F درون گروهی نیازی نیست.
جدول ۵۳-۴٫ نتایج آزمون موچلی برای بررسی همگونی کوواریانس‌های مربوط به عاطفه مثبت (فرض کرویت)

عامل درون گروهی
آزمون موچلی